We waren net klaar met het ontbijt toen de dominee er aan kwam. Hij kwam de envelop met het geld voor Grace ophalen zodat hij deze later aan de vader kon geven. Na onze blog zaterdag over Grace kregen we nog dezelfde dag een e-mail van twee verpleegkundigen uit onze kerkelijke gemeente in Woerden dat zij elk een behandeling van Grace willen betalen. Dus de reeks van 6 nabehandelingen zijn gefinancierd. Inmiddels is er nog een aanbod via de e-mail ontvangen maar we hopen en bidden dat het bij deze 6 nabehandelingen kan blijven en dat geen verdere behandelingen nodig zijn, maar dat horen we nog. Wel is het zo dat we ook meerdere kinderen hebben gezien die polio hebben gehad en met stokken moeten lopen, terwijl ze zouden kunnen worden geopereerd. Tot voor enkele jaren kwam polio veel voor. Nu komen ze elk jaar langs en krijgen de kinderen een druppeltje in hun mond tegen polio. Misschien kunnen we een fonds vormen om een aantal zaken indien nodig te financieren.
De dominee, die tevens districtsdominee is, vertelde dat hij eerst nog ergens anders ging preken en dan in de grote kerk naast ons huis zou komen. Want vandaag worden de weeskinderen gedoopt die nog niet gedoopt zijn. Het zijn: kleine Sara, Lisa, Amanda, Rachael, Hannah, Gideon, Prince, Benjamin en Stephen.
Om 9.30 uur zaten alle weeskinderen, huismoeder Mercy, Solo en wij bij elkaar netjes vooraan op een rij. Gewoonlijk worden de kinderen, en dan zijn het meestal baby’s, gedoopt met de feestdagen zoals met Kerst en Pasen. Dikwijls zijn er dan zo’n 30 baby’s die worden gedoopt. Maar zoals bij de eerste groep weeskinderen is er ook nu speciale aandacht voor de weeskinderen.
De eerste 70 minuten verliep met veel bidden en zingen. Daarna kwam de dominee en deze hield zijn preek. Dus we zaten al 2½ uur in de kerk voordat de dominee met het formulier begon voor de doop. We plaatsen hierbij enkele foto’s van de doop. De dominee deed het erg fijn en liet niet alleen kinderen, Mercy, Solo en de erbij geroepen getuigen antwoorden en beloven, maar liep daarna de kerk in tussen de mensen en liet allen luid beloven dat ze verantwoording zouden nemen voor een christelijke opvoeding van deze kinderen. Ik denk dat dit goed is dat een hele gemeente mede verantwoordelijk is voor deze alleenstaande kinderen.
Hoewel de dienst daarna nog tot ca. half twee doorging met allerlei zaken zijn wij kort na de doop naar huis gegaan en kwamen ook de kinderen. De kinderen dronken bij ons hun gebruikelijke beker limonade en de door Tiny gebakken cake.
Voor alle kinderen was er daarna een Bijbel in hun eigen taal het Twi. Het is een hele nieuwe uitgave van het Ghanese Bijbelgenootschap ter gelegenheid van hun 50 jarig bestaan dit jaar. De Bijbel is voorzien van verduidelijkende illustraties en landkaarten. Tiny had voor de Bijbels de afgelopen week omslagen genaaid en wij hadden voorin de naam van het kind geschreven en er een foto van het kind ingeplakt zodat ze allemaal hun eigen Bijbel hebben. De kinderen waren trots en blij met hun Bijbel. Solo vertelde zondagavond dat ze er druk mee bezig waren en er veel over spraken. Waar ze ook veel over spraken was het doopwater dat nogal rijkelijk over hun hoofden was uitgegoten.
Na de gebruikelijke kippensoep met brood was er nogal aanloop. Eerst kwam Juliet, de hulp van het weeshuis, met haar man, zoon en de baby langs. In Ghana komt men alleen even langs om te groeten. Na 5 minuten is het meestal: We have to go.
Vervolgens kwam Regina, de vrouw van Solo, met een sliert dames en haar kinderen Christian en Tina. Regina heeft altijd hulp bij zich om de kinderen te dragen of te verzorgen. Zij gedraagt zich als koningin zoals ook haar naam is: Regina. Dus draagt ze niets, ook de baby Tina niet.