Dinsdag 11 november 2014
Onze laatste dag alweer van dit bezoek aan Nsoatre. Morgenochtend om 9.00uur hopen we terug te reizen naar Accra. Terwijl we dit schrijven zijn de stagiaires met Gideon en Solo naar Kwabenakuma. Ze hebben baby en kinderkleding en dekentjes bij zich om uit te delen. Voor Tiny en mij beginnen dit soort bezoeken toch te vermoeiend te worden. We zijn blij dat de stagiaires nu kunnen gaan en kunnen uitdelen in Kwabenakuma.
Toen Lucy vanmorgen kwam deelde ze me al mee dat de dominee naar mij zou komen. Om 10.30uur kwam Rev. Edmond Boahen op bezoek. Ik had een Bijbelverklaring voor hem, een Matthew Henry, hij sprong bijna een gat in de lucht zo blij was hij. Hij zei dit is een van mijn grootste wensen. Verder gaf ik hem een dagboek van J.C. Ryle.
We bespraken uitvoerig met hem de situatie met betrekking tot de Senior High. Hij is het volledig met me eens dat dit opleidingssluitstuk ten goede moet komen aan de hele bevolking in de regio. Hij gaat dan ook werken aan een comité die dit gaat uitwerken en begeleiden. Tijdens ons volgende bezoek DV juni 2015 moet dit klaar zijn.
Vervolgens bespraken we opnieuw met hem de plaatsing van de huisvader van ons weeshuis als onderwijzer op onze Primary. Dit is nodig om de toekomst van Seth niet te blokkeren en gaat ook leiden tot een flinke kostenbesparing voor Kinderhulp. Ook Solo stemde hier nu mee in. Op deze wijze kan Seth huisvader blijven, kan toch de woensdagmorgen diensten op de dagopvang leiden en krijgt een flink salaris van de overheid. De predikant stemde hier mee in en vertelde dat hij een goede vriend had die invloed heeft op de plaatsing van de onderwijzers.
Het laatste punt dat we bespraken is de doop van de weeskinderen die nog niet gedoopt zijn. Dit zal plaats gaan vinden DV tijdens ons volgende bezoek in een speciale dienst, zoals ook met de eerste groep weeskinderen is gebeurt.
Ds. Boahen eindigde de bespreking met een dankgebed en vroeg bescherming voor morgen wanneer we de lange reis naar Accra gaan maken.
De Nederlandse ontwikkelingshulp aan Ghana is flink, jaarlijks ongeveer €60.000.000. Een speerpunt van Nederland was het “Ghana Schoolfeeding Programme”. Ik schrijf was, want ook deze hulp is door de houding van de Ghanezen gestopt. Het was de bedoeling dat alle kinderen op de basisscholen dagelijks, dus 5 dagen in de week, een warme maaltijd zouden ontvangen. 
De kosten hiervoor werden dus door Nederland betaald. Van het begin af aan was het volgens mij een schijnvertoning. Slechts op enkele scholen ontvingen kinderen een maaltijd. Het geld verdween in de zakken van overheidsfunctionarissen, waarschijnlijk ministers en de laag ambtenaren daaronder. Op geen enkele van de scholen die wij kenden, en dat is niet alleen hier in Nsoatre maar ook in Accra, Tema en het noorden was er het voedsel programma. Solo is er achteraan gegaan en uiteindelijk kregen de school in Aduonya en twee van de vijf scholen op het terrein hier ook de maaltijden. Heel vervelend is dat natuurlijk wanneer een gedeelte maar eten krijgt. Dit geeft al aan dat het geheel een grote mislukking is.
Enkele jaren terug wilde de Nederlandse regering controleurs van KPMG sturen om de effectiviteit van het programma te controleren. De Ghanese regering was boos en zei dat ze zelf prima gekwalificeerde mensen hadden om die controles te doen.
Volgens de informatie die ik hier krijg heeft Nederland in het geheim de zaak door laten lichten en de hulp gestopt. De arrogante regering in Ghana is van mening dat ze het zelf wel kunnen. Het blijkt echter dat de organisaties die dit doen het zelf voorlopig hebben voortgezet en nog geen cent van de overheid hebben ontvangen.
We plaatsen bij deze blog foto’s van het voedselprogramma net buiten de poort van onze dagopvang. Het was vandaag Banku met een saus. Banku is maïs die heel lang wordt gekookt tot een brei. En voor de onderwijskrachten was er een stukje vis bij het eten. Het schijnt dat ze voor de vis betalen, maar het bevreemd me dat ze ook eten krijgen terwijl zoveel kinderen op de compound niets krijgen. De kinderen moeten zelf een bordje of containertje meebrengen, wanneer ze dat niet hebben krijgen ze niets.
Solo, Gideon en de dames zijn inmiddels terug uit Kwabenakuma. Toen ze aankwamen 
begonnen ze met het wegen enz. van de baby’s. Er werd een lange rij gevormd en de kleertjes werden uitgedeeld. Solo heeft voor mij foto’s gemaakt. Ook werd nog een ‘cocoafarm’ bezocht.
Inmiddels is het weer erg warm geworden net als gisteren; het is drukkend warm en niet zo prettig. Daarom sluiten we deze blog en gaan de koelte opzoeken onder de bomen.