Donderdag 6 augustus:

Het was een lange nachtrust. Om 7.15 zijn we gaan douchen, heerlijk wat hebben we fijne douches; een flinke harde straal en lekker warm. Terwijl Tiny een douche neemt en zich aankleed zitten wij al op ons terras achter de laptop. De meiden komen ook al direct naar buiten, dus die waren al klaar. Ik geef ze geld en ze gaan lekker warm stokbrood kopen.

Inmiddels is Tiny er ook en gaan ze gedrieën de tafel dekken en gaan we ontbijten. Michael heeft zich intussen ook gemeld en hij gaat starten met het grint in de oprit naar ons huis vrij te maken van onkruid. Ook zaagt hij het slot van de weekendtas door zodat Tiny verder kan met uitpakken.

Het weer is bewolkt maar droog en het is 25 graden, lekker voor ons dus.

6 augustus 1De meiden maken het huis schoon, aanvegen, bedden opmaken, badkamers schoonmaken en dan de vloeren dweilen. Dit moet elke dag gebeuren behalve op zondag. Intussen heeft Tiny verder uitgepakt en de kasten op orde gebracht.

Na de koffie gaat Tiny met de meiden naar de markt om groenten enz. te kopen. Na terugkomst wordt het terras geboend en wordt de lunch klaargemaakt. De meiden eten flink van de nasi, kip en sla van de vorige avond.

Om 3 uur die middag gaan Solo, Tiny en de meiden naar Sunyani om verdere inkopen te doen o.a. een doos met 24 soft diepvrieskippen, ingevroren red snapper en ingevroren makreel (in Ghana salmon genoemd). Bij Melcom moeten ze nog margarine halen en wat andere zaken voor de maaltijden. Nadat we vorig jaar margarine in Nsoatre kochten en de kuipjes vol met mieren zaten kopen we dat soort zaken maar in Sunyani. Groenten kun je wassen dus dat kopen we in Nsoatre dan steunen we de plaatselijke bevolking. Fruit hoeven we niet te kopen want dat krijgen we voldoende.

Tegen half vijf zijn Tiny en de meiden al weer terug met tassen vol en een grote doos met diepvries kip die Solo met veel moeite in stukken breekt of beter gezegd gooit. Enkele stukken gaan in de vriezer en de rest in de vrieskist van het weeshuis. Dan is het tijd voor de thee.

Tiny en de meiden zijn moe en we besluiten tijdens de thee dat we die avond brood zullen eten met een gebakken eitje zodat er niet gekookt hoeft te worden.

We namen met Solo de afspraken door welke we vanaf vrijdag willen houden. Solo ziet er beter uit dan ik verwacht had, wel is hij flink afgevallen maar hij vertelde dat het erger is geweest hij woog nog in de 40 kg. maar is nu weer boven de 50 kg. Hij is heel erg ziek geweest gedurende het laatste half jaar maar daar komen we later nog wel op terug. Oma had slaaptabletten meegenomen voor Solo via onze huisarts en de afgelopen nacht had hij voor het eerst goed geslapen. Om 4.30 uur deze donderdagmorgen belde Regina hem op hoe het ging, hij vertelde dat hij nog sliep en dat ze hem wakker had gebeld. Ze kon het niet geloven en zei dat ze direct ging stoppen met het gesprek zodat hij verder kon slapen.

Regina was woensdagavond nog langs geweest met Christian en Tina om ons eten te brengen. Daarna is ze weer teruggegaan naar haar huis in Sunyani waar ze woont met haar kinderen en de hulp die voor de kinderen zorgt. Voor ons blijft het een onbegrijpelijke situatie maar niet voor de inwoners op het platteland en dorpen in Ghana.

Voor de avondmaaltijd gaat Oma met de meiden schriften, potloden, puntenslijpers enz. uitdelen aan de andere weeskinderen. Sara en Martha hebben nu natuurlijk het voordeel dat ze het eerst bij ons thuis mogen uitzoeken.

Om 7 uur die avond wonen we de avondsluiting bij. De bijeenkomst wordt met gebed 6 augustus 2geopend. Dit jaar wordt de kerkgeschiedenis behandeld. Het ging deze avond over de strijd tussen Remonstranten en Contra-Remonstranten. Erg moeilijk om die strijd te begrijpen voor deze kinderen maar ook voor de teenagers. De vertelling en bespreking wordt door Seth de huisvader afgesloten met gebed.

6 augustus 3Vervolgens zingen ze nog een poosje waarna het avondgebed voor het slapen gaan wordt opgezegd. Daarna gaan de jongste kinderen naar bed nadat ze eerst nog allemaal een snoepje hebben gekregen van oma.

 

Oma gaat daarna de foto’s van Christine, een heel pak, uitdelen. Ze zijn door het dolle heen met al die foto’s; ze vinden het geweldig.

Onze eerste dag in Nsoatre was weer voorbij!