Reisverslagen Willem en Tina Hammink

Maandag 27 oktober 2014

Opnieuw wordt er gestaakt en zijn de kinderen bij huis. Maar er is hoop, om 9uur deze ochtend is de dominee in conclaaf gegaan met het hoofd van de school. De dominee vindt dat het genoeg is geweest en wil ze bewegen om morgen weer aan het werk te gaan.

De jongens en meisjes uit ons weeshuis waren al vroeg bezig met het terrein schoon te maken, alle bladeren en takken worden verwijderd. Dat was ook wel nodig na de zware regen en wind van zaterdagavond. De jongens zijn ook dode bomen aan het omhakken en dat is niet eenvoudig want teakhout is keihard. Ik heb de jongens gezegd dat ze het hout kunnen verkopen als brandhout, dan hebben ze weer een zakcentje.

Michael kwam me vanmorgen vertellen dat hij wat later was omdat zijn moeder ziek was en hij haar eerst haar medicijnen moest brengen. Vrijdag kwam hij pas om 09.30uur en had ook een mooi verhaal. Ik vertelde hem dat wanneer we vroeger te laat op school kwamen we ook steeds een ander smoes moesten verzinnen, toen liep hij lachend weg.

Het is deze ochtend maar 23° en bewolkt, lekker weer voor de jongens om te werken.

Het is vandaag de 53^e verjaardag van Georgina, leidster van de jongste groep op de dagopvang. Voor bezoekers van het werk van onze stichting een bekende dame. Georgina was een van de eerste medewerksters en een door ons zeer gewaardeerde, niets is haar teveel altijd staat ze klaar voor de kinderen. Tiny is haar een kleinigheidje gaan brengen.`

Om 12.00uur liet het schoolhoofd weten dat de school morgen weer gaat starten. De regering is nog met overleg bezig maar gelukkig zijn ze hier verstandig. Dus de meiden kunnen starten met hun stagewerk, alhoewel ze vandaag al druk bezig zijn met de weeskinderen. Hierdoor krijgen ze al aardig inzicht in het onderwijs systeem die kennelijk behoorlijk afwijkt van die in Nederland, begrijpen we.

Inmiddels is de temperatuur al weer opgelopen tot 29°.

25 en 26 oktober 2014

Met lekker zou ik de zaterdag en zondag willen typeren. Zaterdag lekker gegeten bij Eusbett, peppersteak, salade en een flink bord echte friet. Zaterdagavond de verjaardag van Amanda, cake, limonade en allemaal een zakje popcorn, meegenomen uit Eusbett. Zondag heerlijk koel weer, dus onder de 30 graden en zondagmiddag heerlijk gegeten een ‘sauce’ diverse groenten, kruiden en stukjes kip en daarbij gekookte rijpe planteen ‘boiled ripe plantain’ een maaltijd klaargemaakt door Solo.

Na de inkopen bij Melcom dus zaterdagmiddag naar het Eusbett hotel om wat te drinken en daarna westers te eten. Zoals gebruikelijk werd de maaltijd niet voor allemaal tegelijk opgediend, daar heeft men in Ghana veel moeite mee. Helaas was er zaterdag geen ijs, men heeft meestal lekker schepijs in allerlei smaken. Wel was er de popcorn machine en konden we 20 porties popcorn meenemen voor de kinderen. Enkele meisjes hadden gevraagd of we dat mee wilden nemen en wilden ons geld geven voor een portie. Ja, de grotere kinderen hadden nu allemaal geld, eerlijk verdient bij oma en opa. De meisjes voor de grote schoonmaak van ons huis en de jongens voor het opruimen van de tuin. Maar daar zullen we maar niet aan beginnen om ze te laten betalen.

’s Avonds na de ingekorte avondsluiting was er de viering van Amanda’s verjaardag. Oma had een grote cake gebakken en versierd met negen kaarsjes, parapluutjes en ballonnen. Ze kwam met de brandende kaarsjes binnen en Amanda mocht ze uit blazen. De meiden uit Nederland hadden een mooie hoed gemaakt. Er was cake, crackers, flesjes limonade en dan nog allemaal een zakje popcorn. Dus het was feest. Christian, het zoontje van Solo en Regina, zorgde voor de muziek.

Zondag zagen we de kinderen keurig aangekleed naar de zondagsschool en jeugddienst gaan. Wat worden ze groot en wat kleden ze zich keurig, het zijn echte pubers. Het is een lust om ze zo met elkaar lopend de poort uit te zien gaan.

