Ghana 2016

Vandaag was het in de kerk een speciale dienst voor de kinderen. Kinderen lazen voor uit de Bijbel of zegden iets op. Sara is een van de jeugdleidsters en had een groot aandeel in de dienst. De leidsters waren op zijn mooist gekleed in een Ghanese jurk en een hoofddoek op. Het zag er fleurig uit. Hoewel op deze speciale zondag er ook veel in het Engels werd gedaan bleven wij toch thuis om naar onze eigen dominee te luisteren.

Voor ons is internet een zegen, want nu kunnen we naar onze eigen thuisgemeente in Woerden luisteren. Om 9.00uur zaten we dan ook weer klaar voor de kerkdienst. Zoals vooraf is aangegeven sprak dominee naar aanleiding van : Johannes 3: 14-15

14 En gelijk Mozes de slang in de woestijn verhoogd heeft, alzo moet de Zoon des mensen verhoogd worden,

15 Opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe.

Thema: Een wonderlijke vergelijking: 1) De koperen slang 2) De Zoon van God

Na de dienst dronken we gezamenlijk koffie of limonade en toverde Tiny voor elk nog een halve stroopwafel tevoorschijn.

In de middag gingen Ria, Herbert en de kinderen naar een opvangtehuis voor o.a. gehandicapte kinderen in Sunyani. Ze hebben er veel van opgestoken. Met name de opvang van gehandicapte kinderen is daar goed geregeld. In het tehuis zijn veel Nederlandse vrijwilligers aanwezig. Hoewel de kinderen er dag en nacht verblijven is er geen huisvader en huismoeder maar wordt er met vaste medewerkers volgens een rooster gewerkt zodat er altijd hulpen aanwezig zijn. Het geheel maakt een goede indruk.

Na terugkomst zijn we alle kamers in ons weeshuis gaan bekijken. De meisjeskamers zijn erg donker maar dat komt vooral door het donkere plafond. Verder komen we tot de conclusie dat het gedeelte van de jongens uitstekend zonder verbouwing dienst zou kunnen doen als woning voor een beheerders echtpaar. De kamer van Seth kan dan dienst doen als babykamer of voor jonge kinderen. In Sunyani was het jongste kindje 8 weken, het is dus wel mogelijk om baby’tjes op te nemen. Sunyani werkt net als wij in samenwerking met Social Welfare. In de kerk is vanmorgen afgelezen dat oma en opa op zoek zijn naar een echtpaar voor het weeshuis.

Om 5.30uur gingen we weer luisteren naar ds. Zondag naar aanleiding van H.C. zondag 4 preekte hij over: Drie dwalingen over God: 1) Dat God onrecht doet 2) Dat God niet straft 3) Dat God alleen barmhartig. Opnieuw waren vandaag de preken, net zoals vorige week, weer heel goed op elkaar afgestemd en vulden elkaar heel mooi aan.

Opnieuw dronken we na de dienst weer koffie of de kinderen limonade en was er de andere helft van de stroopwafel. Even kregen we weer de schrik doordat de stroom weer uitviel, Tiny zette het water voor de koffie al op het gas, maar gelukkig kwam de stroom snel weer terug.

De zondag eindigt met behoorlijke windstoten die door de takken die op het dak slaan veel lawaai maken en buiten lijkt het wel mistig door de stofwolken. Hopelijk zijn het voorboden van regen, maar dat zal waarschijnlijk nog dagen of weken duren. Het zou de boel wel opfrissen want ik begin te vrezen voor enkele van onze fruitbomen.

Nadat we donderdag en vrijdag al diverse problemen hadden met de stroomvoorziening was het zaterdagochtend weer mis. We sliepen nog toen om ca. zes uur de stroom uitviel en we voor de rest van de dag zonder prik zaten. Dat was dus niet zo geweldig omdat het de verjaardag van Eskil was.

