Maand: februari 2013

Voor de geïnteresseerden geef ik hierbij de GPS locatie van ons terrein met weeshuis en dagopvang. Het geheel ligt op een hoogte van 331,3 meter.

De breedte graad is Noord 7 graden, 24 minuten en 15,33 seconden, Ghana ligt dus net boven de evenaar maar er zijn geen seizoenen. Momenteel vallen de bladeren van de bomen door de droogte en de hoge temperatuur van 30 – 35 graden.

De lengte graad is Oost, Ghana heeft GMT de 0 lijn, één uur vroeger als in Nederland, maar ligt aan de kant t.o.v. GMT naar Nederland toe: 2 graden, 27 minuten en 55,62 seconden.

De foto geeft een overzicht van het weeshuis en daarachter rechts is nog juist een gedeelte te zien van ons nieuwe gastenverblijf. Het gastenverblijf heeft vier slaapkamers met elk een badkamer met toilet, een gezamenlijke woonkamer en keuken. Morgen vertrekken de eerste twee gasten uit Nederland, wanneer ze de blog nog bekijken kunnen ze hun verblijf voor de komende 3 maanden zien.

Maandag 11 februari 2013

Vandaag was het de eerste dag dat we de kinderen van de dagopvang weer zagen. Eerst maar eens kijken in de gerenoveerde eetzaal. Op de foto is de helft van de kinderen te zien. Het was wel nodig dat we kwamen kijken, want het was nogal chaotisch. Wel werd er door de kinderen gewacht totdat alle kinderen zaten, waarna er kon worden gebeden. We zien er naar uit dat er voor lange tijd toezicht kan zijn vanuit Nederland. Er waren kinderen die geen bord pap hadden en anderen liepen met een halfvol bord alweer de deur uit om het bij de vaat te doen. Nu daar hebben we eerst op ingegrepen, alle kinderen die hun bord niet leeg hadden stuurden we terug de eetzaal in.

In de klassen was het ordelijker, we constateerden dat er met gebed werd geopend, voordat met de les of het spelen werd begonnen.

De kleintjes, groep 1, waren nu bij elkaar in de nieuwe grote ruimte. Lucy, onze hulp, had me al voor het ontbijt verteld dat de hele bevolking was komen kijken naar de, in hun ogen, prachtige ruimte met een tegelvloer, verlichting en plafondventilatoren. Men kon niet begrijpen dat die blanken dat allemaal voor hun kinderen deden. Deze morgen waren er 75 kinderen in deze zaal, twee kinderen kunnen nog niet lopen. We zijn maar even geweest om de dagopening bij te wonen en daarna te tellen. Toen we weg gingen begonnen de 3 leidsters met het uitdelen van speelgoed.

De andere klassen waren al volop bezig met de lessen toen we binnenliepen, maar daar was Tiny weer bij een enkele opening geweest. Klas 2b plus 2a hebben samen 74 kinderen deze morgen en in klas 3b plus 3a waren er samen 79 kinderen. Totaal zijn er dus vandaag 228 kinderen aanwezig. De klas volgorde voor de kinderen is: klas 1, klas 2b, klas 2a, klas 3b, klas 3a. Klas 3a kan daarna naar groep 3 (klas 1) van de basisschool.

Het lukte ons niet om vanmorgen naar de dienst in Woerden te luisteren. We luisterden daarom naar een preek van Ds. V.d. Net: Joh. 14 : 19b ‘Want Ik leef, en gij zult leven’ Het thema was LEVEN: 1. Het leven van Christus 2. Het leven door Christus 3. Het leven uit Christus.

Christian en zijn moeder Regina zijn samen met Gideon daarna op bezoek gekomen. Gideon was al naar de kliniek geweest omdat hij last van suiker had gisteren na aankomst; hij beefde helemaal. Zijn bloeddruk was goed en de suiker was negatief, wat dat dan ook mag betekenen. Ze kunnen hier geen meting doen via bloed maar alleen via urine. Gideon heeft gebeld met zijn arts en die heeft hem gezegd dat testen via urine onvoldoende is. Gelukkig heeft Catrien, welke ook naar Ghana komt, een set om bloedsuiker te meten. Ze probeert de set aan Nadine en Bertine mee te geven, zij hopen dinsdagavond in Ghana te arriveren.

Na de lunch besloten we een poosje te gaan rusten, dat is wel nodig bij deze temperaturen. Ik lag net en Tiny maakte aanstalten, toen werd aangekondigd dat dominee en kerkenraad onderweg waren naar ons toe. Vlug weer aangekleed en de hele kerkenraad maar ontvangen en welkom geheten. Het was een beleefdheidsbezoek dus het was maar kort.

Later die middag hebben we met Solo en Gideon de toekomst filosofie van de stichting doorgenomen.

