Zaterdag 1 november 2014
Het is 8.30 geweest en terwijl Sarah de was ophangt, die gisteren door de stroomuitval niet meer klaar kwam, begin ik op ons terras in de herrie van de muziek, alvast aan de blog. Tiny slaapt nog en Lucy hebben we om 9.00uur laten komen. We zeiden gisterenavond tegen haar: Slaap maar eens uit. Ze zei: Uitslapen? Ik moet om 5.30uur ons huis en de compound aanvegen. Ja dat moet ze elke morgen voordat ze om 7.30 uur begint op de dagopvang en daarna om 9.00uur het ontbijt klaar maakt voor ons, dan ontbijten we met zijn drieën en daarna is ze tot na de avondmaaltijd en afwas bij ons.
Gisterenmiddag om even na tweeën zegt Michael: Opa ik ga, tot morgen. Kom je ook op zaterdag? Dat is fijn. O, is het morgen ‘funeral day’ maar dan kom ik niet. Vorige week zaterdag waren er twee begrafenissen en Michael maakt daar druk gebruik van om het bij te wonen, ik neem aan voor de feestvreugde, want het is een gekkenhuis zo’n begrafenis. Lucy zegt morgen zijn er vijf begrafenissen en één voor de ingang van de kerk, dus dat is naast ons huis.
Ik kijk Tiny aan en zeg met een zucht: Vijf? Dat redden ze niet in een dag, ze zullen toch niet vanavond al beginnen. Maar jawel hoor, om 10.00uur gisterenavond barstte het geweld los. Ik ben naar bed gegaan en werd om 1.00uur wakker, Tiny had nog niet geslapen, ze kon niet slapen van de herrie. Ik zei doe dan je oordopjes in, ja we weten nu onderhand wel hoe het hier gaat, dus hebben we oordopjes bij ons. Tiny haar oordopjes ingedaan, ik denk dan doe ik ze ook maar in.
Dus vandaag staat ons veel herrie te wachten. Elke begrafenis wordt voorafgegaan door zo’n 4 – 5 uur van keiharde muziek.
Ja, gisterenavond was het ook even herrie in verband met de schoolstaking. Tiny zei ik zag de bui al aankomen in je ogen. Je weet wat ze in het Antonius ziekenhuis tegen je gezegd hebben. Dit kan echt niet meer, je hebt er jezelf mee. En inderdaad ik heb het moeten ondervinden. Maar goed ik wacht nu op een ontbijt die Lucy aan het klaarmaken is en dan doe ik het verder rustig aan vandaag.
Gisteren hadden de stagiaires dus een sportdag met de aanwezige leerlingen, die ze in twee groepen hadden verdeeld. Terwijl de ene groep les kreeg sportte de andere groep. Tiny heeft wat foto’s gemaakt die ik in deze blog plaats. De herrie kan ik toch niet in beeld brengen, of ik moet een foto maken van de bijna twee meter hoge geluidsboxen en foto’s van de begrafenis lijkt me ook niet zo interessant. Je ziet alleen maar een grote hoeveelheid mensen in rouwkleding, rood met zwart.
Vandaag zijn de stagiaires samen met Solo naar de watervallen van Kintampo.
De vier oudste jongens hebben ons huis aan de buitenkant gewassen en ik heb ze een jonge boom om laten hakken. De jongens waren al vroeg bezig en hebben met mijn kruiwagen brandhout naar Michael’s huis gebracht. Nu zijn ze bezig met takken weg te halen van bomen die van buiten over de muur hangen bij het grote speelveld bij de dagopvang.
Op de foto Clement en George. De grote jongens en de grote meisjes hebben allemaal hun zakgeld gekregen. Oma heeft de kleintjes ook allemaal een kleinigheid gegeven. De kinderen vinden het prachtig om van oma en opa af en toe wat zakgeld te krijgen of wat geld te verdienen. Inmiddels is het 11.00uur en tijd voor de koffie en het afsluiten van deze blog. Het wordt even rustig want ik hoor dat ze gaan begraven, daarna komen ze terug en wordt nog tot 2.00uur gefeest, tenminste hier bij de kerk. We horen de muziek al van het volgende begrafenisfeest.