Ook niet zo geweldig was het om vrijdag te vernemen dat er nog de kosten van een wasmachine bijkwam bij Tiny’s nieuwe wasmachine in verband met de aansluitingen. In de loop van zaterdag is er een nieuwe verdeelkast geplaatst met 12 aansluitingen en zijn de elektrische aansluitingen in orde gemaakt, het ziet er allemaal keurig uit maar zonder prik hadden we er nog niet zoveel aan. Ook de water aan- en afvoer is zaterdag keurig aangelegd. We hebben zowel loodgieter als elektricien gecomplimenteerd.

Halverwege de dag vroegen we Solo wanneer hij het aggregaat eens weer zou opstarten, die van de kerk dus die er nog steeds stond. Het eigen aggregaat zien we niet meer. Wanneer we er niet zijn laten ze waarschijnlijk gewoon de vrieskist ontdooien en daarna wanneer er weer stroom is bevriezen de levensmiddelen vanzelf wel weer. Een levensgevaarlijke situatie die we nu een paar maal hebben uitgelegd maar wij hebben niet het idee dat het overkomt, helaas. Maar het weeshuis had dus stroom van het aggregaat, van de aansluiting krijg je rillingen maar voor Ghana is het normaal daar zie je wel gekkere dingen op elektrisch gebied.

In het weeshuis kon de apparatuur weer worden opgeladen en Herbert kon er omgeven door de muggen op zijn gemak gaan zitten werken. Want Herbert moet hier gewoon zijn werk doen en dat gaat prima want internet werkt goed maar er moet wel prik zijn voor de laptop.

Vrijdagavond is de eerste van een reeks Bijbelstudies gehouden in het gastenverblijf met de weeskinderen. Seth zorgde voor de vertaling in het Twi. Ze zaten allemaal in een grote kring op de grond. Na afloop kwam Benson naar Tiny toe en vertelde dat hij het erg fijn had gevonden.

Zaterdagavond toen de familie bij ons was en we alle ijs maar opaten omdat die ontdooide, ging er om acht uur in Nsoatre een luid gejuich op en jawel licht en ventilatoren gingen aan. Echter de vreugde was van korte duur want om half negen was het floep uit en tot zondagmorgen acht uur is het uit gebleven.

Zaterdagochtend zijn de meiden en Stephen druk bezig geweest met het schoonmaken van de kuipstoelen en tafeltjes van het gastenverblijf. Deze waren erg stoffig en zijn ook moeilijk schoon te houden maar na het gebruik van flink water en zeep zien ze er beter uit.

Voor Juliet en Naomi was de verjaardag van Eskil die zaterdag een drukke dag om al het eten klaar te maken en aan het eind ook nog in de hitte achter de BBQ te staan. Om zes uur was het nog 38 graden en dat zonder prik.

Zaterdag de 20^e was het de verjaardag van Eskil. Helaas konden we zaterdag geen blog plaatsen want we hadden geen stroom, maar daarover in onze volgende blog.

Voor het ontbijt gingen we met zijn allen naar de Slaapkamer van Eskil, zongen hem toe en feliciteerden hem. Hij kreeg zijn cadeautjes of toezegging voor cadeautjes, want het is niet zo gemakkelijk om iets te kopen wat hij graag wil hebben.

Om drie uur die middag was er de BBQ in verband met zijn verjaardag. Het was een lange rij met tafels kinderen en volwassenen op het terras van het gastenverblijf. Vrijdagavond had Tiny de tien kippen al gekookt en nadat ze in 30 stukken waren gesneden is Tiny ze zaterdagmorgen voor gaan braden. BBQ is wel mooi maar we nemen liever geen risico met de kip en dat maar goed ook. Solo zou de BBQ met houtskool opstoken, maar toen de kip er op moest was hij nog niet heet genoeg. Juliet en Naomi waren al uren bezig met de maaltijd. Er was een wasteil met gebakken rijst met groente en ei klaargemaakt en een afwasbak met sla waardoor wortel, tomaat en komkommer. We verbaasden ons weer over de eetlust van de weeskinderen. Ondanks de BBQ hadden ze toch om één uur gewoon de warme maaltijd op. Wij namen een bord met rijst, sla en kip, maar de kinderen hebben een schaal en daar zit na het opscheppen door de huismoeder en Juliet ook nog een kop op het eten. Ongelooflijk zo veel, aan het einde van de maaltijd waren er enkele die hun bord niet leeg hadden en huisvader Seth had nog een halve schaal. Ik zei: de kinderen hebben niet zelf opgeschept dus kunnen er niets aan doen dat ze niet alles opkunnen, maar Seth jij eet alles op, er zijn miljoenen kinderen die niets te eten hebben. Herbert had ook nog heel veel worstjes gebraden, erg lekker, we hadden er allemaal wel drie. Over het algemeen staat men argwanend tegenover alles wat ze niet kennen maar toen er eenmaal van de kippenworstjes geproefd was wilden ze de worstjes graag.

