Om kwart voor zes liep dus de wekker af. Douchen enz. en om half zeven naar het restaurant voor het ontbijt. Tiny en ik namen een stevig ontbijt want er stond ons een lange dag te wachten met 970 km. auto rijden. Tiny was nog lang niet in orde maar hield zich flink. Om 7.20 uur reden we weg. We hadden ons zorgen gemaakt vanwege de berichten en waarschuwingen over de extreme temperaturen van wel oplopend tot 35 graden. Nu daar was niet veel van te merken de temperatuur was 12-13 graden en het regende en soms onweerde het.
Ik reed dus zo’n 500km. in dit slechte weer. Stoppen was ook geen optie, ik zei zodra het weer beter wordt stop ik. Nu inderdaad voor Hamburg brak de lucht en reed ik een parkeerplaats op. Eerder had ik onderweg al getankt maar dan sta je droog. Tiny lag eerst een poosje te suffen en later luisterde ze naar de preek van zondagmorgen in Woerden. Ik had al mijn aandacht bij de weg nodig want het waaide ook nog flink soms met flinke rukwinden.
Dus na het breken van de lucht waren we gestopt op een parkeerplaats, terwijl we daar stonden werd het weer steeds beter, de zon ging schijnen en de temperatuur liep op naar zo’n 25 graden. Na ons brood gegeten en wat gedronken te hebben en de benen wat in beweging, ging ik weer rijden. Nu dat rijden kon ik wel vergeten want naar enkele kilometers stonden we in de file en deden over de volgende 30 kilometer ruim twee uur. Intussen werd het ook steeds warmer maar met de airconditioning aan was dat geen probleem zo lang we in de auto waren. Toen we eindelijk van de A7 met de files de A1 opreden konden we flink doorrijden. Ik zei tegen Tiny voorbij Bremen ga ik stoppen en rusten, maar eerst wil ik voorbij Bremen zijn waar daar zijn vaak files met al die afslagen. Nu bij Bremen was er een andere verrassing: automobilisten die door zouden rijden naar Osnabrück, wij dus, werd geadviseerd om een andere route te volgen die met een omleiding was aangegeven want er was zware file door werkzaamheden op de hele weg naar Osnabrück. Ik zei we rijden gewoon door en dan zien we wel, nu dat was een goede beslissing. Er waren inderdaad maar twee rijbanen beschikbaar en de maximum snelheid was 80 maar het was nog niet zo druk dat we stilstonden. Na Osnabrück is het niet zo geschikt om een tijdje te stoppen en besloten we door te rijden tot de afslag Hengelo/Borne waar we konden gaan eten. Tiny had dit op Google Maps uitgevogeld en dat is prima gegaan. Daar kon ik ook tanken want door de vele files was ook de benzine sneller opgeraakt, anders hadden we gemakkelijk Woerden gehaald. Na ruim 12 uur achter het stuur konden we even na acht uur de auto uitpakken. Na het uitpakken van onze tassen en koffers ging Tiny snel naar bed en ik volgde al snel. We mochten weer gezond overkomen en zijn daarvoor dankbaar en na een flinke rust tot vrijdagmorgen 10 uur voelde Tiny zich ook weer veel beter.
De blog van de reis naar Noorwegen is hierbij tot een eind gekomen. We hopen D.V. nog de gezondheid te mogen ontvangen voor volgende reizen en zullen u dan weer verslag doen.