Reisverslagen Willem en Tina Hammink

Vrijdag 7 november 2014

De tijd begint al weer op te schieten van ons bezoek aan Ghana. Maandag komt Gideon hier naar toe rijden en dan gaan we woensdag op Accra aan en donderdag vliegen we terug. Dus we zijn aan onze laatste week begonnen. We zullen het uitzicht vanaf terras of tuin op het weeshuis en de dagopvang missen.

Daarom nu even aandacht voor de dagopvang. Het is vrijdag en dan dragen veel kinderen hun oranje schooluniformpjes. Al voor zeven uur wordt elke dag het terrein en de klaslokalen aangeveegd, terwijl intussen de kooksters bezig zijn een grote ketel pap te maken. Vanaf ongeveer 7.oouur beginnen de kinderen te komen, een enkeling is nog vroeger. Ze komen binnen door het rode poortje op de foto.

Ze spelen tot 8.15uur buiten wanneer het droog is en dat is het meestal. Regen start meestal tussen 2 – 3 uur in de middag of ’s avond of ’s nachts.

Om 8.15uur belt Lucy, onze hulp, en dan gaan de kinderen naar hun klassen.

In de eetzaal wordt alles gereed gemaakt voor het bord pap. Lucy gaat de jongste groep tellen, daar wordt een bord met pap voor klaargezet. Om 8.30uur belt Lucy weer en komen de kinderen ordelijk klas voor klas aanlopen.

De oudste vier groepen gaan netjes in de rij en krijgen een bord pap aangereikt en lopen daarna naar hun plaats. Daarna komt de groep kleintjes die stuk voor stuk op hun plaats gezet worden. Wanneer iedereen zit wordt er gebeden en mogen de kinderen eten. De pap is op maandag, woensdag en vrijdag: Maïspap. Op dinsdag en donderdag: Rijstpap. Om twaalf uur gaat het met de middagmaaltijd precies zo.

De middagmaaltijd bestaat op maandag en woensdag uit rijst met een gekruid sausje, op dinsdag en donderdag uit yam met ampesi (gekookte groene groente met kruiden, lijkt op onze spinazie wanneer het klaar is) en op vrijdag is er jollof rijst (rijst waardoor tomaten zijn gekookt).

Na de maaltijd wacht er een flinke afwas voor de assistent kookster. De kleintjes gaan na het eten slapen en vanaf 13.30uur wanneer de scholen sluiten worden kinderen opgehaald. Er zijn kinderen die tot een uur of zes blijven maar vanaf drie uur verblijven die in het weeshuis, waar de oudste meisjes op ze passen. Woensdagmorgen is er voor alle kinderen de kinderdienst in de eetzaal. Op donderdag en vrijdag spelen de twee oudste groepen van 10 – 11 uur in de eetaal, de ene groep op donderdag en de andere op vrijdag. Om 11.00uur gaan alle kinderen naar buiten om te spelen.

Vandaag doe ik het rustig aan, ik ben op mijn gemak de dossiers van de weeskinderen aan het doornemen. Het was een drukke week met alle gedoe in verband met de staking. Maar gelukkig is het met betrekking tot onze twee scholen de Primary en de Junior High goed gekomen en hebben de stagiaires van “De Driestar” hun studie kunnen doen. We hopen dat maandag de rest van het onderwijs ook weer draait. Joseph ons oudste weeskind heeft gewoon les ontvangen, hij zit in de examen klas van de Senior High. Nagenoeg overal hebben examen klassen van de Junior High en de Senior High les gekregen en dat is dan toch nog een positief punt bij alle negatieve problemen met betrekking tot de staking. Ook positief is dat in Kwabenakuma, 18 km van Nsoatre, waar we als stichting een nauwe band mee hebben, het onderwijzend personeel van huis naar huis is gegaan om de kinderen te bewegen weer naar school te komen. Het zal er wel hoofdzakelijk om gegaan hebben de ouders te overtuigen, want die hadden weer een paar weken goedkope arbeidskrachten, de kinderen willen over het algemeen graag naar school.

Donderdag 6 november 2014

De staking is voorbij en over het algemeen is het onderwijs personeel naar de scholen gegaan. Maar wat blijkt in het hele land zijn de kinderen weggebleven. Dinsdagavond werd om 18.00uur bekend gemaakt via de radio dat de kinderen weer naar school moesten. In Nsoatre is er via de omroep installatie ook bekendheid aan gegeven. Om 6.00uur woensdagmorgen werd het opnieuw omgeroepen zoals we in bed hoorden. Om 12.00uur gisterenmiddag kwam er opnieuw een oproep via de radio en werd er bij verteld dat er in het hele land maar weinig kinderen waren gekomen. Vandaag zullen er wel meer komen, maar voor dat het goed is doorgedrongen zal wel enkele dagen duren. Dus onze scholen bliezen weer om 13.00uur af in plaats van 13.30uur. Wanneer de headmistress het genoeg vindt belt ze einde schooltijd.