We hadden net de avondmaaltijd opgediend toen Lucy onze hulp even langs kwam. Haar uitgenodigd voor de maaltijd, wat ze maar wat graag accepteerde. Na de maaltijd konden Gideon en Lucy mooi afruimen en de vaat doen.

Om 7 uur hebben we met elkaar de avondsluiting bij de kinderen bijgewoond. Eerst konden ze terugvertellen over het onderwijs van gisteren: Jezus op weg naar Golgotha en de kruisiging, vooral de geschiedenis van het kruis dragen door Simon van Cyréne en van de twee moordenaars had indruk gemaakt. Vandaag ging het over de duisternis, het sterven en de begrafenis. Opnieuw waren er veel vragen, vooral over Jozef van Arimathéa en over het graf. Na het avondgebed kregen ze allemaal nog iets te snoepen en konden de kleintjes naar bed.

Wij namen afscheid van Gideon en Solo die morgenochtend om 6 uur hopen te vertrekken naar Accra om daar dinsdagavond Nadine en Bertine voor het vliegveld te ontmoeten.

De internet verbindingen zijn niet ideaal. Het werkte gisterenavond zo langzaam dat ik vannacht om 3 uur het stukje van zaterdag heb kunnen uploaden. De foto van de kinderen met hun zakje popcorn kon er dus mooi bij geplaatst worden.

Vannacht goed geslapen, we waren om 9 uur al naar bed gegaan we waren moe. De kalkoenen staan op een rijtje naar me te kijken wat ik aan het doen ben. Het is nog lekker vroeg en koel op de veranda.

Een nieuwe dag ligt weer voor ons, de eerste volle dag in Nsoatre. Vannacht hoop ik verslag te doen.

Zaterdag 9 februari 2013

We zouden om 08.00 uur vertrekken, maar het werd iets later want om even over half acht kwam Tiny de manager tegen. Hij of we weer weg gingen en Tiny vertelde hem dat ze kokosmelk wilde drinken maar dat ze het steeds vergat. Heeft u nog een kwartiertje vroeg hij? Ja dat hadden we wel. Vlug werden er jongens de bomen in gestuurd en terwijl ik samen met Gideon stond te wachten bij de auto kwamen er vier jongens aan met de armen vol kokosnoten. Inmiddels hebben wij er al van gedronken en het was heerlijk.

De reis verliep heel voorspoedig en om half 2 waren we al in Sunyani waar we eerst inkopen zijn gaan doen. Vervolgens zijn we naar het Eusbett hotel gegaan en hebben 20 zakken popcorn gekocht voor de kinderen. Zelf hebben we een flink ijsje genomen, dat was lekker na zo’n reis.

Tegen drieen waren we bij de kinderen, Clement, Benson en George stonden ons al op te wachten en hebben geholpen met uitladen. Ook de andere kinderen kwamen met Seth en Solo aanlopen. Het was een hartelijk weerzien.

Regina kwam met Christian in de auto aanrijden en bracht ons eten: heerlijke jollof rijst, kip en een grote schaal met sla. We hebben met zijn drieën gegeten en daarna kwam Solo om samen met Gideon de afwas te doen.

Hierna lekker douchen en dan zo naar de kinderen om ze de popcorn te geven. We blijven dan nog even praten en daarna zullen we de avondsluiting bijwonen.

Vrijdag 8 februari 2013

Was het gisteren zon, zand en zee, vandaag is daar de wind bijgekomen. Gelukkig maar want het is erg warm in Ghana zo’n 35 graden. Maar aan zee is het goed uit te houden met een flinke bries erbij.

In Nsoatre is het wel anders, daar zijn vannacht 2 konijntjes doodgegaan van de warmte en het ziet er naar uit dat er nog 2 het niet zullen halen. Gideon kwam het al huilend aan Solo vertellen. Met spoed is er een open ren in de schaduw aangelegd, zodat ze tijdens de warmte niet meer in hun hok hoeven. We zullen hopen dat er niet nog meer doodgaan. Hoewel de kinderen beslist niet bang zijn om een kip of geit te slachten, moesten de konijnen toch worden begraven.

Dit was dus alweer onze laatste dag in Anomabo, morgen op reis naar Nsoatre en dan hopen we de kinderen weer te zien en zijn we in een heel andere omgeving. Vanavond komt Gideon en dan kunnen we morgen bijtijds vertrekken, dat leek ons beter dan om Gideon eerst 4 uur hier naartoe te laten rijden en dan nog 6-7 uur naar Nsoatre.

donderdag 7 februari 2013

Alweer de tweede volle dag aan het strand van Anomabo. En met factor 30 op mijn lichaam heb ik nog steeds dezelfde kleur als voor mijn vertrek. En dat terwijl mijn rug toch schrijnt, zeker van het zand. Tiny begint beter te kleuren en ziet er gezond uit maar die smeert zich dan ook alleen maar in met Ghanese cacaoboter. Morgen ook maar eens proberen.

