Zo mooi als dit plaatje was ons uitzicht niet want we zaten niet aan een raam. Maar het was wel prachtig helder zonnig weer toen we om kwart voor vier die middag de lucht ingingen. Nu was het hoogzomer en het voorjaar met de bollenvelden was natuurlijk al voorbij.
Om 12.30 uur werden we door buurman Jaap naar Schiphol gereden. Alles verliep heel voorspoedig en voor tweeën zaten we in de KLM lounce te lunchen. Bij de gate gekomen stond er een massa mensen te wachten en de prioritylane was volledig door hen geblokkeerd. Gelukkig kwam er een grondstewardess die ons meenam door de massa. En toen was het wachten op het instappen en dat duurde behoorlijk lang want het vliegtuig was niet gereed om passagiers te ontvangen.
Maandag bij het inchecken via de laptop kwamen we er achter dat onze gereserveerde plaatsen 3a en 3b door andere passagiers was ingenomen. Dat is niet netjes van de KLM en we begrijpen het ook niet dat dit kan, maar de tijd was tekort om het probleem met de KLM op te nemen. Tiny zat op 2a en ik op 5f, gelukkig kon ik dat veranderen in 3e en 3f zodat we naast elkaar konden zitten, alleen niet aan het raam.
Tijdens de vlucht genieten we van de culinaire gerechten naar receptuur van Jonnie Boer van het driesterrenrestaurant De Librije.
15 Minuten voor schematijd landen we maar bij de douane aangekomen staat de hal helemaal vol met aankomende passagiers en dat is schrikken want dat gaat uren duren. Maar dan zien we dat we als VIP personen kunnen aansluiten in de rij voor Diplomats/VVIP. Tegenwoordig heeft men in Ghana de VIP (Very Important Person) geüpgrade naar very very. We zagen dat later ook al op de VIP bussen staan. Waar een land al niet groot in kan zijn. Maar ondanks ca. 10-15 personen voor ons in de VVIP rij kostte het toch een uur voordat we de stempels in onze paspoorten hadden. Maar in de aankomsthal hoefden we niet bij de transportband te wachten want onze bagage met de gele priority sticker stond al klaar en werden keurig op de twee wagentjes gezet. Snel liepen we de helling af naar beneden, dat gaat vanzelf met de zwaar beladen bagagewagentjes, langs de balies voor de bagage controle, want vanachter de balie werd al gewenkt dat die twee oude mensen door konden lopen.
Buiten stond onze rechterhand in Ghana sinds 19 jaar, Gideon, te wachten. In het hotel aangekomen en op de kamer dankte Gideon in dankgebed de Heere voor de voorspoedige reis en behouden aankomst, waarna we gingen genieten van een lange nachtrust.