Wij zijn daarna naar een preek gaan luisteren. Daarna kwam Solo met Christian een poosje op visite. Om 3uur kwam Solo met schalen vol met schoongemaakte groenten enz. aanlopen en is hij bij ons de maaltijd klaar gaan maken. Regina kwam even later op visite, even later kwam de junior zus van Regina, waarschijnlijk een dochter van een tante, met Christian aanlopen en kwamen ze er bij zitten. Ze bleven niet eten want de grote hoeveelheid groenten die wij en ook Solo eten, lusten ze niet. Zij aten rijst vertelde Solo. Dus hebben we gezellig samen met Solo gegeten en hadden we ook nog ijs na. Regina is gestopt met werken, maar toch ging ze zondagavond met Christian terug naar Sunyani, terug naar de slechte achteraf behuizing.

Zondagavond tijdens de avondsluiting bleek dat Clement, George en Sarah er niet waren. Wat bleek! Alle drie waren leider van een jeugdgroep van de kerk en hadden een overlegvergadering. Toch fijn om te vernemen dat er al drie van onze weeskinderen leiding geven aan jongere kinderen en zijn ingeschakeld in het jeugdwerk.

Na de avondsluiting vroegen Rachael, Hannah en Mercy of ik morgenavond een film wilde vertonen. Nu dat kan maar dan moeten we vroeg beginnen. Ze wilden graag de film over Adam en Eva, dus de Bijbelse geschiedenis t/m Abraham, zien. Helaas heb ik die niet meegenomen deze keer. Dus nu om 5.30 uur maandagavond de film over het Bijbelboek Ruth.

Er ligt weer een nieuwe week voor ons, de derde week is alweer ingegaan! De jongens waren om 08.00uur al weer aan het rommel opruimen. Conclusie: geen school de vierde stakingsdag.

Zaterdag 25 oktober 2014

Vandaag is Amanda 9 jaar geworden. Na het ontbijt zijn we haar gaan feliciteren en hebben het cadeautje van haar adoptieouders gegeven.

Amanda’s vader werkte bij een wegenbouw bedrijf welke enkele wegen aanlegde in Nsoatre. Amanda’s moeder was 8 maanden zwanger toen het wegenbouw project in Nsoatre gereed was. Amanda’s moeder werd verteld dat ze naar het volgende project gingen in Atebubu. Zij zou haar man volgen, na de geboorte. Sinds het vertrek van Amanda’s vader in september 2005 hoorden ze niets meer van hem. Ondanks allerlei naspeuringen werd er nooit meer van hem vernomen. In januari 2009 raakte Amanda’s moeder opnieuw zwanger en ze besloot tot abortus. De illegale abortus verliep slecht en ze stierf.

Vanavond is er een verjaardagspartijtje voor Amanda. Tiny heeft gisterenavond een grote cake gebakken voor het feestje.

De vijf oudste meisjes, Sarah, Martha, Mercy, Rachael and Hannah zijn vanmorgen ons huis van binnen en van buiten aan het schoonmaken. We moeten constateren dat ze het beter doen dan Lucy. Ook de buitenkant wordt nu afgeboend en die hebben we nog nooit zo mooi gezien. We dachten dat de vlekken in de muur zaten maar het blijkt vuil te zijn. Zelfs het horrengaas wordt afgeboend en daar komt veel vuil af, je kunt zien dat het nooit eerder is gedaan. Het huis wordt weer mooi wit en blauw. En met elkaar hebben ze veel lol.

Vier jongens, Clement, George, Benson en Gideon zijn samen met Solo de berg rommel in onze tuin aan het opruimen. Ook dat is een hele klus en daar zullen ze nog wel enkele keren mee bezig zijn.

In elk geval hebben zowel de meisjes als de jongens een zakcentje verdiend.

Vanmiddag hopen we samen met de 4 gasten uit Nederland in twee taxi’s samen met Solo naar Melcom te gaan in Sunyani, want we moeten inkopen doen.

Om 10.15 uur vanmorgen was er weer stroom. Dus we hadden veel geluk!

De derde dag al van de staking, weer zijn de weeskinderen thuis. Alleen Clement die in de examenklas zit van de Junior High krijgt les. Een leraar vond het te gortig worden en besloot klas 3 les te gaan geven.

