Vanmorgen met de koffie lag een mooi opgerold ding voor onze deur. Het bleek een soort duizendpoot te zijn. We hadden ze al vaker op ons terras gezien. Bente was er helemaal weg van. We riepen Juliet of zij wist wat het was, ze wist het ook niet maar ze wist wel dat ze giftig waren. Ze pakte een takje waarmee ze hen buiten het terras bracht, maar ze vond niet dat we het moesten doden. Nu dat wilde ook Bente niet. De foto’s laten het beestje goed zien.
De schilder was er vanmorgen al voordat we allemaal wakker waren, dus kon hij weer weggaan en is vanmiddag opnieuw geweest om het een en ander af te spreken. Verder zijn er vandaag geen schokkende dingen gebeurt.
We waren al vroeg op en zagen de eerste kinderen naar de dagopvang komen. Er wordt buiten de muren veel getrommeld ofwel er wordt veel marcheren geoefend voor 6 maart. Ook een groepje uit de dagopvang oefent elke morgen. Ik zeg tegen Solo de meisjes doen het goed maar de jongens maken er een puinhoop van. Solo verteld dat het altijd zo toegaat, de jongens slenteren maar wat en hebben geen interesse. Je ziet dat eigenlijk in de hele maatschappij terug; luie mannen en ijverige vrouwen. Hoewel het voortbewegen van de vrouwen ook niet veel voorstelt, dat gaat heel langzaam, maar ja wat wil je ook bij deze temperatuur.