Ghana 2016

Martha is geboren op 16 juli 2002 en wordt vandaag dus 14 jaar.

In maart 2005 stierf de moeder van Martha tijdens een bevalling.

Martha’s vader had werk bij een bedrijf dat bomen kapte in de bossen. Met een kettingzaag rooide hij de bomen. Na de dood van zijn vrouw ging hij drinken en was dikwijls dronken.

Martha verbleef ondertussen bij een vriendin van haar moeder in het dorp Amanfoso. Haar vader zorgde dus niet voor haar. In september 2007 ging de vader weer het woud in om bomen om te zagen. Er viel een boom op hem en dit had zijn dood tot gevolg.

Martha werd erg ziek en werd in een het ziekenhuis opgenomen. Terwijl Martha in het ziekenhuis verbleef liet de vrouw haar in de steek. Ze wilde de kosten van het ziekenhuis niet betalen.

Er kwam contact met Kinderhulp. Toen Martha op 10 juli 2007 in het kindertehuis werd opgenomen was ze nog erg zwak. Martha is nu een gezonde jonge vrouw geworden die graag allerlei werkzaamheden verricht en altijd klaar staat om je te helpen.

2015, leeftijd 14 jaar, Primary School klas 6.

In het begin was Martha wat teruggetrokken. Ze vroeg geen aandacht en hield zich duidelijk op de achtergrond. Later veranderde dit. Toen vroeg ze meer aandacht en trok ze meer naar ons toe.

Martha kan ontzettend goed koken en vindt dit ook leuk om te doen. Ze helpt mama Mercy met huishoudelijke taken en staat zelfs vroeg op om haar te helpen. Martha wordt er blij van als je samen met haar kookt. Ze houdt ervan om in de keuken bezig te zijn en met haar handen te werken.

Op school heeft Martha meer moeite. Het huiswerk maakt zij nooit zelf, meestal schrijft ze het over van één van haar klasgenoten of maakt een broer of zus het voor haar. Engels lezen en schrijven kan Martha helaas niet. Het spreken van Engels gaat beter dan het lezen en schrijven maar het is minimaal. Martha houdt van spelletjes spelen en vindt dit ook gezellig. Ze doet dit vooral met Seth en sister Naomi.

Tussen haar broers en zussen valt Martha niet heel erg op. Ze is er wel altijd maar houdt zich wat op de achtergrond.

Martha is een leuk en aardig meisje wat veel energie uit het koken kan halen!

In de maaltijden in Ghana worden veel pepertjes verwerkt. Er is dan ook een flink veld met pepertjes aangeplant. Ik verwacht dat het veld inmiddels ook onkruidvrij gemaakt is.

Er waren al enkele peperstruikjes flink gegroeid. De eerste pepertjes zullen wel spoedig geplukt worden.

Tegenwoordig wordt er ook steeds meer paprika gekweekt. Paprika wordt ‘green pepper’ genoemd.

Op de onderstaande foto is het grote veld met de wortelen te zien. Tussen de rijen met wortelen is de cocoyam geplant. Van de cocoyam kunnen zowel de bladeren als ook de knollen gegeten worden.

Ik weet niet of de cocoyam bewust tussen de rijen is geplant, want de wortelen zien er prima uit. Ik had ook eens wortelen gezaaid in Ghana maar het loof werd door insecten opgevreten en er is niets van terechtgekomen. Waarschijnlijk is het Seth die weet hoe je moet farmen en combineren, ik ben blij dat hij dat overdraagt aan de weeskinderen.

Tomaten worden in bijna alle maaltijden verwerkt. Dus daar is ook een flink stuk mee ingezaaid.

Op de eerste foto zien we de jongens druk met het wieden van de velden met uien.

Na het wieden ziet het er netjes uit.

Hieronder het veld met okro.

De okro worden grote struiken maar dat duurt nog even. Maar met enkele maanden is het veld helemaal dichtgegroeid en dan bloeit hij mooi en komen de vruchten.

Wanneer ze in Ghana op de tuin gaan werken dan gaan ze ‘farmen’. In maart van dit jaar besprak ik met de leiding in Ghana dat ook onze jongens moeten gaan farmen. Ze moeten dat gaan leren op de weg naar hun zelfstandigheid.

Ik was verbaasd toen ik enkele weken geleden de eerste foto’s ontving van een groot stuk land dat de kinderen van ons kindertehuis, zowel de jongens als de meisjes hadden bewerkt.

Onder leiding van huisvader Seth was op het grote terrein van ruim 25 hectare, eigendom van de stichting, een grote groentetuin aangelegd.

Op het terrein waren kool, wortelen, uien, okro, peper, tomaten en cocoyam gezaaid of aangeplant.