Voor achten begonnen aan mijn eerste inspectie rondje langs de scholen. Toen ik naar de poort liep om ons terrein te verlaten kwam Solo er aan om te zeggen dat de kinderen komen. Helaas heb ik hem bij terugkomst een ander beeld voor moeten houden.

Onze beide scholen zijn keurig op tijd begonnen met alle kinderen en onderwijzend personeel. Keurig buiten opgesteld was er de opening op Primary en Junior High. Onder trom geroffel liepen de kinderen van de Primary naar hun klassen. De beneden verdieping is de school waar onze dagopvang kinderen naar door kunnen stromen.

Maar de rest was een puinhoop. Van de bovenverdieping van de tweeverdiepingen school waren er enkele kinderen. Bij de gerenoveerde Primary waren er een aantal kinderen die buiten aan het vegen waren en drie onderwijzers die stonden te kletsen en een onderwijzeres die bij de deuropening zat te wachten. Bij de Primary tegenover onze Primary was het hetzelfde verhaal. Bij de voormalige open Primary stond er één deur open maar geen kinderen en leerkrachten. Bij de gerenoveerde witte Junior High was er weinig activiteit. Bij de gele Junior High die wordt gerenoveerd zag ik buiten aardig wat jonge mensen. Daar ben ik niet wezen kijken ik was het geglibber zat. Sinds gisterenmiddag tot vannacht heeft het flink geregend en het is rondom ons eigen terrein een glibberige toestand. De zon schijnt flink dus na de koffie zal een tweede rondje wel beter gaan met het lopen.

Solo voelt zich ook ongelukkig met de situatie. Ik zeg tegen hem de mentaliteit over het algemeen van de mensen is heel slecht, men is gewoon te lui om ook maar iets te doen om de levensomstandigheden te verbeteren. Het is logisch dat steeds meer mensen in het westen zeggen: Afrika dat wordt nooit wat! Solo zegt, het is zo en mijn hart huilt wanneer ik de mentaliteit zie op de scholen.

Wanneer je in ogenschouw neemt dat ook op onze scholen, waar de overheid voor het personeel en de leermiddelen moet zorgen, slecht is. Per klas zijn er slechts enkele lesboeken, zodat kinderen elke les letterlijk in hun schrift moeten overschrijven. Bedenk daarbij dat ze schriften en pen meestal zelf moeten kopen en ze dat niet kunnen betalen en het dus niet kunnen overschrijven. Dan is het niet moeilijk om te concluderen dat het onderwijs zeer slecht is.

De dominee is dan ook druk bezig om meer zeggenschap over het onderwijs hier onder invloed van de kerk te brengen. Ik moet zeggen weer te brengen want zo was het vroeger maar onder dictator Rawlings is alles onder de overheid gebracht en hebben de kerken nog nauwelijks invloed.

Er is wel een onderwijs comité van de Presbyterian Church hier in Nsoatre, en elke kerk heeft zo zijn eigen comité en er is ook weer een overkoepelend comité van alle scholen hier ter plaatse maar niemand doet iets om het onderwijs na de staking weer aan de gang te krijgen. De dominee heeft op eigen kosten zondagavond en maandagmorgen een geluidswagen rond laten rijden om personeel en kinderen van onze twee scholen op te roepen weer te komen en dat heeft resultaat gehad. Zoals eerder geschreven wil de dominee werken aan de samenstelling van een krachtiger onderwijs comité.

Tijdens mijn tweede inspectieronde na het speelkwartier trof ik de volgende situatie aan:

Van de gerenoveerde open school met ca. 80 leerlingen waren er 5 kinderen aanwezig. Er waren op dat moment geen leerkrachten.

Van de school op de tweede verdieping en de school daartegenover waren de kinderen samengebracht in het grote lokaal op de tweede verdieping welke ook als zaal voor samenkomsten dienst doet. U mag zelf tellen hoeveel kinderen er van de ik schat 450 leerlingen aanwezig zijn.

De onderwijs krachten waren aanwezig en de meesten zaten bij elkaar op de veranda. De onderwijzer voor de klas met de aanwezige kinderen vertelde me dat hij ze maar versjes liet leren. Er is één onderwijzer met me meegegaan langs de andere scholen. Hij vertelde me dat de meeste kinderen ver weg zijn in de dorpjes en dat hij verwacht dat er pas maandag weer les zou kunnen worden gegeven.

Op de grote gerenoveerde Primary is de situatie slecht. De meeste klassen zijn leeg en in andere klassen zitten een aantal leerlingen. Er wordt geen les gegeven wel zijn er onderwijzers en onderwijzeressen aanwezig maar niet in de klas.

