We zitten gezellig met Martha, Mercy en Rachael op ons terras, wij drinken koffie en zij drinken chocolademelk. Terwijl we zo zitten komt er een klein vogeltje honing zuigen uit de bloemen van onze meer dan 3 meter hoge hibiscus. De hibiscus, direct naast het terras zit vol met bloemen. Tijdens ons verblijf dit jaar zien we heel veel vogels, vogels in allerlei maten hele kleintjes maar gisteren was er ook een prachtig gekleurde grote vogel. De tuin is mooi, de sinaasappel bomen zitten helemaal vol, tegen het eind van het jaar zullen ze wel rijp zijn.
Terwijl we zo zitten te kletsen begint het plotseling te regenen en dat terwijl de was net aan de lijn hangt. Dus Tiny en de meiden rennen om de was van de lijn te halen. Ook bij het weeshuis rennen de kinderen naar buiten om hun was van de lijn te halen. De regen verraste ons, meestal weten ze precies wanneer het gaat regenen en zien we de weeskinderen een paar minuten daarvoor de was van de lijn halen.
Solo is naar Sunyani om voor mij geld te wisselen. De nieuwe boiler heeft een gat in mijn begroting geslagen. Toen Solo in het begin deze week naar Sunyani ging om de 30 liter boiler te gaan kopen, belde de aannemer er is een nieuwe boiler in de auto geladen in Kumasi van 100 liter. Die boiler heeft dezelfde afmetingen als de 70 liter boiler die er hing. Ja maar die is duurder, ja dat klopt die kost 1080 cedis maar geef mij maar de 750 cedis dat is OK , want het is voor oma en opa. Om half drie die middag kwam de auto uit Kumasi in Sunyani en zo kwam Solo met een hele grote doos terug. Nu hangt er dus een 100 liter boiler.
Inmiddels zitten de vier meiden, want Hannah is er ook bijgekomen, bij ons te punniken. Tiny is druk met ze bezig, ze vond nog 3 intacte klosjes waarop ze een begin heeft gemaakt. Ze heeft meer klosjes en is aan het zoeken naar hamer en spijkers om er bij te maken. Het probleem is dat we heel veel spullen en gereedschappen hadden maar elke keer wanneer we komen is er weer het een en ander verdwenen. Het blijkt dat ook de hamers zijn verdwenen. Ook onze fietsen zijn op dit moment niet meer te gebruiken. We hebben Solo gezegd dat het afgelopen moet zijn met het gebruiken van onze spullen en het kapot maken daarvan, maar dat zeggen we al jaren. Het is nog niet zo erg wanneer er wat wordt gebruikt, maar wanneer een Ghanees iets gebruikt is het gesloopt. Het is gewoon onvoorstelbaar: het kunstleer van de fietszadels is er af dus je zit op het schuimrubber, onze wok met beschermlaag van binnen bekrast, gaten in afdekking ramen met muskietengaas, alleen de ring nog over van muskietennet over bed dus net verdwenen, enz. enz. En wanneer je navraag doet, hoor je er komt niemand in uw huis dus dat kan niet. Maar ja dat is denk ik Afrika en niet alleen Ghana. Eergisteren was ik wezen meten bij de Senior High. Daarvoor heb ik een grote professionele rolmaat van 20 meter. Ik had hem binnen op de tafel gelegd ik pakte hem gisteren om hem weg te leggen, steekt er een stuk helemaal verfrommeld van zo’n 60 cm uit en wil hij niet meer oprollen of uitrollen. Wie heeft er aangezeten, dat moet Mercy, Rachael of Lucy zijn. Niemand dus, Solo erbij geroepen, blijken Mercy en Rachael er mee bezig geweest te zijn. Op zich niet erg maar alles maken ze kapot of het is verdwenen en het heeft nooit iemand gedaan en dat is bij kinderen zo maar ook bij volwassenen.
Inmiddels is in overleg met Nederland besloten om al in september te starten met een dagopvang voor gehandicapte kinderen. Dat kan omdat er nog een ruimte beschikbaar is om voorlopig te starten.
De aanbieding voor een nieuw gebouw voor dit doel hebben we ook al. De kosten zijn cedis 26.410,– ca. € 6.600,– Daarvoor krijgen we dan: 1e een lokaal van 6,9 x 5,1 meter met 2 ventilatoren en verlichting en een betegelde vloer. 2e een veranda van 6,9 x 4,2 meter overkapt en betegeld en een ventilator, met aan de buitenkant een lage afscherming van opengewerkte beton met 2 afsluitbare lage toegangen. 3e een betegelde aansluiting op de veranda van de gewone dagopvang. 4e een langzaam oplopende toegang voor de gehandicapten. Vloeren en veranda’s liggen hier altijd zo’n 40 cm. hoger dan de omgeving in verband met de regen.
Ook voor een kinderafdeling bij het ziekenhuis hebben we een aanbieding. De kosten zijn cedis 34.685,– ofwel ca. € 8.670,– Daarvoor krijgen we dan: 1e een afdeling voor meisjes en een voor jongens, met ventilatoren, verlichting, water toevoer met wasbak, betegelde vloer. 2e een toilet en 3e een veranda met lage muur en afsluitbare lage metalen toegang.
Tiny en de 4 meiden zijn na de middag begonnen aan het uitmesten van onze schuur, die als een soort opslag gebruikt wordt door Solo. Er staan alleen al een 100 lege flesjes, nu die komen er niet meer in en verder gooien we alles wat kapot is weg en worden de andere dingen zoals gewoon- en tuingereedschap schoongemaakt. Het probleem is niet alleen de stof maar ook het ongedierte en vooral muggen die zich daar bevonden.
Straks zullen ze allemaal wel onder de douche moeten. Maar ze hebben nu de grootste schrik en ze weten al dat we morgen met hun vieren naar het Eusbett gaan om daar te lunchen en daarna ijs. Voor de achterblijvende jongeren, de ouderen zijn allemaal op kamp, willen we ijs en popcorn meenemen. Maar met deze teenagers willen we gezellig gaan lunchen.
Terwijl ik dit zit te typen en de was lekker droog aan de lijn hangt, kijk ik naar de lucht en roep Tiny en zeg: het gaat zo regenen. Zegt ze: nee hoor de meisjes zeggen dat het niet gaat regenen, begint het 2 minuten later toch te plenzen en moeten Tiny en ik nog snel de was van de lijn halen, helaas niet meer helemaal droog.
Het is een heel gegiebel met vier van die meiden maar wel gezellig. Het blijft hard regenen en nu zijn de meiden niet alleen vies maar ook nog kletsnat maar lol hebben ze.