Het is een hele klus om het onkruidvrij te houden en zowel de jongens en de meisjes zijn hier druk mee. Benson, George en Prince hebben nu alle tijd want zij hebben vakantie en werken twee dagen per week op de farm. Zij wachten op de uitslag van hun examen maar alle drie hebben er goede moed op dat ze zijn geslaagd. Een week lang hebben ze gesproken over de wijze waarop ze de examens hebben gemaakt en geconcludeerd dat het er gunstig uitziet. We wachten maar af.

Op de blog laten we in een drietal stukjes de farm zien.

In deze blog het veld met kool en we zien dat ook Sara haar steentje bijdraagt.

Een kweekvijver met vis voor de consumptie en geen vijver om in te gaan vissen.

Altijd op een vrijdag komt de Traditional Council van Nsoatre bij elkaar om te overleggen over problemen die er zijn. Tijdens zo’n zitting worden door verschillende mensen geschillen voorgelegd. Na het aanhoren wordt er door de Nsoatrehene de hoogste traditionele gezagsdrager uitspraak gedaan. Vele jaren was er geen Nsoatrehene in de regio omdat er een conflict was over de opvolging. Maar in 2002 was er eindelijk vrede gesloten en werd Prof. Oppong Boakye benoemd als de nieuwe Nsoatrehene. Na de eerste bijeenkomst op vrijdag 10 februari 2012 kwam hij een beleefdheidsbezoekje afleggen bij ons.

Een jaar later bezochten Tiny en ik hem op vrijdag 1 maart 2013 tijdens een zitting van de Traditional Council en brachten we hem op de hoogte van de plannen van de stichting. Hij verzocht mij om bij hem thuis langs te komen voor een privé gesprek.

We bezochten hem en hadden een aangenaam gesprek, hij bedankte voor hetgeen de stichting tot stand gebracht had. Hij legde uit dat het zijn streven was om de omstandigheden in de regio te verbeteren door gestructureerde landbouw en de aanleg van grote bassins voor de kweek van vis en natuurlijk vroeg hij of wij hem daarbij konden helpen.

Met het landbouwonderwijs op onze Senior High School maken we een goede stap in de richting, want niet alleen wordt geleerd om efficiënter gewassen te kweken waarover ik schreef maar er is ook een kweekvijver voor vis aangelegd door onderwijzers en leerlingen. De vijver is nog geen bassin maar het begin en het voorbeeld is er nu. Er zit ook al vis in.

We hopen dat dit voorbeeld en de instructies die de leerlingen ontvangen de aanzet zal geven zodat ook volwassenen de handen ineen zullen slaan en grote bassins zullen aanleggen waarin vis gekweekt kan worden. In elk geval heeft de Nsoatrehene nu een voorbeeld om te laten zien en het is zijn taak om de bevolking te motiveren zelf ook aan de slag te gaan.

Dit jaar is er voor het eerst ook mais gepoot bij het kindertehuis. Ik heb u daarover eerder verteld. Gideon heeft de eerst mais geoogst. De kinderen vinden de mais ook lekker om zo op te eten. De kolven worden dan eerst gekookt en met een klontje margarine er op is dat heerlijk.

Amanda geniet er van.

Okro is een eenjarige plant waarvan de jonge bladeren, maar vooral de jonge, onrijpe vruchten worden gebruikt als groente. De Latijnse naam van okro is Abelmoschus en dat is afgeleid van ‘abu-I-mosk’ en dat betekent ‘muskusvader’ aangezien de zaden naar muskus ruiken. De smaak lijkt op een mengeling van sperziebonen, aubergine en asperge. In het Italiaans, Frans, Spaans en Nederlands wordt de plant ook wel ‘gombo’ genoemd. In het Duits heet het okra en dat is de naam die het dichts bij de naam in Ghana komt. Het is opmerkelijk dat hoewel in het Twi, de belangrijkste taal in Ghana, de naam nkruma is, hoor ik nooit deze naam maar altijd de naam: okro. En zo heet deze groente ook in Suriname waar de gekleurde bevolking nakomelingen zijn van vooral slaven uit Ghana. Op de Nederlandse Antillen wordt een traditionele soep gemaakt met okro die men ‘jambo’ noemt.

Okro, of hoe het ook genoemd wordt, wordt tegenwoordig in bijna alle tropische en subtropische gebieden verbouwd. De plant groeit snel en is in ongeveer 60 (zomerse) dagen oogst klaar: de onrijpe vruchten moeten 4 tot 5 dagen na de bloei worden geplukt. Okro wordt dikwijls gecombineerd met andere vruchtgroenten zoals paprika, courgette, aubergine en tomaat.

Zoals reeds eerder opgemerkt halen de meeste westerlingen hun neus op voor ‘slijmgroentes’ zoals de okro. Maar ‘slijmgroentes’ zijn erg gezond. Ze zijn rijk aan vezels, vitamine C en B6, foliumzuur, kalk, kalium en bevatten veel vitamine A (tegen grauwe staar). Hoe fijner de okro wordt gesneden des te slijmerige ze wordt. Veel mensen eten okro liever gebakken of gepaneerd dan is ze minder slijmerig.