Intussen begon de zon al onder te gaan toen er een watergevecht begon. Eerst met ballonnen gevuld met water, Ria organiseerde en deed zelf het hardst mee. De jongens moesten tegen de meisjes. Dat werd grote pret en er werd veel gelachen. Intussen waren ze al aardig nat en ging men vanuit emmers en bakken bekers water naar elkaar gooien. Het geheel eindigde in een waterpartij bij de waterkranen totdat ze allemaal klets nat waren.

Na het omkleden kwamen Ria, Herbert, Eskil, Krister en Bente naar ons toe want wij hadden voor allemaal ijs en die moest op want, omdat we nog steeds geen stroom hadden, begon het te ontdooien.

Gisterenavond zaten we gezellig bij elkaar met koffie en limonade toen tegen acht uur de elektriciteit uitviel. In het gastenverblijf is het een warme lange nacht geworden. Wij hebben prima geslapen want we hadden de ramen tegen elkaar open gezet in de slaapkamer en dat werkte prima. Door de hitte waren Bente en Krister al voor het ontbijt bij ons en even later kwam ook Ria uitblazen op ons terras. Juliet maakte intussen het ontbijt klaar en Krister en Bente besloten om bij ons te ontbijten want Bente wilde graag pindakaas en dat hebben zij niet. Inmiddels zat ook de vogel er weer deze maal met de rug naar ons toe en die is prachtig blauw, helaas is de foto niet scherp geworden, daarom maar de foto toen de vogel zich omdraaide.

Ria, Krister, Bente en oma zijn naar de speelklas gegaan van de dagopvang en ik maakte wat foto’s. Ria en Bente namen de meisjes mee naar buiten om buiten met ze te spelen. De kinderen gingen alles nadoen wat Bente deed.

Krister was met de jongens met blokken aan het bouwen om ze te leren hoe ze dat moeten doen. Het was geen succes, de kinderen probeerden steeds om het weer af te breken. Typisch Ghana: niet opbouwen maar kapot maken. Op een gegeven moment gaf Krister het maar en ging weg.

Intussen was er nog steeds geen stroom, dus geen ventilatoren aan. Solo komt langs met het verhaal dat hij Sunyani heeft gebeld en dat ze niet wisten dat heel Nsoatre zonder elektriciteit zat en dat ze er aan zouden werken. Ik vraag aan Solo: waarom is de generator voor het weeshuis niet aan, nu ontdooit het vlees in de diepvrieskist. Solo zegt: de kip is nog niet zacht maar ik zal het even controleren. Ik probeer hem uit te leggen dat wanneer de kip zacht is het dan te laat is en dat de stichting niet voor niets een generator heeft gekocht.

Hij snapt er niets van, maar belooft om de generator aan te sluiten en op te starten. Een klein uurtje later blijkt dat hij eerst nog benzine moet kopen. Nadat hij terug is ga ik maar eens kijken. Solo zegt: ik snap er niets van, de generator werkt niet. Ja Solo, dat kun je verwachten wanneer je in actie komt wanneer er iets mis gaat en niet tevoren zorgt dat de zaken op orde zijn. Dus moet de grote generator van de kerk erbij gesleept worden. Deze wordt aangesloten gevuld met benzine alles is klaar en floep de elektriciteit is terug, niet van de generator maar uit het net, en alle ventilatoren beginnen te draaien en lampen gaan branden want die waren natuurlijk nog niet uitgeschakeld.

Het gevolg is dat de hele familie bij ons binnen komt zitten om te genieten van de airco die dus weer draait. Nadat we zijn afgekoeld gaat ieder weer zijn eigen weg.