Op ons stukje privé terrein was er een hele berg met tuinafval. Vandaag is er aan George, Benson en Gideon gevraagd of ze opa wilde helpen. Toen ze vernamen wat ze moesten doen zag ik al aan Benson’s gezicht dat het hem niet aanstond, dus even toegesproken. Het probleem is dat de meisjes ons heel graag willen helpen maar de jongens zijn liever lui dan moe en dat accepteren we niet. Morgen, zaterdag, mogen de meisjes oma helpen in huis. Lucy, onze hulp, moet morgen naar school. De jongens zijn toch druk aan het werk gegaan. Michael kwam naar me toe en zei: de jongens moeten handschoenen aan. Hij liet zijn handen zien onder de snijwonden van gisteren. Hij had gelijk, maar we hebben geen werkhandschoenen en de dunne plastic handschoenen zijn niet geschikt. Dus oma ingeschakeld, en nu hebben de jongens en ook Michael washandjes in mooie kleuren om hun handen.

Vervolgens komt Michael weer aanlopen en zegt, de jongens moeten nu hard werken dus moeten ze ook eten en het bord pap wat ze vanmorgen hebben gehad is onvoldoende. Dus Lucy op de fiets weg en lekker vers brood gehaald. Alle drie de jongens 3 sneden brood met boter en bruine suiker. Weer enige tijd later allemaal een beker limonade. Terwijl de jongens aan het werk zijn kijken er vier van de meisjes toe.

Tegen twaalven komen de jongens met Michael aanlopen. Wat blijkt er zat een nest met insecten en Gideon heeft vele beten opgelopen. Nu gelukkig had Tiny een stift waarmee je de plekken aanstipt, het bijt even maar dan is het nagenoeg weg. En het werkte. Michael vertelde dat door de zon de insecten vanzelf weg zouden vliegen. Even later zag ik de jongens niet meer. Ze zeiden, we zijn gestoken want er zitten insecten. Ja, dat klopt maar er liggen nog meer hopen op andere plaatsen zonder insecten. Dus zijn ze weer aan het werk gegaan nu inclusief Clement. Echter het is al snel daarna te warm om te werken voor de jongens. De werkdag in Ghana duurt van 8 – 14 uur en daartussen eten ook nog twee maal.

Even later komt Michael met de een bus witte muurverf die ik hem deze week had laten kopen, dus hij was het waarschijnlijk ook zat om de bladeren en takken weg te sjouwen en wilde wat anders doen. Vorige week was hij onder de custard bomen aan het werk en zat onder de rode mieren die hem lelijk staken. Tiny wees me er op dat in veel landen men een strook wit verft om de stam van de bomen tegen de insecten. Inderdaad dat hebben we gezien in India, Singapore en andere tropische landen, maar niet in Ghana. Dus nu is Michael druk aan het schilderen, 30 cm van de grond en dan een band van 50 cm hoog. Ik heb hem een rolmaat gegeven, die hij mag houden, en een rol schildersplakband want het moet natuurlijk wel netjes worden. En jawel, wanneer hij begint te schilderen, blijkt dat hij een enorme plons water bij de verf heeft gedaan, dus veel te dun. Toen maar meer verf erbij gedaan. Maar het wordt netjes en het werkt, want dat moest ik nog afwachten. Maandag nog een keer overschilderen en dan zal het wel mooi wit worden.

Het is vandaag vrijdag dus dan dragen de meeste dagopvangkinderen hun oranje kleding die de zus van Solo financiert.

Tiny is met de meisjes Mercy en Rachael naar de markt. Voor beiden gaat ze een goede rugtas kopen voor de schoolboeken. Het is voor hun verjaardag, Mercy, die door ons is geadopteerd, had nog niets gekregen voor haar verjaardag. Rachael, die door onze dochter is geadopteerd, moet nog jarig worden. Cadeautjes geven heeft geen zin, ze spelen er even mee en dan komt het in de kast of het verdwijnt. De prijzen vielen erg mee, dus ze hebben er ook nog oorbelletjes en een halskettinkje bij kunnen kopen. En toen was er nog geld over, dus ze kunnen later zelf nog iets gaan kopen.

Ik hoor de kinderen zingen in het Nederlands. Zingen doen ze graag en dat doen ze vooral hard. Amanda kan goed zingen en kent heel veel liedjes. Morgen is ze jarig dus Tiny moet nog een cake bakken. Een cadeautje was er al meegegeven en Tiny heeft voor haar ook nog oorbelletjes en een halsketting gekocht.

Het is een lang verhaal geworden, maar vanaf 2011 houd ik een dagboek bij van hetgeen hier plaatsvindt en daar zijn deze stukjes een onderdeel van.

