Tegen 3uur kwamen de Elmina reizigers terug en gingen we vroeg naar het restaurant want voordat je eten krijgt duurt het een hele tijd na het plaatsen van de bestelling. Herbert en Eskil vertelden dat zij elk acht maal het tarief van de Ghanezen moesten betalen om het fort te bezoeken. Over discriminatie gesproken zo gaat dat met alles in Ghana, we moesten dat in Nederland eens doen dan staat het land op zijn kop.
Verschillenden van ons gezelschap wilden weer een kokosnoot en dus moest er weer in een palmboom geklommen worden om er kokosnoten uit te hakken.
In Anomabo kun je heel goed eten en er zijn veel verschillende gerechten. We verbazen ons altijd weer opnieuw dat de Ghanezen die we als gast hebben vrijwel altijd gebakken rijst, wij noemen het nasi, met gebraden of gegrilde kip bestellen.
Het werd een gezellig etentje waarbij Eskil vroeg: opa mag ik lobster bestellen? Hij vroeg het netjes en terecht want het gerecht is dubbel de prijs van de andere gerechten. Nu dat mocht dan weet hij ook hoe dat smaakt. Je verwacht dan een lobster te krijgen maar het bleek een schaal vol kleine lobstertjes te zijn, wel een werk om die uit hun jasje te helpen.
Krister koos na twee dagen spaghetti carbonara nu eens voor de spaghetti bolognese. Krister is een liefhebber van pastas die hij overigens zelf ook goed kan maken, ook pizza’s zijn aan hem goed besteed en ook die maakt hij. Krister wil kok worden.
De lucht gaat betrekken en af en toe hoor je onweer. Wanneer we naar bed zijn gaat het regenen. Wanneer we donderdagmorgen gaan ontbijten regent het nog steeds. Enkele bezoekers zitten met een jack aan onder een parasol in de regen naar de zee te kijken. Onze strandvakantie is voorbij, het waren zonnige dagen, wij gaan naar Accra en dan naar Nederland en Noorwegen.