In de witte gerenoveerde Junior High wordt in alle klassen les gegeven. Echter van een klas met bijvoorbeeld 52 leerlingen zijn er ca. 30 aanwezig. In de gele Junior High waar men nog aan het renoveren is waren niet in alle klassen leraren aanwezig. Het aantal aanwezige leerlingen lag boven de 50%. In één klas was een van de leerlingen zelf les gaan geven. Dat houdt in dat hij op het bord schrijft wat er in het lesboek staat zodat de anderen het in hun schrift kunnen schrijven.

Ik vrees dat het op de andere scholen in Nsoatre nog treuriger is, het is om moedeloos van te worden.

Er is contact opgenomen met de Local Assembly dat er een omroepauto rond moet gaan om kinderen en leerkrachten naar de scholen te krijgen. De Local Assembly moet zorgen voor bijvoorbeeld de vervanging van kapotte lampen enz. Ze lieten weten dat ze voor heel 2014 nog geen pesewas hebben ontvangen van de overheid. Een pesewas is 1/100 cedis dus 0,25 eurocent.

Vervolgens de Supervisor Education voor de scholen in Nsoatre. Hij moet de scholen inspecteren en het onderwijs controleren. Hij vertelde geen pesewas te hebben ontvangen voor benzine voor de auto om de scholen te bezoeken. Vandaag 6 november hebben de ambtenaren hun salaris over oktober ontvangen. De supervisor vertelde dat hij privé benzine zou kopen om te gaan inspecteren.

Dit is helaas de situatie in Ghana op dit moment. In het aangrenzende Burkina Faso is, en dat zult u wel gelezen hebben, de bevolking in opstand gekomen en heeft de president verjaagd. Er wordt hier openlijk over gesproken en geschreven wanneer dit ook in Ghana gaat gebeuren. Laat ze nog maar even wachten tot wij en de stagiaires terug zijn in Nederland.

Vandaag van de contractor diverse prijzen ontvangen van zaken voor volgend jaar. Maar voor nu is het verhaal lang genoeg.

Dinsdag 4 november 2014

Gisterenochtend na de koffie maar eens een rondje gemaakt over het terrein buiten onze compound om de renovaties te bekijken.

De “White Junior High” nu geel geverfd ziet er van buiten keurig uit. De afwerking van binnen zou beter kunnen. De elektrische aansluiting moet nog gedaan worden, wel zitten de verlichtingspunten al in het nieuwe plafond. Tot mijn verrassing waren er leerlingen, alhoewel ze rondzwierven toen ik kwam, maar het was ook pauze. De headmaster was er en kwam direct naar me toe, een aardige serieuze man die ik al kon. Volgens mij was hij eerst headmaster van onze Junior High. Hij leidden mij rond en riep alle leerlingen terug naar de klas. Hij vertelde dat er alleen les gegeven werd aan de examen klas 3 met 52 leerlingen. We zijn samen naar de “Gele Junior High” gegaan. Hij wees mij de renovaties aan die overigens nog lang niet klaar zijn.

Vervolgens naar de renovatie van het laatste deel van één van de Primary scholen. Ook deze renovatie is nog lang niet klaar maar er is al veel gedaan, zeker wanneer je het kostenbedrag in ogenschouw neemt.

En toen naar onze Junior High. Nu dat was direct raak, de jongens en meisjes liepen buiten, dus die de klas in. Maar de leraren kwamen niet, dus naar de lerarenkamer waar ze bij elkaar zaten te kletsen. Ik zeg: de kinderen wachten. Vertellen ze dat er een staking is en willen ze dat uit gaan leggen, nu dat hoeft dus niet en daar gaat het niet om, ik wil dat jullie les gaan geven. Dit is een ‘Heart for Children School’ en wanneer je een hart voor kinderen hebt dan staak je niet. Zegt er één, we verwachtten u vanmorgen Sir. Ik antwoord, ik was er voor achten en wat ik verwacht is dat jullie les gaan geven het is nu al 11.10uur. Wanneer jullie daar niet toe bereidt zijn moet ik maatregelen gaan nemen en contact opnemen met de Regional Director. Ze vertelden toen dat ze niet allemaal aanwezig waren, er waren er die ver weg waren op familiebezoek. Ik zeg o, nu dan is het geen staking maar vakantie. Ze waren bezig vertelden ze om een rooster te maken en dan les te gaan geven. Goed morgenochtend om 8.30uur kom ik kijken of jullie les geven. Ik mistte het vroegere schoolhoofd, dit waren een stelletje arrogante jonge leraren. Maar we zullen afwachten.

Toen Sarah, Benson en George uit school kwamen vernam ik dat ze geen les hadden gekregen. Clement vertelde dat nadat ik was vertrokken zijn klas les heeft gekregen.