Vrijdag 24 oktober 2014

Geen elektriciteit

Deze ochtend zijn we om 6uur opgestaan. Sinds gisterenavond 10uur zitten we zonder stroom. Wanneer we veel geluk hebben krijgen we vanmorgen weer elektriciteit, bij geluk vanavond om 10uur en bij pech over 3 dagen. De schema’s voor de besparingen zijn meestal, 12 uur, 24 uur of heel lang. Dus het was vanmorgen douchen met een dun straaltje water, want de drukpomp kan nu niet werken. Na het douchen een inspectierondje gemaakt, de eerste kinderen beginnen al te komen.

Staking

De staking duurt nog voort. Het blijkt dat de staking een algemene staking is van overheidspersoneel. Dus onderwijs, verpleegsters en artsen, rechters enz. Wat is het geval het blijkt dat de overheid de sociale premies die worden ingehouden al sinds een jaar niet meer afdraagt aan de pensioen fondsen, ziektekosten verzekering enz. Er is iemand geweest die naar het gerecht is gegaan en de zaak aanhangig heeft gemaakt en heeft gewonnen. De rechtbank heeft uitgesproken dat de overheid onrechtmatig handelt en onmiddellijk de premies moet afdragen. Het niet afdragen gaat heel ver. Wanneer ik als buitenlander in het hotel verblijft, moet het hotel  bepaalde belastingen en premies heffen, b.v. ook wanneer ik ziek wordt en moet worden opgenomen. Het hotel draagt de belastingen en premies af aan de overheid maar die draagt niet verder af.

Afin, elke regering vult zijn zakken, maar de bevolking is van mening dat deze regering in 2jaar meer heeft gestolen dan alle voorgaande regeringen bij elkaar, dus sinds de onafhankelijkheid in 1957. Ik vroeg, gaan de militairen dan niet ingrijpen? Dat is precies waar men bang voor is. Dat kan wel zijn maar onder Rawlings kwamen wij hier al en toen was het veel beter, geen criminaliteit je kon je overal ook in het donker vrij bewegen, geen stroomuitval enz.

Vandaag is er overleg tussen regering en organisaties. We hopen dat de staking wordt beëindigd. Maar tot op heden trekt de regering zich niets aan van de rechtelijke uitspraak.

Nogmaals de Senior High School

Om de lezer van de blog meer inzicht te geven in de lay-out van het terrein met de gebouwen plaats ik hierbij de plattegrond van het hoofdgedeelte van het terrein aan de hand waarvan het geheel is uitgezet. We zijn blij dat onze instructies goed worden opgevolgd, want we zien het als onze, misschien wel laatste, taak om de Senior High School vorm te laten krijgen.

We hopen dat we nog de gezondheid mogen ontvangen, om de voltooiing te zien van dit sluitstuk om zeer arme kinderen vanaf ongeveer 1jaar te mogen zien opgroeien en mogelijkheden te geven, totdat ze goed opgeleide jonge mensen zijn die kunnen werken aan een beter Ghana. Wanneer de 18 jaar Ghana, DV 20jaar zou mogen worden in het leven van Tiny en mij dan kunnen we misschien de voltooiing nog zien en geven we met dankbaarheid in ons hart, na zoveel genade, het stokje over aan een jongere generatie.

Op deze donderdagmiddag is het uitzetten van het terrein van de Senior High School zo goed als afgerond. Ik verwacht dat ze maandag beginnen met het uitgraven voor de fundatie van het eerste schoolgebouw.

Solo was zeer verbaasd toen hij de afmetingen zag. Schoolgebouwen, hal voor samenkomsten, paden, parade veld, bloemstroken alles is uitgezet.

De paden zijn 4 meter breed en het toegangspad 6 meter. Tussen de twee scholen is er een afstand 68 meter en van de weg tot aan de voorkant van de hal voor samenkomsten is 50 meter en de hal is 14 meter breed. Daarachter ligt op 10 meter de toiletgroep met 12 toiletten. Het blijkt dat ze zich keurig aan mijn ontwerpplan met afmetingen hebben gehouden. En de locatie en de uitgezette afmetingen zijn dan ook in orde. Alleen de toegangsweg is om te huilen, maar daar moeten ze dan maar puin opgooien. Het plan voorziet verder in een elektrische waterpomp met watertorens, stroomtoevoer via een aansluiting op het 200 meter verder gelegen bovengrondse net, een administratiegebouw en een woning voor de toezichthouder.