Okro werkt verkoelend bij warm weer, het wordt als anti-tuberculosemedicijn gebruikt. Verder werkt okro antidepressief, koortswerend, tegen zure oprispingen en darmzweren, verlaagt de kans op darmkanker, constipatie en diarree, slijmvliesontstekingen en gaat de ‘piepende adem tegen bij kinderen met astma.

Het slijmerige maakt de okro zeer geschikt voor de Ghaneze soep waarin naast kruiden en andere groenten ook geitenvlees, vis of kip is meegekookt en wordt opgediend in een grote kom met op de bodem een flinke bol banku waarover de soep is geschept.

Op de foto zitten Hannah en Martha te smullen van de banku met okro soep.

De door de stichting gebouwde Senior High School draait nu alweer bijna een jaar. In juli is het eerste schooljaar voorbij. Zoals bekend zijn er twee stromingen: Arts en Agric. De Arts opleiding heeft de algemene vakken met het accent op economie. De Agric, agriculture ofwel landbouw is gericht op het agrarische karakter van Nsoatre.

De landbouwopleiding doet het dankzij enthousiaste leraren en leerlingen heel goed. Er wordt namelijk ook praktijklessen gegeven en dat is voor zover wij geïnformeerd zijn de enige SHS in Ghana waar ook praktijklessen worden gegeven. In Ghana zijn de SHS opleidingen een theoretische opleiding.

De leerlingen zijn zo enthousiast dat ze ’s middags om 4 uur terugkomen voor extra praktijklessen.

In groepjes van 4-5 leerlingen krijgen ze instructies om bepaalde gewassen te planten. Om een optimaal product te krijgen moet de grond aangepast zijn voor dat product. Dus moeten ze eerst grond gereed maken met toevoeging van de juiste bemesting.

Dan kan er dus geplant worden zoals op deze foto plantain. Plantain of bakbananen groeien uit tot een flinke boom waaraan de grote trossen komen zoals bij bananen.

Yam vraagt weer een heel andere benadering. Yam is wat voor ons de aardappel is, maar ze zijn veel groter dan een aardappel wel 30 cm. lang en een diameter van 10-15 cm. In een hoopje aarde wordt een stukje yam gedaan, dat stukje verteerd en daar groeit dan zo’n prachtige yam uit. Op de foto zie je de hoopjes en uit het voorste hoopje loopt de yam al uit. Onderaan de groene plant groeit dan de wortelknol de yam.

Okro is weer een heel andere plant of beter struik want hij kan wel 4 meter hoog worden. De op de SHS geplante plant is een nieuw soort. De jonge bladeren kunnen ook gegeten worden maar het gaat vooral om de onrijpe vrucht die gebruikt wordt als groente. Okro is bij ons niet zo bekend omdat het een slijmgroente is waarvoor de meeste westerlingen de neus ophalen. Maar het is een zeer gezonde groente en door het slijmerige heel geschikt voor de Ghaneze soepen waar het dan meestal met banku gegeten wordt. Banku is een gekneed gefermenteerd mengsel van mais en cassave deeg.

Op de laatste foto gesneden okro maar in een volgend stukje hoop ik iets meer te vertellen over de okro die in Ghana zeer geliefd is.

Nadat het fundatie gedeelte en het zand waarmee dit is gevuld tot rust is gekomen en de blokken voor het verdere metselwerk door de zon harde blokken zijn geworden, wordt begonnen met het metselen.

Bij het metselen wordt er veel cement gebruikt tussen de lagen. Daarom wachten ze wanneer er zo’n 10 lagen zijn gemetseld opnieuw tot het goed uitgehard is.

De 2^e foto is tijdens het metselen en de 3^e foto is tijdens het drogen van de bouwlaag. Beide foto’s laten het gedeelte van klas 1 van de dagopvang zien. Voor dat gedeelte komt een veranda, dat is de strook aan de voorkant welke dus niet hoger wordt dan het vloerniveau.

De laatste foto is genomen van de andere kant en laat de ruimte van de toekomstige eetzaal zien. In de grote opening aan de voorkant komen de dubbele toegangsdeuren. De kinderen van de eerste klas kunnen rechtstreeks van hun lokaal naar de eetzaal. Op deze laatste foto is ook goed de bomen te zien op het terrein. Alle bomen die u op de achtergrond ziet staan op het terrein. Links op de foto ziet u nog een klein stukje van het naast gelegen gebouw van de dagopvang. De uitsparing links in de achtermuur wordt de nooduitgang van de eetzaal die op het terras van klas 1 uitkomt. In het midden van de achtermuur van de eetzaal is de uitsparing voor de toegang van klas 1 naar de eetzaal.

Dit was de situatie midden juni, zodra ik meer foto’s van de voortgang heb zal ik die op de blog plaatsen.