Toen naar onze Primary, tot mijn vreugde waren er nog twee leraressen bijgekomen, zodat de headmistress geen les meer hoefde te geven. Dus de school was volop in bedrijf. De dominee liep ook al te controleren, ik moet zeggen dat hij er echt bij betrokken is. Ik heb hem de situatie op de Junior High uitgelegd. Ik weet niet of hij er nog heen gegaan is, want hij moest nodig weg, hij is deze week naar Accra.

Het is onze bedoeling dat we vanmorgen na de koffie naar de kliniek gaan met babykleertjes, het is dan consultatiebureau. Om 14.00uur komt er een afvaardiging van de “Methodist School”.

De Junior High School is vandaag ook begonnen. Om 8.15uur werd de dag geopend en daarna gingen de jongens en de meisjes naar de klassen. Vervolgens begonnen de leraren les te geven. De foto’s geven dit weer. Ik had de indruk dat nog niet alle jongens en meisjes aanwezig waren. Verder verbaasde ik me er over, hoe gemakkelijk leerlingen uit de klas liepen en weggingen. Ik sprak er over met Lucy, zij bevestigde dat deze school de beste leerlingen heeft en de beste resultaten behaald, maar toch leerlingen zijn heel vrij in hun doen en laten. Je ziet dat ook op de Primary, ze lopen maar in en uit. Aan de ene kant is er veel discipline, men groet netjes wanneer je de klas binnenkomt enz. maar aan de andere kant zie je een gedrag bij de jongens en meisjes die je op Nederlandse scholen niet tegenkomt.

Na de koffie zijn Tiny en ik naar de kliniek geweest om babytruitjes uit te delen. Het was er vol met moeders met kleine baby’s. Er waren vier moeders waarvan de baby gisteren was geboren. Tiny had een koffer met babytruitjes, dus er was voor alle moeders met een baby een truitje. Het is een genot om te zien hoe al deze moeders in hun mooiste kleren enz. naar de kliniek komen met hun kindje. Voor de moeders zijn die dagen van controle hoogtepunten. Soms zingen ze tijdens het wachten christelijke liederen, zowel christenen als moslims ook dat is een kant van Ghana. Een aantrekkelijke kant van deze samenleving.

Er is veel vooruitgang in de kliniek. Er zijn nieuwe bedden gekomen en ook voor de patiënten van de ziekenafdeling zijn er toiletten gebouwd. Verder is er een speciale verbrandingsoven voor het ziekenhuis afval. Solo vertelde dat door de hulp vanuit onze stichting met de verbeteringen van het ziekenhuis en speciaal de kraamkliniek en de bouw van de drie klinieken in de regio er nu een stroom van hulp vanuit Accra op gang is gekomen. De verbeteringen zijn bekend geworden en men komt nu kijken en concludeert dan: dit was noodzakelijk en is effectief. Vervolgens gaat men ook zelf geld geven voor verbeteringen. Niet alleen de overheid maar ook particulieren en ook is er Amerikaanse financiële hulp. De situatie in de regio Nsoatre verbetert heel snel aldus Solo. Wanneer we dan terugkijken op de 17-18 jaar dat we hier mogen helpen, wat is er dan veel om dankbaar voor te zijn.

Maandag 3 november 2014

Het waren twee rustige dagen, zaterdag en zondag, heerlijk onder de teakbomen gezeten in een luie tuinstoel. Af en toe wat drinken, uitgeperst of tot pulp gemalen vers fruit of een glaasje gekoelde palmwijn. Tiny had zaterdag een pan kippensoep klaargemaakt en zondagmiddag kwam Solo nog een maaltijd voor ons klaarmaken.

Zondagmiddag kwam de dominee op bezoek om even na te praten over de gebeurtenissen van vrijdag met betrekking tot de schoolstaking. Ook hij was zeer geschokt en kon daarom vandaag niet preken en heeft zich beperkt tot een ernstige waarschuwing en oproep om een eind aan de situatie te maken. Overigens is de dominee district predikant en preekt alleen de eerste zondag van de maand hier in de hoofdkerk. De overige diensten worden verzorgd door een catecheet, en dat zal vandaag ook wel het geval zijn geweest. Solo is ook flink geschrokken, beiden nemen mijn waarschuwingen zeer hoog op en vinden dat ik volledig in mijn recht sta.

Nú blijkt dat de Rooms-katholieke scholen niet staken. Zij laten hun onderwijzend personeel vooraf een verklaring tekenen dat zij niet mogen staken. Voor alle scholen in Nsoatre en Aduonya, gebouwd of gerenoveerd door de stichting gaat dit nu alsnog gebeuren. Echter waarom hoor ik op zondagmiddag, na ruim 2 weken, dat de Rooms-katholieke scholen niet staken en dat er mogelijkheden zijn om stakingen te voorkomen? Het is maar goed dat ik zo uit mijn slof ben geschoten alhoewel dat niet teveel moet gebeuren want dan heb ik mezelf er mee. Nu kom ik er tenminste achter dat de zaken niet goed geregeld zijn en kunnen we gaan bijsturen en weten we wat er moet gebeuren.