Het aansluiten van de wasmachine geeft aanleiding tot een uur discussie tussen loodgieter, elektricien, Solo en ikzelf. Tiny en ik willen natuurlijk zo min mogelijk beschadigingen en werk en de loodgieter en elektricien zouden het liefst de badkamer ombouwen tot een machinekamer. Maar we zijn tot een compromis gekomen, nu afwachten of het ook zo wordt uitgevoerd. Het wordt spannend en dat is weer de leuke kant van Ghana. In elk geval kunnen boiler en wasmachine niet op één voeding en moet er een nieuwe kabel getrokken worden. Even later komt Solo opnieuw met een verhaal en blijkt dat de aansluitkast te klein is, hij heeft 6 aansluitingen en we kunnen beter naar 8 of 12 gaan. Wat gaat dat weer allemaal kosten en hoe lang gaat dit duren, Tiny zegt dit hadden ze beter kunnen zeggen voordat we de wasmachine kochten.

De oudste groepen van de dagopvang zijn aan het leren marcheren. Ik ben benieuwd of ze op Onafhankelijkheidsdag mee gaan doen. Juliet vertelde dat dit jaar maar de helft van de scholen mee kan doen, ze hebben gesplitst want het werden teveel groepen.

De dag begon inderdaad heerlijk rustig. We zaten rustig op het terras de vogeltjes te observeren.

Maar Tiny vond dat het toch beter was wanneer we zelf een wasmachine zouden kopen en ze niet naar het weeshuis moest gaan, waarna ze onder de muggenbeten terugkomt. Ze had in Sunyani een niet te dure wasmachine gezien. Dus moest ik mee naar Sunyani en daar hebben we een wasmachine gekocht. Het werd uiteindelijk een iets duurdere machine maar deze was mooi kompact, voor 7 kg. was en met een centrifuge erin.

We hebben meteen gebruik gemaakt van het bezoek aan Sunyani door heel veel groente in te slaan en dan moet je denken aan 10 kroppen sla, 10 bossen wortelen, 10 komkommers enz. Dat hebben we zaterdag nodig voor de BBQ. De verkoopster was in haar nopjes en deed er veel extra bij. Uiteindelijk hadden we een soort vuilniszak vol die Solo bijna niet kon tillen voor GHȼ 61, ongeveer 15 euro.

Nu hopen we dat de wasmachine een beetje snel wordt aangesloten, maar ja zowel de loodgieter als de elektricien zijn bijna nooit te bereiken. Men heeft het altijd druk, maar de werkelijkheid is dat ze een klein klusje doen en daar 5-10 cedis mee verdienen en dan is de dagverdienste weer binnen en doen ze niets meer. Afin, hopelijk kan Tiny maandag wassen en heeft ze toch nog 4 weken plezier van de eigen wasmachine.

Max, de geit van Bente, had een teek of een ander insect opgelopen. Gideon had de poten even bij elkaar gebonden om de teek te verwijderen en vroeg of hij de geit mocht wassen. Dus Bente en Gideon hebben de geit gewassen.

Ondanks het bezoek aan Sunyani is het toch een rustige dag geworden.

Om 5.45 uur deze ochtend vond het ‘Commercial Centre’ het nodig om al een boodschap over het dorp te laten schallen. Dat moeten ze niet nog eens proberen want dan gaan we protesteren. We hebben de afspraak met de Chiefs dat het niet meer voor 7.00 uur mag en niet onder schooltijd, kerktijd, ’s avonds laat en ook geen muziek. Sinds Tiny enkele jaren terug het hele dorp in rep en roer bracht en er verontschuldigingen zijn gemaakt plus een flinke boete is uitgedeeld, worden de regels goed aangehouden. Vanmorgen ging het dus mis.

Wat ook mis ging was de watervoorziening, geen druppel water vanochtend. Eigen schuld overigens. Herbert was gisteren gaan sproeien en dat is prima, maar we hadden gezegd vul wel de watertank weer bij, nee dus. Om 7.00 liepen we dus al buiten om de pomp aan te zetten zodat de watertank gevuld werd en we konden douchen.

