Om drie uur die maandagmorgen moest Johan, onze oudste zoon, al opstaan om de bus te halen in Bolgotanga. Johan verbleef sinds enkele dagen in Navrongo, één van de meest noordelijke steden van Ghana, bij zijn kennis Pastor Solomon. Eerst van Navrongo naar Bolgotanga, ofwel Bolga om de bus van 06.30 uur te halen. Nu dat ging gemakkelijk want de bus bleef wachten totdat hij vol zat en vertrok om 8 uur. Om drie uur die middag zou Johan ongeveer aankomen in Sunyani. Solo en Maria zouden naar Sunyani gaan, om nog wat inkopen te doen, en zouden met Johan met een taxi terugkomen naar Nsoatre. In verband met het boodschappen doen dacht men om ca. half twee naar Sunyani te gaan. Wanneer Johan met de bus in Techniman zou zijn zou hij bellen want dan is het nog een uur rijden naar Sunyani. Zo was alles netjes gepland.
De dag zou na het ontbijt beginnen met de komst van de monteur om de airconditioning te plaatsen, om één uur kon hij dan gemakkelijk klaar zijn en konden Solomon en Maria naar Sunyani. Solomon voelde zich verantwoordelijk dus wilde hij bij het hele montage proces aanwezig zijn. Om negen uur geen monteur, Solo bellen, nu hij was onderweg. Sunyani-Nsoatre is slechts 30 minuten dus lang kon het niet duren, nog geen enkel probleem voor onze zorgvuldige Nederlandse planning. Echter we zijn in Ghana en zitten op de tijdlijn GMT ‘Greenwich Mean Time’, in Ghana echter ‘Ghana My Time’ of ‘Ghana Maybe Time’. Om tien uur nog geen monteur. Weer bellen, de telefoon was uitgezet. Toen we de moed hadden opgegeven kwam om elf uur de monteur het terrein opwandelen. Ik zal u de montageperikelen besparen. Ruim na tweeën gaan Maria en Solo naar Sunyani, Johan belde dat hij Techniman naderde en de monteur was nog aan het afronden.
Vanuit Sunyani belde Solo dat ze Johan gingen oppikken en dat ze vast een taxi vooruit hadden gezonden met de boodschappen. We konden dan vast beginnen met de maaltijd gereed te maken want Johan zou wel trek hebben. Om even na vieren kwam ook de taxi met Johan, Maria en Solo. Het was een blijde ontmoeting met Johan die al enkele weken in Ghana en Togo achter de rus had.
Dankbaar konden we terugzien op een enigszins chaotische dag waar uiteindelijk alles goed is gekomen. En we hadden airconditioning. We hadden een goede unit gekocht merk LG, maar zoals bij nagenoeg alle producten sturen fabrikanten naar Ghana kennelijk alleen maar rotzooi. Volgens de omschrijving heeft de fan van onze airconditioning vier standen: low-medium-high, nog een keer tellen: low-medium-high, wij tellen drie standen, het kan ook niet zo zijn dat er een stand fan uit bijgeteld moet worden want die is er niet. Nu proberen maar; er blijken maar twee standen te zijn: hard blazen en heel hard blazen. Kortom het werkt weer niet zo als zou moeten.
Jam en veel andere levensmiddelen komen uit Nederland, jam van de firma Geurts uit Dodewaard, verschillende smaken, maar elke smaak is bijna hetzelfde en de jam bestaat alleen uit gelei. Gloeilampen komen uit China en hebben ca. vier branduren, dus die nemen we zelf mee uit Nederland. De TL’s die we voor de beveiliging ’s nachts op de gebouwen hebben branden moeten bijna wekelijks worden vernieuwd. Dit soort zaken maken leven in Ghana niet makkelijk want de prijzen van de producten zijn meestal hoger dan in Nederland. Je moet je dan voorstellen dat veel gezinnen in Nsoatre, die alleen maar een stukje land toegewezen hebben gekregen om iets te verbouwen, moeten rondkomen van ca. € 10 per maand. Zij kunnen alleen maar staren naar de slechte lampen en nooit proeven van de geleiachtige jam. Zij kunnen alleen maar cassave, planteen (bakbananen), yam (soort grote aardappel) met wat pindasoep, een stuw met een beetje gekookte groente en een fijngewreven vissenkop er door of een hete saus met veel rode peper en tomaten er door, eten.