De dominee gaat werken aan een zwaardere stuurgroep voor het onderwijs aan door onze stichting gebouwde en gerenoveerde scholen. Hij is echt ontdaan dat dit kon plaatsvinden terwijl er zoveel is gedaan in Nsoatre door de stichting.

Gelukkig hebben we nog een dag of tien om maatregelen te nemen en in te grijpen. In elk geval zal er een brief naar “The Regional Director Ghana Education Service Sunyani” gaan; dat staking op onze scholen niet meer geaccepteerd wordt. Afhankelijk van het verloop van de komende dagen zullen daar misschien ook ontslag verzoeken bijkomen. Ik wil de brieven mede ondertekenen en daar zullen ook nog wel tegenwerpingen tegen komen. Maar ik weet dat de Regional Director, die over alle scholen in heel Brong-Ahafo inclusief Junior High en Senior High gaat, graag met ons wil samenwerken in verband met volgende renovaties van scholen en de bouw van de Senior High. Zo’n volgende school voor renovatie zal misschien de Primary van de Methodisten zijn, maar dat is een bestuursbeslissing die in Nederland wordt genomen. Maar al deze scholen vallen onder de Regional Director. Een groot probleem is echter dat de overheid steeds meer macht over het onderwijs naar zich toetrekt en de invloed van de kerken inperkt.

Gisterenavond al reed er een geluidswagen door Nsoatre en vanmorgen om zes uur opnieuw om alle kinderen en leerkrachten van de “Heart for Children” Primary en de Junior High om naar school te komen.

Voor acht uur deze morgen was ik er, vijf van de zes leerkrachten van de Primary waren aanwezig en de meeste kinderen, maar helaas niet alle kinderen maar je ziet ze nog steeds komen. Dus ik verwacht dat morgen alle kinderen weer aanwezig zullen zijn. Na de opening gingen alle kinderen keurig marcherend naar hun eigen klas zoals ik had gezegd. Daarna de onderwijzers naar hun klas. Vervolgens de onderwijzers in hun klas stuk voor stuk bezocht. Ik bedankte ze voor hun komst en vervolgens gevraagd of dit hun klas was, gevraagd of zij bereid waren om de hele week het normale lesprogramma voor die klas af te werken, allen bevestigden ze het. Vervolgens uitgelegd wat de stagiaires kwamen doen. Dus de Primary is opgestart en de stagiaires zitten in de klas. Dus er is nu weer school tot 13.30uur.

Lucy is vers brood halen en dan is het ontbijten. Na de koffie ga ik nogmaals kijken en dan zal ik ook poolshoogte nemen bij de “Heart for Children Junior High” en controleren of leerkracht nummer 6 van de Primary er is. Nummer 6 zou komen nadat er is gebeld. We zijn dankbaar dat de orde op onze scholen mocht terugkeren en we bidden dat er een oplossing mag komen voor alle scholen zodat alle kinderen weer onderwijs mogen ontvangen.

Zaterdag 1 november 2014

Het is 8.30 geweest en terwijl Sarah de was ophangt, die gisteren door de stroomuitval niet meer klaar kwam, begin ik op ons terras in de herrie van de muziek, alvast aan de blog. Tiny slaapt nog en Lucy hebben we om 9.00uur laten komen. We zeiden gisterenavond tegen haar: Slaap maar eens uit. Ze zei: Uitslapen? Ik moet om 5.30uur ons huis en de compound aanvegen. Ja dat moet ze elke morgen voordat ze om 7.30 uur begint op de dagopvang en daarna om 9.00uur het ontbijt klaar maakt voor ons, dan ontbijten we met zijn drieën en daarna is ze tot na de avondmaaltijd en afwas bij ons.

Gisterenmiddag om even na tweeën zegt Michael: Opa ik ga, tot morgen. Kom je ook op zaterdag? Dat is fijn. O, is het morgen ‘funeral day’ maar dan kom ik niet. Vorige week zaterdag waren er twee begrafenissen en Michael maakt daar druk gebruik van om het bij te wonen, ik neem aan voor de feestvreugde, want het is een gekkenhuis zo’n begrafenis. Lucy zegt morgen zijn er vijf begrafenissen en één voor de ingang van de kerk, dus dat is naast ons huis.

Ik kijk Tiny aan en zeg met een zucht: Vijf? Dat redden ze niet in een dag, ze zullen toch niet vanavond al beginnen. Maar jawel hoor, om 10.00uur gisterenavond barstte het geweld los. Ik ben naar bed gegaan en werd om 1.00uur wakker, Tiny had nog niet geslapen, ze kon niet slapen van de herrie. Ik zei doe dan je oordopjes in, ja we weten nu onderhand wel hoe het hier gaat, dus hebben we oordopjes bij ons. Tiny haar oordopjes ingedaan, ik denk dan doe ik ze ook maar in.