Op de eerste foto zien we de mannen druk bezig met het uitzetten van het tweede schoolgebouw de plaats van de waterpomp enz. In het centrum van het terrein komt voor de hal voor samenkomsten de ‘Assembly Hall’, het paradeveld van 40 x 40 meter met in het midden de vlaggenmast.

De tweede foto is in de richting van het eerste schoolgebouw. Tussen de rode lijnen komt het schoolgebouw. De stenen voor de fundatie liggen al op het terrein.

Gisteren heb ik met de predikant gesproken en die verzekerde me dat alles was georganiseerd met betrekking tot onderwijzend personeel enz. Dus daar vertrouwen we dan maar op. We hopen in de gelegenheid te zijn om in 2015 in het begin van de zomer, DV 2^e helft van mei, weer naar Ghana te kunnen gaan en dan hopen we dat alles gereed en voorbereid is. In elk geval zijn er dan nog enkele maanden om bij te sturen. Tiny wil graag in de mango tijd, en dat is eind mei, naar Ghana want ze is dol op mango’s en nu worden ze door anderen opgegeten. Dus is de tijd een goede combinatie van twee zaken.

Donderdag 23 oktober 2014

Opnieuw staakt het onderwijs personeel en terecht. Al vroeg vanmorgen kwam de assistent van het hoofd van de basisschool excuses maken bij Solo. Ze vinden het heel vervelend omdat vandaag de 4 meiden zouden beginnen. Ze willen proberen om in elk geval morgen de kinderen weer in de klassen te houden.

Wat is het probleem? Van de salarissen wordt ‘social security’ ingehouden, een deel betaald de werkgever en een deel moet je zelf betalen. Solo gaat tegen het eind van de maand altijd voor onze werknemers de premies betalen. Hij krijgt dan een papier ter bevestiging en dat laat hij zien aan onze werknemers, zodat ze kunnen zien dat er voor hun pensioen opbouw is betaald. Wat deze overheid nu doet is wel het percentage inhouden maar dit niet meer op de salarisslip vermelden, dus men heeft geen bewijs meer. Deze overheid is echt crimineel bezig om zich op allerlei manieren te verrijken. De ‘Health Insurance’ is ook al opgeblazen. Officieel bestaat hij nog maar medicijnen zijn niet meer beschikbaar en moeten duur gekocht worden enz.

Overigens zijn de meiden met de meisjes druk bezig. Verder kunnen ze beginnen met het interviewen van schoolkinderen, want in vier klassen van de basisschool zitten er van onze kinderen.

’s Middags zijn de meiden mee geweest naar het terrein van de SHS, maar daar moet je wel wat voor over hebben.

Woensdagmiddag kwam Michael de tuinman een kleine jerrycan met palmwijn brengen. Wanneer je palmwijn wil hebben dan tap je dat af uit de palmtakken. Op de foto een palmboompje. Wanneer je een kleine gaatje maakt, een beetje onderaan in de palmtak, dan loopt het sap eruit en dat vang je op. Gekoeld is het heerlijk fris met een zurige smaak er zit een klein alcohol in dat vanzelf ontstaat. Wanneer je er een echt alcoholische drank van wilt maken dan voeg je suiker toe en kookt het geheel. Volgens Michael is het gezond en het maakt je sterk. Nu dat heb ik wel nodig, hoewel het iedere dag iets beter gaat ben ik nog steeds verkouden.

Onze palmen zitten vol noten, hele trossen, op de foto zijn ze te zien. Wanneer ze rijp zijn worden de trossen eruit gekapt en worden de palmnoten verwerkt tot een soep.

De tuin wordt steeds mooier met sinaasappelen, mango, cacao, custard, avocado, papaja, bananen, limoen and cashew.

Eindelijk arriveerde Solo met Jacolien, Arianne, Henrieke en Hannie om 7uur in het donker bij het weeshuis. De kinderen waren met de avondsluiting bezig. De verwachting was dat ze er om halfzeven zouden zijn. Vanaf 17.30 uur zaten de kinderen al te wachten. We besloten uiteindelijk maar om een half uur eerder te beginnen met de avondsluiting. We waren bijna aan het einde van de geschiedenis van de ruzie tussen de herders van Abraham en Lot en de keuze van Lot voor het beste deel van het land, toen we taxi lichten zagen. De kinderen renden naar de poort en begonnen de bagage te sjouwen.

En daar ging het in optocht naar het gastenverblijf. Er zijn vier slaapkamers, met elk twee bedden, elke slaapkamer heeft een eigen badkamer, dus de dames kunnen zelf besluiten hoe ze willen slapen.

