Terwijl Krister en Bente, onder leiding van Herbert school hebben gaan Ria, Eskil, Tiny, Solo en ik op weg naar Adepena. Het is een rit van 40 km, eerst 13 km over de asfaltweg in de richting van Berekum, vervolgens 12 km over een brede zandweg en dan nog 5 km een smal pad door een prachtige omgeving. Google geeft het aan als een donkergroen woud gebied. Adepena is een beetje het centrum dorpje met enkele huisjes in een gebied waar allemaal kleine nederzettingen zijn met enkele huisjes. Maar ook wonen veel mensen gewoon in een enkel alleenstaand huisje in dit gebied. De bewoners van het gebied houden van de natuur en doen ook niet mee met het platbranden van nieuw te bewerken gronden. De bewoners van Adepena hebben gezamenlijk een cacao plantage waar ze van leven. Maar ondanks de groene natuur hebben ze geen water. Voor water en gezondheidszorg zijn ze aangewezen op Kwabenakuma op een afstand van 5km. Maar nu krijgen ze een eigen waterpomp.
Na aankomst verzamelt de bevolking zich onder de mangoboom. Deze grote schaduwrijke boom is de ontmoetingsplek van de bevolking, ook van de bewoners van de hier en daar verscholen huisjes in het woud. Toen we op de terugweg waren reden we verschillende mensen en kinderen voorbij die ook aanwezig waren geweest.
Ria sprak de bevolking toe en vertelde dat het mogelijk was om kort na hun vorige bezoek opnieuw een bezoek te brengen omdat het geld voor het boren en de pomp er was. Waarschijnlijk vandaag komen de vrachtwagens met spullen al en kan er deze week beginnen worden met het boren. Na de vertaling van Solo was er een luid applaus.
Vervolgens bleven we nog een hele tijd bij elkaar onder de mangoboom. Er werd kleding uitgedeeld door Tiny en Ria.
Eskil ging de uitdaging aan om een spelletje te spelen en tot grote verbazing van de omstanders won hij het spel. Dit ondanks de wat andere spelregels die we thuis in Noorwegen en Nederland gewend zijn.
Daarna gingen we hier en daar wat rondkijken in het dorpje en werden er heel veel foto’s gemaakt, want ze wilden allemaal wel graag op de foto.
Bij het afscheid werd de kofferbak volgeladen met geschenken zoals een haan, grote trossen bananen, papaja en kokosnoten.