Dus vandaag staat ons veel herrie te wachten. Elke begrafenis wordt voorafgegaan door zo’n 4 – 5 uur van keiharde muziek.

Ja, gisterenavond was het ook even herrie in verband met de schoolstaking. Tiny zei ik zag de bui al aankomen in je ogen. Je weet wat ze in het Antonius ziekenhuis tegen je gezegd hebben. Dit kan echt niet meer, je hebt er jezelf mee. En inderdaad ik heb het moeten ondervinden. Maar goed ik wacht nu op een ontbijt die Lucy aan het klaarmaken is en dan doe ik het verder rustig aan vandaag.

Gisteren hadden de stagiaires dus een sportdag met de aanwezige leerlingen, die ze in twee groepen hadden verdeeld. Terwijl de ene groep les kreeg sportte de andere groep. Tiny heeft wat foto’s gemaakt die ik in deze blog plaats. De herrie kan ik toch niet in beeld brengen, of ik moet een foto maken van de bijna twee meter hoge geluidsboxen en foto’s van de begrafenis lijkt me ook niet zo interessant. Je ziet alleen maar een grote hoeveelheid mensen in rouwkleding, rood met zwart.

Vandaag zijn de stagiaires samen met Solo naar de watervallen van Kintampo.

De vier oudste jongens hebben ons huis aan de buitenkant gewassen en ik heb ze een jonge boom om laten hakken. De jongens waren al vroeg bezig en hebben met mijn kruiwagen brandhout naar Michael’s huis gebracht. Nu zijn ze bezig met takken weg te halen van bomen die van buiten over de muur hangen bij het grote speelveld bij de dagopvang.

Op de foto Clement en George. De grote jongens en de grote meisjes hebben allemaal hun zakgeld gekregen. Oma heeft de kleintjes ook allemaal een kleinigheid gegeven. De kinderen vinden het prachtig om van oma en opa af en toe wat zakgeld te krijgen of wat geld te verdienen. Inmiddels is het 11.00uur en tijd voor de koffie en het afsluiten van deze blog. Het wordt even rustig want ik hoor dat ze gaan begraven, daarna komen ze terug en wordt nog tot 2.00uur gefeest, tenminste hier bij de kerk. We horen de muziek al van het volgende begrafenisfeest.

31 oktober 2014

Gisterenavond is Seth met de avondsluiting van het weeshuis begonnen in “Teach all Nations” ofwel “Het Woord gaat voort” zoals de Nederlandse uitgave heet, geschreven door de heer H. van Dam. We hadden vanuit de boekwinkel van DRTS in Accra 20 exemplaren meegenomen voor de avondsluitingen.

Dat het nodig is om ook eens wat uit de kerkgeschiedenis te behandelen bleek vanavond wel. Ik vroeg of ze wisten wat voor een belangrijke dag het vandaag was. Niemand dus. Toen verteld, dat ze nu een boek hadden met 2.000 jaar geschiedenis van de kerk over de periode na de Bijbel. En in die geschiedenis is de datum van vandaag heel belangrijk. Maar niemand ook Seth en Solo hadden enig idee, dat had ik ook niet verwacht. Kerkgeschiedenis is een onbekend iets en niet alleen in Ghana. En kennis van de reformatie ontbreekt helemaal in veel landen.

Kortom we hebben ze iets verteld over de geschiedenis en de situatie van de donkere eeuwen voor de reformatie. Van al de verhalen uit jullie nieuwe boek is de datum van deze dag, de dag van de start van de reformatie, zo belangrijk dat voorop jullie boek het moment van die dag staat afgebeeld.

Vervolgens heeft Seth laten lezen het eerste gedeelte van hoofdstuk 2, de sterke groei van de kerk kort na Pinksteren en de geschiedenis van Petrus en Dorkas. Seth geeft dan een uitvoerige uitleg over het gedeelte dat is gelezen in het Engels en in het Twi. En dat doet hij voortreffelijk, vooral de geschiedenis van Dorkas, die hij natuurlijk kent vanuit de Bijbel, kreeg veel aandacht. De oudste kinderen lezen om beurten een gedeelte, vanavond waren dat Sarah, Rachael en Mercy.

Vanmorgen om 10.00uur was het floep alles uit, geen stroom. Dus het was een warme dag vandaag. Een dag waarin we ons hebben geconcentreerd op het reilen en zeilen in de dagopvang.

Later hebben we ons kort bezig gehouden met de situatie rondom de zaken met betrekking tot de staking op onze school. Want ook daar staken ze omdat de overheid de salarissen betaald. Omdat deze week de afspraken met betrekking tot de stagiaires niet zijn nagekomen, hebben we een aantal eisen gesteld en daaraan consequenties verbonden.