Er waren al heel veel kinderen van de dagopvang buiten aan het spelen, al het personeel was al aanwezig en het terrein was al keurig aangeveegd en de klaslokalen werden schoongemaakt. De dagopvang organisatie loopt in elk geval prima.

In het weeshuis zijn er nog wel knelpunten. Om 9.00 uur hadden Ria en ik daarom al een afspraak met een echtpaar die we hadden gevraagd om te komen werken als huisvader en huismoeder. We hadden vorige week al een lang gesprek gehad en hoopte dat ze op onze voorstellen zouden ingaan. Helaas heeft het niet tot resultaat geleid zodat we verder op zoek moeten.

Tijdens en na de koffie hebben we gezamenlijk als volwassenen gesproken op welke wijze de communicatie kan worden verbeterd wanneer we hier niet zijn. Met name Herbert zal zich hier verder in verdiepen.

Na de lunch zijn Ria en Herbert inkopen gaan doen in Sunyani. Zaterdag is Eskil jarig en houden we een BBQ samen met de weeskinderen en personeel van het weeshuis. De kinderen bleven bij ons en kregen handwerkles van Tiny. Na de les mochten ze een film kijken op mijn laptop.

In het gastenverblijf was de gasfles leeg en daarom hebben Juliet en Naomi bij ons de warme maaltijd klaargemaakt en staan ze zusterlijk naast elkaar achter het aanrecht. Het is wat krapper dan in het gastenverblijf.

Vandaag werden er opnieuw prijsverhogingen bekend gemaakt, nu van alle metaalproducten zoals betonijzer, aluzinkdakplaten, spijkers enz. Zo zijn er elke week wel verhogingen. Vorige week werd bekend gemaakt dat het verbod om overheidspersoneel aan te nemen, met name onderwijskrachten, zou worden versoepeld. Dit is vooral van toepassing in deze provincie, waardoor onze leerkracht en huisvader Seth niet op de Presby-Dutch basisschool kon worden geplaatst. De Deputy Regional Manager of Presby Schools had al laten weten dat er gewerkt kon worden aan het plaatsen van Seth. Omdat een officiële mededeling uitbleef, werd de 1^e minister na de kerkdienst in Kofuridua door journalisten opgewacht. Hij deelde mee dat het verbod van het IMF nog tenminste een jaar moest worden gehandhaafd. Dus Ghana zucht nog steeds onder het juk van het Internationaal Monetaire Fonds. Deze zou zich eens wat meer op de corruptie van de regeerders moeten richten in plaats van maatregelen af te kondigen die de gewone bevolking treft.

Tiny is druk met het vermaken van de nieuwe jurk van Ria. Ria heeft hem al aangepast en het is een mooie jurk geworden met een heel nieuw model. Vandaag zijn we alweer aan onze vierde week in Nsoatre begonnen, het zou wel iets koeler mogen worden. De temperatuur is nu elke dag tussen de 35 – 38 graden en dat begint toch te vermoeien. Daarom hebben we besloten om morgen een dag rust te nemen en niet het geplande bezoek aan de Senior High School te brengen.

Vandaag hebben we Aduonya bezocht. Wat een verschil met oktober 2007 toen was het gebied nauwelijks bereikbaar. Nu is de weg, buiten het regenseizoen, goed begaanbaar. De velden waren afgebrand en wachten op de eerste regen en dan wordt alles weer fris groen. We waren met Ria en Herbert, oma bleef bij de kinderen want die hadden school.

Toen in 2007 was alles armoede en somber kijkende mensen, nu zie je nieuwe huisjes sommige zelfs al met metalen golfplaten in plaats van met plantain bladeren. De mensen waren erg blij dat opa weer eens kwam, ze namen het alleen kwalijk dat er tevoren geen melding van was gemaakt dan hadden ze wat kunnen organiseren. Maar dat is juist wat we niet wilden. Er werden stoelen neergezet zodat we een poosje met de bevolking konden praten, ook werden er heel veel handen geschud.

