Maand: april 2016

BRONG-AHAFO 50 JAAR PRESBYTERIAN CHURCH!

Zondag 3 april 2016 herdacht de presbyteriaanse kerk het 50jarig bestaan van de kerk in de provincie Brong-Ahafo. Dit werd herdacht met een grote bijeenkomst in het Sunyani Jubilee park.

Ik geef het verhaal weer zoals Solo dat aan mij per telefoon heeft verteld en dat afwijkt van de e-mail die hij heeft gestuurd. Solo met vrouw en kinderen waren eerst naar de kerk van Regina in Sunyani en gingen vandaar naar het park. In het park was het zeer druk en ze moesten staan, bovendien was er veel bewapende politie, militairen en beveiligingsmensen. Christian werd daar bang van en begon te huilen. Ze gingen weer terug naar de kerk, waarschijnlijk de Apostolische kerk van Regina.

Daar kreeg Solo een telefoontje van de dominee van de Presbyteriaanse kerk van Nsoatre, dat hij met spoed naar het park moest komen. De president van Ghana zou een toespraak houden en in de toespraak zou Solo worden genoemd.

Ze gingen met elkaar weer terug en Solo kreeg een stoel te pakken waarop Regina kon gaan zitten onder een boom. Op een bladzijde in het programmaboekje stond een en ander over het werk in Nsoatre en dat viel de president op. Hij gaf aan, Solomon te willen complimenteren, maar zijn speech was al gereed. Dus voordat de president aan zijn speech begon sprak hij de volgende woorden:

“I want to commend a selfless cool young man Solomon Boateng for his dedication to serve humanity. Through his effort a lot has been done for the people around his area Nsoatre. We need more of such people. Let us all pray for him to live long and be able to do more for his people. Solomon thank you”

Op het terrein waren ook Solo’s moeder en oudste zus aanwezig en die waren natuurlijk heel trots. De toespraak werd door de radio uitgezonden, dus Solo’s telefoon heeft vanaf dat moment niet stilgestaan. Er is dus geen contact geweest tussen Solo en de president en ook is niet bekend geworden dat Solo op het terrein aanwezig was.

U zult begrijpen dat familie, vrienden, medewerkers en wij natuurlijk ook, vereerd zijn met deze aandacht van de president van Ghana voor Solo en het werk van Heart for Children Ghana en hem hebben gefeliciteerd.

Vandaag en morgen is Solo in Sunyani en gaat hij zich bij de autoriteiten laten informeren over de procedure om de president per brief te benaderen. Hij wil de president bedanken voor zijn woorden en bij hem onder de aandacht brengen dat het werk mogelijk is gemaakt door de Nederlanders die het werk van Heart for Children Ghana ondersteunen.

Afia Hannah 

Geboren 4 april 2003, opgenomen in het weeshuis op 8 september 2012

Met tranen in de ogen vertelt de oude man die voor Hannah zorgde het verhaal van Hannah.

De ouders zijn Kwame en Yaa Eunice. Beide komen uit Noord Ghana en hebben daarom waarschijnlijk geen familienaam. In maart 2001 emigreerden vader Kwame en moeder Eunice naar een klein dorpje Akrobosua op ongeveer 17 km van Nsoatre. Het dorpje valt onder de verantwoordelijkheid van de Nsoatre Traditional Council.

De eigenaar of leider van Akrobosua, Yaw Nsia, accepteerde Kwame en Eunice en gaf hun een stuk land om te bewerken. Het ging goed met hen, ze verkochten de opbrengst van het land: maïs, groenten en andere landbouwproducten. Ze verdienden zo een beetje geld en konden elk jaar kort naar het noorden gaan om hun familie te bezoeken.