Vanavond waren predikant en onderwijs comité bij elkaar. Solo heeft de eisen en consequenties naar voren gebracht en kwam vanavond verslag uitbrengen. Hij vertelde dat de predikant behoorlijk zenuwachtig was geworden en direct is er contact met het vrouwelijke schoolhoofd opgenomen en de eisen naar voren gebracht. We zullen maandagmorgen afwachten of er resultaat is. In elk geval gaat er een brief naar Sunyani naar het overkoepelende orgaan waar alle scholen in Nsoatre onder vallen. We zullen verzoeken om de onwillige leerkrachten, die niet hebben meegewerkt of volgende week weer niet meewerken, van onze school te verwijderen. Voor het werk van ‘Heart for Children’ kunnen we alleen mensen gebruiken die een hart voor kinderen hebben en geen leerkrachten die alles aangrijpen om geen les te geven. Over de verdere voorwaarden zullen we ons hier niet uitspreken.

We kunnen nog melden dat om 18.00uur floep de ventilatoren weer begonnen te draaien en we dus vannacht gekoeld kunnen slapen.

Donderdag 30 oktober 2014

Toen we nog in Nederland waren lazen we positieve berichten over de economie in Ghana. Het IMF houdt de vinger aan de pols en berichte dat het de goede kant opgaat. Nu we hier zijn moet ik concluderen dat het IMF alleen maar naar koude cijfers kijkt of zit te slapen. In elk geval zien we nu de werkelijkheid van deze desastreuze bevoogding over de ruggen van de bevolking.

De staking duurt voort, aanstaande maandag moet de overheid voor het gerecht verschijnen. De kassen van de pensioenfondsen zijn door de overheid gebruikt om zaken mee te doen, zoals dat hier genoemd wordt. Het is zo erg dat ouderen weer moeten gaan werken omdat ze geen pensioen meer ontvangen. De bonden willen weten waar het geld van de pensioenfondsen is en de overheid wil daar geen antwoordt op geven. Vervolgens hebben de bonden een rechtszaak aangespannen. De overheid heeft vervolgens voorgesteld om te gaan praten. De bonden wetend hoe de overheid werkt hebben vervolgens gezegd: Nee, de zaak ligt bij de rechter en dan heb je 8 dagen om je verweer daar te deponeren.

Maandag loopt de termijn af. Solo verwacht niet veel van de rechtspraak, maar we moeten het maar afwachten. In elk geval wordt verwacht dat de staking nog 2 – 3 weken zal duren. Dan is de stage periode dus voorbij en dat is heel vervelend. Solo vertelde me dat er rekening wordt gehouden met de stagiaires van De Driestar. Men is bezig om te organiseren dat op Heart for Children Primary enkele leerkrachten aanwezig zullen zijn om les te geven. Zodat kennis genomen kan worden van het lessysteem. Het is dus afwachten of het zal lukken. Ook nog gesproken met Gideon en die vertelde dat de situatie in Accra zeer slecht was met betrekking tot de scholen.

De stagiaires zijn in elk geval druk met lesgeven, maar er zitten wel veel kinderen in een klas.

Woensdag 29 oktober 2014

Ja mooi wordt ons huis en de tuin. Al om 8.00uur waren Benson, George onder leiding van Sarah bezig om de buitenkant van ons huis met water en zeep af te boenen. Het wit met blauw komt nu weer mooi uit. De bomen hebben witte sokken gekregen en Michael is nu bezig met de scheidingsmuur blauw te schilderen.

Het ziet er naar uit dat het een hele warme dag gaat worden. Beiden zijn we toe een rustige dag . Tijdens koffietijd komen de drie kinderen een beker chocolademelk drinken. Oma laat ze foto’s zien en dat vinden ze prachtig.

Met interesse hebben we de belevenissen gelezen van de 4 aanstaande onderwijzeressen die hier een stage doen voor hun studie aan ‘De Driestar’. Volgt u hen ook? Zie:   http://stageinghana.wordpress.com/

Vandaag is het de tweede stage schooldag voor ze, de scholen staken nog steeds. Zij geven de kinderen les, omdat het personeel staakt. Afin, leest u hun belevenissen maar, erg interessant en mooie foto’s.

Vanmorgen was het ‘immunization’ tegen polio op de dagopvang. Alle kinderen t/m 5 jaar. De kinderen krijgen twee druppels op de tong. De eerste is tegen de polio en de tweede is vitamine ‘E’. Eerst kreeg de jongste groep, ze stonden netjes in de rij opgesteld. Met 3 personen kwamen ze van de gezondheidsdienst, één voor het aantekenen op de lijst met namen, één om de druppels aan te geven en één om de druppels toe te dienen. Een leidster, natuurlijk de altijd actieve Georgina, klemt het kindje tussen haar benen en houd het hoofd achterover. Er naast zit nog een leidster om eventueel te assisteren wanneer het kind de mond niet open wil doen.