De tafel was gedekt met heerlijke rijst, kip en salade dus er kon meteen gegeten worden en dat zal wel gesmaakt hebben na zo’n lange reisdag.

Hierna zijn de meiden nog even kort bij ons op visite geweest en hebben we chocolademelk gedronken. Er is weer eens geen internet verbinding, waarschijnlijk omdat het op enkele plaatsen rondom Sunyani slecht weer is geweest. Hier in Nsoatre was er alleen wat gerommel van de onweer.

Woensdag 22 oktober 2014

Gisterenavond om tien uur – half elf waren de meiden in het hotel, aldus Solo. De vertraging bij aankomst viel dus kennelijk mee. Om half tien vanmorgen zaten ze in de bus, de eerste bus was al vertrokken, dus nu moeten ze wachten tot deze ook vol is. De bussen gaan pas rijden wanneer ze vol zijn.

Vanmorgen bleven de schoolkinderen van de basis en de JHS maar buiten spelen. Het bleek dat het onderwijs personeel weer eens een staking was begonnen. De salarissen waren weer eens niet uitbetaald door de overheid. We hopen dat het niet te lang duurt want anders hebben we een probleem met de meiden die hier juist voor hun studie komen. Ze moeten een studie maken van het onderwijs op de basisschool hier. Maar de verwachting is dat de staking maar een dag zal duren.

Om tien uur zijn de kinderen maar naar huis gegaan en dus zijn de weeskinderen ook bij huis, maar oma is er al en zal ze wel bezig houden.

De hele dag door zijn er wel kleine dingetjes waar je inwendig om moet lachen.

Vanmorgen kom ik om 7uur buiten om het buitenlicht uit te doen, zijn alle waslijnen losgemaakt en hangen ze op de grond. Om 8 uur zag ik dat Michael de zaak weer in orde aan het maken was. Ik vroeg, heb jij een idee wie dat gedaan heeft. Hij zei nee, maar er is er maar één die zo iets doet en dat is Gideon. Dus eerst aan Seth gevraagd wie heeft vanmorgen de grote schijnwerper in de lichtmast naast ons huis uitgedaan? Jawel hoor: Gideon. Wanneer je Gideon ziet, laat hem even langs komen. Om elf uur komt een schuchtere Gideon, we zitten koffie te drinken dus Lucy kan mooi vertalen. Gideon jij hebt vanmorgen het licht uitgeschakeld. Heb jij toen de waslijnen daar los zien hangen? Ja ze hingen op de grond. Hoe laat was dat? Voordat ik naar school ging. Dat klopt niet Gideon want om 7uur was het licht uit. O, ik heb het na het ontbijt gedaan. Gideon heb jij de lijnen losgemaakt? Nee. Echt niet, je moet het eerlijk zeggen. Nee, ze waren al los. OK ga maar. Lucy vertelde dat hij heel erg beefde, maar wel de waarheid zei. Blijft de vraag wie doet zo iets?

Toen we vorige week aankwamen hadden we na enkele dagen door dat we alleen nog de 6 gemakkelijke tuinstoelen op het terras hadden staan. Waar waren de 10 andere stoelen die we hadden voor de kinderen en bezoekers? Solo gevraagd, o ja het personeel had geen fatsoenlijke stoelen om op te zitten, ik ga het navragen. Later vertelde hij dat hij daarna nieuwe stoelen had gekocht en die stonden in daycare 1, het personeel vond dat de nieuwe stoelen maar naar oma en opa moesten. Vandaag wilde ik de stoelen op laten halen om bij het gastenverblijf buiten te plaatsen onder de prachtige veranda. Daar stonden nog maar 3 van de 4 stoelen die we er vorig jaar neergezet hadden. Nu is dat niets bijzonders want ik zak ook nogal eens door zo’n stoel. Afin om een lang verhaal kort te maken Seth komt en hij weet nergens van en vraagt om te wachten tot Solo er is. Drie keer het verhaal uitgelegd maar hij blijft er bij dat we moeten wachten op Solo. Maar de kinderen komen al met de stoelen aansjouwen. Het zijn mooie stoelen met op binnenkant van de rug ‘PEACE AND LOVE’ Het zijn 6 nieuwe stoelen en we laten er 4 bij het gastenverblijf op de veranda neerzetten.

De foto’s zijn van de kinderen in de corridor tussen weeshuis en gastenverblijf.