Woensdag 22 oktober 2014
Gisterenavond om tien uur – half elf waren de meiden in het hotel, aldus Solo. De vertraging bij aankomst viel dus kennelijk mee. Om half tien vanmorgen zaten ze in de bus, de eerste bus was al vertrokken, dus nu moeten ze wachten tot deze ook vol is. De bussen gaan pas rijden wanneer ze vol zijn.
Vanmorgen bleven de schoolkinderen van de basis en de JHS maar buiten spelen. Het bleek dat het onderwijs personeel weer eens een staking was begonnen. De salarissen waren weer eens niet uitbetaald door de overheid. We hopen dat het niet te lang duurt want anders hebben we een probleem met de meiden die hier juist voor hun studie komen. Ze moeten een studie maken van het onderwijs op de basisschool hier. Maar de verwachting is dat de staking maar een dag zal duren.
Om tien uur zijn de kinderen maar naar huis gegaan en dus zijn de weeskinderen ook bij huis, maar oma is er al en zal ze wel bezig houden.
De hele dag door zijn er wel kleine dingetjes waar je inwendig om moet lachen.
Vanmorgen kom ik om 7uur buiten om het buitenlicht uit te doen, zijn alle waslijnen losgemaakt en hangen ze op de grond. Om 8 uur zag ik dat Michael de zaak weer in orde aan het maken was. Ik vroeg, heb jij een idee wie dat gedaan heeft. Hij zei nee, maar er is er maar één die zo iets doet en dat is Gideon. Dus eerst aan Seth gevraagd wie heeft vanmorgen de grote schijnwerper in de lichtmast naast ons huis uitgedaan? Jawel hoor: Gideon. Wanneer je Gideon ziet, laat hem even langs komen. Om elf uur komt een schuchtere Gideon, we zitten koffie te drinken dus Lucy kan mooi vertalen. Gideon jij hebt vanmorgen het licht uitgeschakeld. Heb jij toen de waslijnen daar los zien hangen? Ja ze hingen op de grond. Hoe laat was dat? Voordat ik naar school ging. Dat klopt niet Gideon want om 7uur was het licht uit. O, ik heb het na het ontbijt gedaan. Gideon heb jij de lijnen losgemaakt? Nee. Echt niet, je moet het eerlijk zeggen. Nee, ze waren al los. OK ga maar. Lucy vertelde dat hij heel erg beefde, maar wel de waarheid zei. Blijft de vraag wie doet zo iets?
Toen we vorige week aankwamen hadden we na enkele dagen door dat we alleen nog de 6 gemakkelijke tuinstoelen op het terras hadden staan. Waar waren de 10 andere stoelen die we hadden voor de kinderen en bezoekers? Solo gevraagd, o ja het personeel had geen fatsoenlijke stoelen om op te zitten, ik ga het navragen. Later vertelde hij dat hij daarna nieuwe stoelen had gekocht en die stonden in daycare 1, het personeel vond dat de nieuwe stoelen maar naar oma en opa moesten. Vandaag wilde ik de stoelen op laten halen om bij het gastenverblijf buiten te plaatsen onder de prachtige veranda. Daar stonden nog maar 3 van de 4 stoelen die we er vorig jaar neergezet hadden. Nu is dat niets bijzonders want ik zak ook nogal eens door zo’n stoel. Afin om een lang verhaal kort te maken Seth komt en hij weet nergens van en vraagt om te wachten tot Solo er is. Drie keer het verhaal uitgelegd maar hij blijft er bij dat we moeten wachten op Solo. Maar de kinderen komen al met de stoelen aansjouwen. Het zijn mooie stoelen met op binnenkant van de rug ‘PEACE AND LOVE’ Het zijn 6 nieuwe stoelen en we laten er 4 bij het gastenverblijf op de veranda neerzetten.
De foto’s zijn van de kinderen in de corridor tussen weeshuis en gastenverblijf.