Wanneer de het vaccinatieteam in Nsoatre komt, zijn altijd eerst onze kinderen aan de beurt. Dit komt door de goede relatie met de gezondheidsdienst en de goederen die ze steeds ontvangen van bezoekers uit Nederland. Meestal zijn er niet voldoende ampullen voor alle jonge kinderen in Nsoatre. Helaas is het hier zo dat op is op.

Dinsdag 28 oktober 2014

Vanmorgen er wat vroeger uit. Om 7.00uur mijn eerste inspectie rondje gelopen. Er zijn toch zeker al 30 kinderen druk aan het spelen. Zie ik een schommel gevaarlijk bewegen. Blijkt één poot finaal doormidden te zijn. Solo er bij gehaald, nee is in orde er zit staal in. Solo kijk eens goed. Blijkt hij het niet eens te zien, hij kijkt naar wat anders. Ik wijs het aan, oh we moeten er wat instoppen. Nee Solo, het moet gelast worden en de kinderen mogen er niet meer op. Zo gaat het hier, veel zaken zien ze niet eens. De cultuur en de denkwijze van de mensen is zo anders. Onderhoud zit niet in de genen men gaat door totdat het instort en dat blijft toch een probleem.

Ik vertel hem dat ik een hele lijst heb, het zijn vooral afwerk zaken van de aannemer. Na de koffie ga ik met hem een inspectieronde maken en leg ik deze punten vast met de camera. Er zijn diverse punten bij van februari 2013, daar is dus niets aan gedaan.

Om 8.00uur gaat Solo met de vier meiden die stage lopen naar de Primary. De school is weer begonnen.

Michael is vanmorgen keurig op tijd, al voor 8uur, het standje dat ik hem gisteren heb gegeven heeft geholpen, althans op dit moment. En jawel, daar komen Benson en George aan om te helpen. Moeten jullie niet naar school? Nee, alleen de primary is begonnen. Dus weer een nieuwe verrassing, nu blijkt dat de Junior High School nog staakt. Maar gelukkig zijn alle onderwijzers van klas 3, van de JHS van onze stichting, aanwezig om de examen klas les te geven. De examen resultaten zijn beduidend hoger dan de andere JHscholen in de regio en dat willen ze vasthouden.

Michael wijst me op een zieke boom bij het weeshuis, die levert gevaar op bij storm. Volgens Michael zit er een beest in de boom die de boom aantast, in elk geval ziet het er vies uit. Het is een hele grote teakboom en dat wordt een klus voor een ploeg met een kettingzaag. Ik wijs Solo op de boom en geef hem opdracht het kappen te regelen voordat er ongelukken gebeuren.

Om 11.00uur kwamen de kinderen al weer thuis, er waren te weinig kinderen gekomen. Ook dat is Ghana, voordat alles weer is opgestart en de mensen begrijpen dat de kinderen weer naar school moeten kan het wel even duren. Van de kinderen begrijp ik dat ze zoveel mogelijk bekend moeten maken dat de school weer is begonnen. Bovendien vinden ouders het prima wanneer er geen school is, dan kunnen ze de kinderen op hun stukje grond laten werken. Later blijkt dat het personeel helemaal niet van plan was om les te geven en dat de problemen wel eens de week uit kunnen duren. Ja dan ben je geneigd om te denken: Ghana? Het zal nooit wat worden.

Amanda, Benson, George en Gideon zijn nu met schoonmaak en opruim werkzaamheden bezig.

De inspectieronde met Solo levert een flink aantal punten op, die Solo heeft genoteerd. Tot onze verrassing zat er op de nieuwe schoolborden een verf die afgaf, we hadden meteen zwarte vingers. Overigens zat er niet veel verf meer op. Bijna alle punten zijn restpunten voor de aannemer. Het lijkt voor een buitenstaander misschien nogal veel, maar voor Ghana is het niets bijzonders zo worden zaken gewoon opgeleverd. Alleen nemen we als ‘witten’ hier geen genoegen mee. Er blijkt nog een zieke boom te zijn die gekapt moet worden. Intern waren veel zaken goed in order. Toiletten en douches van de dagopvang bijvoorbeeld waren keurig schoon en er was buiten de speelwerktuigen niets kapot. De speelwerktuigen hebben natuurlijk zeer veel te lijden met zoveel kinderen. Men heeft er hier gewoon geen kijk op hoe je dingen kunt repareren of verbeteren. We hopen dat de gegeven instructies zullen helpen.

Vanavond een Ghanese maaltijd, rijstballen met een pindasoep met stukken kip erin. Lucy was nog aan de afwas, het liep tegen zessen. Het begon licht te regenen, in de verte rommelde het een beetje en jawel hoor, floep het licht uit. Dus geen stroom tot kwart over acht. Maar nu toch met een kop koffie onze blog.