Het is toch wel heel fijn om de vooruitgang te zien, het vlakke veld met de waterpomp op de voorgrond, links de school en recht vooruit de kliniek en in het midden het noodgebouw met de lagere klassen van de school. Het is de bedoeling dat er rechts een nieuwe 6-klassige basisschool wordt gebouwd en dat de school links dan Junior High School wordt. Maar het zal nog wel even duren voor de nieuwe school kan worden gebouwd want die gaat € 25.000 kosten en dat geld is nog niet beschikbaar.

Eerst wordt de kliniek bezocht. Op consult bij de verpleger zat een moeder met haar baby. Ria praat even tegen de baby en gaat daarna een mooi dekentje voor het baby’tje uit de auto pakken. We hadden weer veel baby spulletjes meegenomen.

Vervolgens worden alle moeders met een baby’tje onder 6 maanden geroepen om naar de auto te gaan, voor die baby’s is er een mooi gebreid vestje.

Aan het eind van ons bezoek wandelen we nog door het dorp en probeerden hier en daar een praatje te maken. Toen we door het dorp heen waren ben ik bij de dorpsleiding achtergebleven en zijn de anderen naar de auto gegaan. Ik kreeg een haan aangeboden en bleef nog even bij de mannen en inmiddels ook een paar vrouwen. Ik kon de weg zien waarlangs de auto moest komen, helaas reden ze me voorbij. Solo dacht dat het verder was, dus begonnen de vrouwen te roepen en kwam Solo terug rijden.

Thuis gekomen moest de haan worden geslacht want Krister en Bente wilde dat wel eens zien. Krister stond al klaar met het mes, maar de haan is door Gideon met behulp van Juliet de kop afgesneden. Na het schoonmaken is de haan verdeeld tussen Juliet en Naomi en alle organen waren voor Gideon die dat graag lust. Later was Gideon druk aan het koken. De stukken voor Juliet en Naomi zijn ingevroren en kunnen ze zaterdag meenemen dan hebben ze zondag een lekker maal.

Vandaag bereikten we overeenstemming over de gang van zaken in de dagopvang. Een verantwoordelijke werd hiervoor aangesteld met ingang van 1 maart 2016 en voor die datum gaan we gezamenlijk de afspraken op papier zetten. Gelukkig is de eerste horde genomen met de volledige instemming van de directeur van onze lokale organisatie Solo, hij zal zich richten op andere zaken en is hier al mee gestart.

Gisteren was het zondag en mochten we tweemaal luisteren naar ds. Zondag in onze thuisgemeente in Woerden. Tussendoor gebruikten we met de hele aanwezige familie de soep. Ds. sprak ’s morgens naar aanleiding van Genesis 3 : 14a “Toen zeide de HEERE God…” De lijdensaankondiging in het Paradijs: 1.Voor de slang 2. Voor de mens 3. Voor Gods Zoon.

’s Avonds preekte ds. Zondag naar aanleiding van Zondag 3 over: Gods pronkjuweel:

1. Goed geschapen 2. Diep gevallen 3. Geheel verdorven.

Vannacht was de stroom uitgevallen en dus was er vanmorgen geen stroom en was het warm in huis en geen waterdruk. Tiny ging al vroeg met de was naar het weeshuis, ik denk laat maar gaan de wasmachine zal toch niet werken. Maar wat bleek ze kon wel wassen en ons huis zat alleen zonder stroom. Dus een elektricien er bij gehaald. Er was een zekering door, maar hij adviseerde een zwaardere. Solo op pad eerst naar Berekum; geen succes. De contractor stuurde iemand mee naar Sunyani. Solo kwam terug met een enorm ding met twee grote koperen pennen en een staaf krijt leek het wel. Afin, dit moet dan komen waar de stroomdraden binnenkomen. Er staat op ‘High Voltage’. Ik vroeg moet dat het elektriciteitsbedrijf niet doen? Nee hoor in Ghana niet. Nu ja dat zal dan wel. Dat waren weer 120 cedis. Verder kwam Solo terug met een bundel hardhouten planken, die had Herbert nodig voor reparaties. De bundel kostte 220 cedis maar Solo had maar 100 cedis en de man van de contractor betaalde de rest, dus dat waren voor mij weer 100 cedis. Gelukkig hebben we een hele goede contractor (aannemer) die ook al twee nieuwe pompen had betaald die gezamenlijk ruim 2.000 cedis kostten. Hij zei wanneer ik het aan mijn vrouw vertel wordt ze alleen maar blij. Eerder heb ik al over de contractor en zijn vrouw geschreven die nu twee dochtertjes, ca. 3 en 6 jaar, hebben terwijl zij geen kinderen kon krijgen. Zij worden gezegend sinds hij voor de stichting werkt.