Kwame en Eunice waren, sinds ze zich in Akrobosua hadden gevestigd, zeer behulpzaam voor de oude Yaw Nsia en hij accepteerde hen hartelijk als zijn kinderen. De in 2003 geboren Hannah beschouwde hij als zijn kleindochter. Vanaf 2008, toen Hannah 5 jaar was, bleef Hannah achter onder de goede zorg van de oude Yaw Nsia en zijn vrouw wanneer haar ouders, voor het gebruikelijke tweewekelijkse bezoek, naar het noorden gingen. In april 2010 gingen Kwame en Eunice opnieuw naar het noorden voor familiebezoek, maar sinds die tijd is er niets meer van hen vernomen. Alles werd gedaan om te achterhalen wat er is gebeurd maar dat heeft niets opgeleverd. Het was een grote schok voor Yaw Nsia en zijn vrouw. In juni 2011 stierf de vrouw van Yaw Nsia en hij is er van overtuigd dat dit mede is veroorzaakt door het verlies van Kwame en Eunice, een schok die ze niet kon dragen. “Ik”, aldus Yaw Nsia,” en de enkele inwoners van dit dorp leven heel gelukkig samen. Ik besloot Hannah naar school te laten gaan maar de afstand om naar school te lopen in Nsoatre is te groot. Ik ben nu oud en de toekomst van Hannah is belangrijk. Alstublieft neem Hannah en zorg voor haar, ik zal altijd voor jullie en voor Hannah bidden. Dank u wel!”

2015, leeftijd 12 jaar, Primary School klas 4.

Hannah is een rustig bescheiden meisje. Ze houdt zich graag op de achtergrond en vraagt bijna geen aandacht. Hannah is niet afwezig maar reageert nauwelijks en mengt zich weinig in een ander gesprek. Als het erop aankomt kan Hannah goed voor zichzelf opkomen maar ook voor anderen.

Ze praat weinig Engels maar volgt je wel en lijkt je goed te begrijpen. In kaart spelletjes is Hannah erg goed en vindt het leuk om te doen. Hannah kijkt eerst de kat uit de boom maar speelt later wel mee met de spelletjes.

Hannah is een lief meisje dat houdt van eerlijkheid!

Joseph Gyebiri     

Geboren 4 april 1996, opgenomen in het weeshuis 17 november 2007

De ouders van Joseph zijn Kwame Gyebiri en Georgina Gyebiri.

Joseph, zijn broer en oudere zusters woonden met de ouders in het dorp Akrobosua, op 7 km van Nsoatre.

Joseph’s moeder en zusters gingen elke vrijdag naar de markt in Nsoatre om de producten van hun eigen farm zoals plantain en cassave, te verkopen. Van de opbrengst werd onder andere zout, gedroogde vis en zeep gekocht, voor het bereiden van hun maaltijden en het wassen.

Begin 1997 gedroeg de vader zich vreemd ten opzichte van vrouw en kinderen. Een week lang vroeg hij hun te verdwijnen. Ze dachten dat hij een grapje maakte, totdat hij van de farm terugkwam met zijn kapmes in de hand. Hij dreigde hen te vermoorden, wanneer zij niet onmiddellijk zouden verdwijnen.

De moeder en haar kinderen, waaronder jonge Joseph, vluchtten naar Nsoatre.

In Nsoatre bood een vrouw hen een constructie van hout aan als onderdak, een plek waar zij in kookte. De vrouw hielp hen ook om aan eten te komen.

In 2003 kon Georgina, de moeder, op de dagopvang gaan werken als schoonmaakster.

’s Avonds konden Georgina en Joseph in een van de klassen slapen, dankbaar maakten ze hier gebruik van.

Begin 2007 werd het weeshuis opgestart. Door omstandigheden (de aangestelde verzorgster meldde zich ziek), ging Georgina de eerste kinderen verzorgen. Gezien de houding van de aangestelde verzorgster werd die ontslagen en werd Georgina aangesteld.

Omdat Joseph steeds bij haar was werd hij later dat jaar opgenomen als een van de weeskinderen. Zelf realiseert hij zich nauwelijks dat Georgina zijn moeder is en noemt hij haar ook tante.

2015, leeftijd 19 jaar, klas 3 Senior High School.

Joseph is serieus met het geloof bezig en heeft hier veel interesse in. Hij voelt zich verantwoordelijk voor zijn broertjes en zusjes en helpt hen graag met het maken van hun huiswerk. Joseph heeft van september tot december 2015 elke ochtend op de dagopvang. Hij hielp hier met lesgeven.

In januari 2016 startte Joseph opnieuw op de Senior High School, hij was gezakt voor wiskunde. In zijn vrije tijd maakt Joseph zich nuttig. Hij heeft een goede band met Seth en Solo.

Joseph is een serieuze jongen die erg behulpzaam is voor zijn broertjes en zusjes en wanneer je het hem vraagt wil hij graag dingen voor je doen.