In de nacht van dinsdag op woensdag zijn de twee nieuwe gasten aangekomen. De dames zijn geen PABO maar HBO klas 3 studenten. Eén gaat zich verdienstelijk maken bij de kinderen met een handicap en de andere op de basis school. Maar alle drie zijn ze nu ’s morgens eerst druk met de kinderen van de dagopvang bij het eten. Helpen met het voeden van de kleintjes en vanmorgen deden ze daarna de afwas en het schoonmaken van de eetzaal.
Ondanks dat ze gisterenochtend al spoedig weer actief waren, was het een lange vermoeiende reis die eindigde om twee uur ’s nachts in Nsoatre. Het was jammer dat het in Accra twee uur duurde voor de bus naar Sunyani vol was en ze konden vertrekken. Tiny heeft de dames gisterenmiddag wegwijs gemaakt in wat er hier zoal plaatsvindt.
Deze ochtend is er één in de eetzaal met een klas bezig die zijn creatieve speelochtend heeft, de andere dames zijn bij de kinderen met een handicap. Op de basisschool is er nog niets te doen want woensdag, donderdag en vrijdag is er een voetbaltoernooi tussen de verschillende scholen. Gisteren was het de hele dag geschreeuw en zingen, het voetbalveld is achter ons huis dus we kunnen meegenieten. Vandaag zijn er ook minder kinderen op de dagopvang omdat ze niet gebracht worden door broer of zus die bij het voetballen zijn. Vanaf maandag zullen er wel weer meer kinderen zijn volgens de leidsters.
Er zijn nu zes kinderen met een handicap, van de 6e Elizabeth geef ik u later nog het verhaal. Er is al flink buiten gespeeld met de drie nieuwe kinderen door de zojuist gearriveerde dames. Ze vertelden nog geen duidelijk inzicht te hebben op welke wijze ze een en ander gaan aanpakken, maar ze blijven nog tot in mei dus dat zal wel goed komen. Met name Felix is erg agressief, dat ondervond Tiny al toe hij in haar been wilde bijten.
We waren enthousiast dat de schilders dinsdag druk bezig waren en we zagen het zitten dat alles gereed zou zijn wanneer mijn zoon Johan, die de leiding vorig jaar heeft overgenomen, zou komen. Helaas waren er woensdag geen schilders, maar vandaag zijn ze er gelukkig weer. Dinsdagmorgen kwamen Lucy en Georgina vragen of ik de schilder wilde vertellen waar welke muurschildering moest komen. Ik zei dat hebben we toch al afgesproken en jullie hebben de foto’s al van mij. Nee, opa moest het zelf aan de schilder zeggen, nu vooruit dan maar. We hebben ze meteen op de hoogte gebracht dat de tafels en bankjes van de eetzaal eerst worden geschilderd voordat ze naar de nieuwe eetzaal gaan. Tafels en bankjes van dezelfde grootte moeten dezelfde kleur krijgen en niet van alles door elkaar zoals nu, jullie zijn daar voor verantwoordelijk en moeten daar op letten droeg ik ze op. Georgina zei: ‘hoe zit dat met onze meubeltjes?’ Georgina is de hoofdleidster van de kleintjes die naar het nieuwe gebouw gaan. Sorry Georgina, daar is geen budget voor. Ze vonden dat oma en opa geld genoeg hadden en dat dan ook maar moesten laten uitvoeren. Sorry dames maar wij hebben geen boom waar geld aan groeit. Maar dinsdagmiddag was er al geregeld dat de contractor dit ook betaald. Volgens de afspraken moet morgen het nieuwe gebouw klaar zijn want zaterdag wordt er schoongemaakt en opgeruimd, er was een week speling ingebouwd voor Johan zou komen maar ik denk dat die week ook hard nodig zal zijn.
Tiny is nog drukker dan vorig jaar liet ze weten. Ze heeft springtouwen gemaakt, loopt de zaken na en corrigeert. Gisteren aten de kinderen rijst, allen een bord vol ook de kleintjes, het gevolg was dat de kleintjes maar de helft op konden en de rijst op de grond terechtkwam. Tiny heeft ze er op gewezen dat ze de kleintjes minder moeten op scheppen want dit is verspilling van eten en dus geld. Ze liet ze weten dat er in Nederland hard gewerkt moet worden om het geld bij elkaar te krijgen en dat ze het hier niet moeten verspillen. Helaas zal het niet veel helpen. Tijdens het middag eten liep ik die kant op en de hoofd ko0kster riep snel naar binnen: opa! Dan kunnen de leidsters snel maatregelen nemen dat de kinderen niet gaan eten voordat er is gebeden. Jammer dat ze zelf niet beseffen dat er orde moet zijn en niet alleen wanneer Tiny en ik erbij zijn. Vanmorgen was er een meisje met een wondje op haar arm en dus nam oma haar mee om er een pleister op te doen.
De kinderen in het Kindertehuis hebben regelmatig overleg over zaken die betrekking hebben op het reilen en zeilen van het Kindertehuis. Zij hebben vertegenwoordigers gekozen die de zaken bespreken met Juliet de manager. De vertegenwoordiger van de jongens is Joseph en van de meisjes Rachael. Ze hebben al gesproken over het jaarlijkse uitstapje. Ze willen naar Kakum National Park en de zee zien. Het is ze al duidelijk gemaakt dat dit niet in één dag kan en het budget een meerdaagse reis niet toelaat.