EEN ZATERDAG MET VARIATIE!

Vrijdagavond kwam Joanne verslag uitbrengen van de observatie van Sylvester. Het blijkt dat Sylvester met een aantal dingen al mee gaat doen met klas 1. De verwachting is dat ze op de dagopvang kan doorstromen en dan misschien op den duur naar de basisschool zou kunnen. Nu dat is heel goed nieuws en bevestigd de positieve reacties van haar vader die heel blij is met haar vorderingen in zo’n korte tijd.

Verder besluiten we deze avond om het 10-jarige jongetje Christian nu al op te nemen. De moeder is geïnformeerd en is blij en vandaag maandag was hij al op de dagopvang. Hij was druk bezig onder leiding van Nienke met een houten legpuzzel. Nienke vertelde dat hij al wat los begint te komen.

Ik had deze zaterdagochtend verwacht dat de container er om zes uur al zou zijn, dus ik was bijtijds op. Maar het zou nog 12 uur langer duren voordat hij eindelijk kwam, ze hadden een flinke rustperiode genomen in Kumasi.

Maar het kwam goed uit want Gideon, Stephen en Benjamin waren al vroeg in mijn tuin aan het werk. Ik had een paar struiken laten verplaatsen die nogal achteraf stonden en niet echt uit de verf kwamen wanneer ze in de bloei stonden. Ze waren zelf al vroeg verder gegaan met het werk. Ik heb ze toen het geheel wat verder aan laten kleden met sanseveria’s die ik volop in de tuin had staan. Toen het klaar was zeiden de jongens: “opa dat is nu onze tuin”. Ik zei:” prima maar dan moet je ook regelmatig water geven. Oma en opa gaan nu met de dames zwemmen ik zal jullie voor je werk nu betalen maar dan moet je wel die twee boomstronken er nog uithalen.” Zondag zag ik dat ze de afscheidingsmuur hadden gebruikt om de steel van hun houweel vast te stampen. De muur was flink beschadigd en daar was ik niet zo blij mee, maar Tiny vertelde me dat Gideon het haar had verteld. Ik zei: “maar wanneer er na de eerste maal stampen een stuk cement afbreekt ga je toch niet door?” Maar in Ghana doen ze dat nu juist wel, wanneer ze iets maken of mooi maken moet er ook iets kapot. Dat hadden we vrijdag al weer opnieuw ervaren. De gasfles was tijdens het koken leeg en Solo was er niet. Solo gebeld, nu van de jongens was er niemand die wist hoe je een nieuwe fles aansloot en Seth was er ook niet, dus hij zou iemand sturen. De man kwam trok het ventiel er af en Gideon had al een nieuwe fles gepakt en het ventiel werd daarop gedrukt. Ik kon het door het raam zien en ging meteen proberen, het gas ging weer branden dus ik zei prima voor elkaar. Maar in Ghana gaat het anders dus Gideon moest een schroevendraaier halen en de man ging aan het prutsen, gevolg nu lekt de gasfles. Nu staat de gasfles er met een brok beton op zijn kop zodat hij niet meer zo erg lekt, door het gewicht op het ventiel. Het is verbazingwekkend maar zo gaat het nagenoeg altijd en ook Solo vindt dit gewoon, dus nu moet er weer een ander ventiel komen en dat kost natuurlijk weer wat.

Om elf uur gingen we naar het Eusbett en daar hebben de dames heerlijk gezwommen en hebben we lekker gegeten. Deze maal was er op het terras weer schepijs en konden we nog een bekertje ijs nemen als afsluiting van een gezellige dag. Om vijf uur waren we terug.

Het werd duidelijk dat de vrachtwagen met de container inmiddels in Sunyani was en dat Solo ook in de cabine had plaatsgenomen om ze de weg te wijzen.

Om zes uur kwamen ze er aan rijden. De truck bleef buiten de poort staan want eerst ging de chauffeur kijken hoe hij het beste kon rijden op het terrein. Solo legde mij daarna uit hoe de chauffeur zou gaan rijden en de truck voor de oude eetzaal kon parkeren. Nadat de elektricien was gekomen om de kabel tussen twee gebouwen te verwijderen ging de truck het terrein op en parkeerde de vrachtwagen met de deur van de container naar de eetzaal.

Mercy de huismoeder ging eten voor de chauffeur en de bijrijder koken. Ik zei nu dan gaan we maar lossen want morgen is het Zondag. Nee zei Solo want de losploeg komt morgenochtend om zes uur, sorry ik weet dat u niet wilt dat we het op zondag doen maar de container moet maandagochtend terug zijn in Tema, om acht uur rijden ze weer terug. En daar sta je dan met je principes.

Het was deze zaterdag de verjaardag van Sara, ze is zaterdag 17 jaar geworden, oma had vrijdag al een mooie taart gemaakt met veel chocolade. Na de dagsluiting werd de taart aangesneden en kreeg elk een stuk plus een flesje drinken. Maar voor de gasten was er geen drinken en dat vond ik niet zo geslaagd. Sara werd toegezongen en toen ben ik maar gauw naar ons huis gegaan om wat te drinken. Ook Solo was ontstemd dat Seth alleen voor de kinderen, de huismoeder en hemzelf drinken had gekocht. Solo at zijn stukje taart bij ons, Tiny zou daarna nog voldoende over moeten hebben voor zondagmorgen bij de koffie, maar we moesten vaststellen dat er vier stukjes te veel weg waren. Ja, met dat soort zaken zijn ze heel slim zo gaat het ook met snoepjes, hoe ze het voor elkaar krijgen om dubbel te pakken hebben we nog steeds niet door.

Al met al was het een dag met veel variatie en een fijne geslaagde maar erg warme dag.