Voor het gastenverblijf hebben we twee tafels en vier banken van hardhout besteld met elk een lengte van 210 cm. Hardhout is wel duur maar wordt tenminste niet opgegeten door termieten. Dit is de bijdrage van ons gezamenlijk als familie om het gastenverblijf geschikt te maken voor grotere groepen. Voor deze groepen zijn er al contacten gelegd met wereldwijde christelijke organisaties en een Bijbelschool in Denemarken die hier positief op heeft gereageerd.

Vanavond even naar de dagsluiting in het weeshuis om de Bijbelstudie bij te wonen. Een splitsing in twee leeftijdgroepen is nog niet gelukt bij gebrek aan een leider of leidster. Nu liggen de leeftijden te ver uit elkaar en is de te behandelen stof voor de kleintjes veel te moeilijk. Hoewel het probleem wel aan de orde is gekomen kun je geen voorstellen verwachten en dus moeten we zelf nadenken over een oplossing en dan knopen doorhakken.

Hierna nog even naar de kleinkinderen die gezellig naar de ‘Sound of Music’ aan het kijken waren.

De jongens uit het weeshuis waren al vroeg het terrein aan het aanvegen. Wij lagen toen nog te slapen. Later deze morgen hebben we ze gevraagd om sinaasappelen voor ons en ook voor het weeshuis te plukken. Wij kunnen er moeilijk bijkomen maar de jongens kunnen met onze keukentrap en de ladder ook bij de hogere takken komen. Dus wij hebben weer een flinke bak vol en Juliet is direct voor vandaag en morgen gaan persen.

Vanmiddag zijn we naar het zwembad van het Eusbett hotel in Sunyani gegaan. Terwijl er werd gezwommen hebben op het terras heerlijk gerelaxt. Het was een gezellige rustige middag met een drankje een warm broodje of popcorn en een ijsje. Voor alle kinderen in het weeshuis kochten we nog popcorn en om zes uur waren we weer terug. Het begon al donker te worden en de wegblokkade met bewaking was er al weer.

’s Avonds kwamen de weeskinderen naar het gastenverblijf waar ze allemaal een beker popcorn kregen en naar een film konden kijken.

Alweer vrijdag en dus is het weer oranje op de dagopvang. Het lijkt wel koningsdag met al die vrolijke oranje kleding.

Opnieuw is het een zeer warme dag, zelfs de kippen hebben om 11.00 uur al de schaduw opgezocht.

Max de geit van Bente is gisteren verplaatst naar onze tuin waar hij aan verse blaadjes kan knabbelen. Hij heeft een lotgenoot aan de andere kant van de muur dus er wordt veel over en weer gemekkerd. En dat doen ze ook ’s nachts.

De moeder van Solo komt op visite om een bak fruit te brengen en daar zijn we blij mee. We maken een foto van moeder en zoon.

Na de lunch zijn Ria en ik verder gegaan met onze besprekingen. Het is nu verder afwachten op de antwoorden die in de eerste dagen van de volgende week zijn toegezegd.

De weeskinderen zijn terug van school met mooie nieuwe uniformen aan. Waarschijnlijk voor 6 maart de Onafhankelijkheidsdag. Staat er op de T-shirts zowel voor als achterop Deutch in plaats van Dutch, dit is een typisch voorbeeld zoals dingen in Ghana gaan; alles gaat fout omdat ze niets controleren. En wanneer je ze er opmerkzaam op maakt lachen ze maar wat, ook iemand als Solo, dat maakt iets proberen te veranderen zo moeilijk. Het is niet alleen moeilijk maar ook vermoeiend. Daarom vandaag een korte blog.