Direct na het ontbijt beginnen we met Solo aan een lange bespreking over allerlei onderwerpen.
We spreken o.a. over de stagiaires die gaan komen, drie verschillende perioden van telkens twee studentes en in een andere periode een jonge man. Voor elk van de groepjes wordt besproken waarvoor ze komen. Daarnaast is er de grote groep van belangstellenden in het werk van Kinderhulp die enkele dagen gaan komen. In die week zullen de twee groepjes die dan aanwezig zijn in ons huis logeren. De eerste stagiaires komen 2 september aan, de dag van onze terugvlucht. We besluiten dat we samen met Solo op 1 september met de VIP bus naar Accra zullen reizen en Solo gaat dan 3 september met de stagiaires terug naar Nsoatre. Stagiaires moeten er rekening mee houden dat op 18 december de kerstvakantie begint tot de tweede week van januari.
Uitvoerig spreken we over de dagopvang van gehandicapte kinderen. Volgende week hopen we er 3 te bezoeken. We zullen ook met een klein aantal moeten beginnen omdat de aanpak en begeleiding niet eenvoudig zal zijn. Waar vinden we dames die zich voor de opvang willen opofferen, terecht merkt Solo op dat dit vanuit hun hart moet komen. Tiny merkt op dat we moeten proberen enkele van de moeders hiervoor te interesseren. Als verzorgster krijgen ze een salaris en ze zijn zeker betrokken. Solo is zeer enthousiast over dit voorstel. We zijn van mening dat we met één lokaal wel toekomen. Dit zou dan kunnen komen naast de dagopvang. Op de foto ziet u de plek. De voorgevel komt dan gelijk met de achtergevel van de dagopvang, daarvoor een breed terras die doorloopt langs de zijkant van de dagopvang en aansluit op de veranda van de dagopvang.
Ook dit jaar staat er weer een dagtrip gepland voor de weeskinderen. Er wordt al weken over gediscussieerd. Maar maandagavond hebben de kinderen een beslissing genomen. Waarschijnlijk eind volgende week gaan we naar de Sunyani Water Company. Hier kunnen de kinderen het zuiveringsproces zien van het drinkwater. Aansluitend wordt een bezoek gebracht aan Hotel Taico om te relaxen, eten en het zwembad.
Voor de lunch gaat Tiny met een aantal kinderen bellenblazen terwijl er anderen achter het weeshuis aan het spelen zijn.
We praten ook nog even met Solo over de cacao cultuur aangezien we hier in het centrum daarvan zitten. Ghana en Ivoorkust is samen goed voor 56 % van de cacaobonen. In maart stond er in de kranten in Nederland dat de oogst in Ghana grotendeels was mislukt door het weer. De overheid betaald een vaste prijs van cedis 250 (€ 62,50) voor 50 kg cacaobonen. Van de prijs die de overheid maakt wordt 10 – 15 % besteed (volgens de overheid) voor bestrijdingsmiddelen enz. die nodig zijn voor deze cultuur. Onder president Kufour waren er door de overheid betaalde teams die langs de cacaoplantages gingen om deze bestrijding van ongedierte enz. te verzorgen. De huidige regering heeft bepaald dat de boeren geld krijgen voor deze taken. Maar zoals met zoveel zaken van deze regering is dit niet gebeurt of het geld is onderweg ergens aan de strijkstok blijven hangen. Dat is de oorzaak van de zogenaamde mislukte oogst.
Langzaam zakt de smeulende houtskool stapel verder in en de verwachting is dat zaterdag de zandlaag eraf kan. We hopen dat we dan weer flink wat houtskool erbij hebben.