Er zijn niet veel gasten, aan het strand is enkel nog één ander stelletje, dat was gisterenavond wel anders. Er was een lange tafel met daaraan een grote groep Nederlanders, nu dat was goed te horen, wat kunnen Nederlanders lawaai maken.

Aan het strand zie je voortdurend kinderen langs komen; die lopen aangespoelde spulletjes na te kijken op iets bruikbaars. Kleintjes zijn aan het spelen, ouders liggen te slapen of hangen rond bij hun vissersboot. Er wordt ’s nachts of ’s morgens heel vroeg gevist. Als wij gaan ontbijten zijn de netten al binnen of worden binnengehaald.

Maar al die spelende of sjouwende kinderen met wat lompen aan of naakt, die gaan dus niet naar school en dat is waar ik aan lag te denken al zonnend en lezend.

woensdag 6 februari 2013

Om 9 uur rustig een ontbijtje en om 10 uur lagen we onder de parasol, van hout en  palmbladeren aan het strand. Tot ca. 4 uur hebben we daar liggen lezen met alleen tussendoor lunchen en natuurlijk om 11 uur een cappuccino. Lekker bijkomen was dat. Daarna douchen en nu de weblog in het donker bijwerken. De stroom is weer eens uitgevallen. Van Gideon vernamen we dat in heel Ghana dit steeds erger wordt. In Accra zitten ze dikwijls twee dagen zonder stroom. Gelukkig hebben we een led lampje die je aan kunt slingeren, maar het wordt wel erg warm op de kamer. Maar ja we zijn in Ghana, alhoewel in Nederland zaten we zondagavond ook in het donker. Nederland begint ook al een behoorlijke bananenrepubliek te worden zonder goede postbezorging, slecht vervoer bij winterweer en nu dus ook in onze wijk al diverse malen in het donker.

De reis is prima gegaan. Om kwart voor elf uit huis. Het inchecken ging snel maar het duurde even voor we een lunch hadden. Al vroeg moesten we voor de veiligheidscontrole. We waren wat aan de late kant door de lunch en prompt liepen we naar de verkeerde gate. Weer helemaal teruggelopen moesten we toch nog lang wachten voor we in konden stappen. Slechts vijf minuten na de geplande tijd vertrok het toestel. Het was een goede rustige vlucht, maar het laatste uur, boven Ghana, moesten we lager gaan vliegen en kwamen we precies tussen de bovenwind stroom en de onderstroom terecht; dus turbulentie en op de stoel blijven. Om 10 voor 9 kon Gideon ons welkom heten en konden we om iets over 9 vertrekken naar Anomabo. Om 11 uur die avond waren we daar en konden we onze telefoons laden en de internet stick. E-mail binnenhalen dus, er was een keurige mail bij van de KLM dat het gate nummer was gewijzigd van onze vlucht, alsof we op Schiphol met onze laptop in onze handen lopen. Of moeten we toch maar aan internet op onze telefoon? Alles werkte prima en om 00.20 (1.20 uur in Nederland) konden we naar bed na een lange dag.

Dinsdag 5 februari 2013

Onze reis gaat beginnen. Om 11.00 naar het vliegveld en dan, wanneer het toestel op tijd vertrekt, om 14.05 vliegen. Onze beneden buurman dhr. Visser brengt ons weg. Het is onze bedoeling om op het vliegveld te lunchen.

We hopen te landen om 19.55 Ghanese tijd, het is dan 20.55 in Nederland. De vliegtijd is dus 6.50 uur. We hopen dat we tussen 21.00 en 21.30 het vliegveld uit kunnen lopen en Gideon te ontmoeten. We moeten dan nog 2 – 3 uur rijden naar Anomabo Beach, dus dat wordt laat naar bed.

Tiny is druk geweest met de KLM om aangepast eten te krijgen. Geen tarwe, maïs of champignons, nu dat gaat dus niet. Geen haring is geen probleem want dat serveren ze toch niet. Je kunt alleen standaard dieet maaltijden bestellen. Dus nu wordt een koosjere maaltijd geprobeerd. Als christenen voelen we ons daar toch een beetje mee verwant, we wachten wel af.

Ik hoop dat ik de lijn van het afvallen een beetje kan vasthouden. Ik zal het zonder mijn dagelijkse wandeling van een uur rondom de plas moeten doen. Ook de hometrainer kan niet mee, maar misschien kan ik er in Ghana wel een kopen. Ik heb er wel een fiets, maar fietsen buiten het dorp valt niet mee. Heuvel af gaat nog wel, al is het zand, maar heuvel op lukt niet. Gisteren was het prachtig weer en heb ik een paar foto’s gemaakt met mijn nieuwe toestelletje met GPS. Ik plaats een foto bij dit stukje. We wonen in het appartement onder de rode pijl, je ziet de vlaggenmast.