PROBLEEMPJES!

Zoals bij elk bezoek is de start moeilijk want dan komen de problemen naar voren. Daarom op deze eerste werkdag een opsomming van de problemen die op ons zijn afgekomen, niet om te klagen maar het is normaal want we zijn nu in Afrika en daar gaan de dingen anders.

Ook is het niet zo dat Solo het niet goed doet, want hij heeft heel veel aan zijn hoofd en als wij er zijn komen de problemen tevoorschijn en worden bij hem neergelegd.

De problemen startten zaterdag met de nieuwbouw van eetzaal en klaslokaal voor de jonge kinderen. Voor de kerstvakantie zou het gebouw klaar zijn zodat na de vakantie de kinderen er in zouden kunnen. We zagen al direct dat het gebouw nog niet klaar is; er is nog niets geschilderd, nog geen ramen en de elektrische installatie moet nog geïnstalleerd worden. Afgesproken was dat wanneer ik kwam de kunstschilder de wandschilderingen zou aanbrengen die ik zou opgeven. Dus ik had grote foto’s bij me van de wandschilderingen die we vorig jaar in overleg met de medewerkers hadden vastgesteld. Dus hoe kan deze vertraging zonder dat het bekend is. Nu er kwam weer een prachtig verhaal dat er gewacht moest worden met schilderen tot opa er was. Jammer maar dat had natuurlijk geen betrekking op het gebouw maar de wandschilderingen door de kunstschilder.  Dus Solo bel de contractor maar 25 februari moet alles klaar en de ruimtes in gebruik. We geven enkele foto’s, 1^e het gebouw vanaf het terrein met vooraan het klaslokaal, 2^e de nieuwe eetzaal waar het plafond wordt geschilderd, 3^e de veranda voor het klaslokaal, de deur op het eind van de veranda is de nooduitgang van de eetzaal.

Het tweede probleem is dat de contractor voorstelde om een rand rondom het gebouw te maken om de aantasting van de muren boven het grondniveau tegen te gaan bij zware  regens. Dat is inderdaad een probleem en het is beter om een rand rondom te hebben. Bovendien wilde hij een hellingbaan aanleggen voor kinderen met een handicap. Nu dat is prima. Zaterdag kwam er een ploeg om het werk te beginnen. Helaas kon ik niet anders dan de hele boel afkeuren. De rand lijkt nergens op en doet afbreuk aan het prachtige gebouw omdat hij gewoon meeloopt met de oneffen grond. De hellingbaan is te steil, ik zei Solo: ‘haal maar een rolstoel, ga er inzitten en vraag een van de dames om je naar boven te rijden’. Verder hebben ze een trap gestort met ongelijke treden. Conclusie: Bel de contractor maar en zeg maar dat opa het niet accepteert.  Maandagmorgen vroeg ik hem en…er kwam een heel verhaal met het waarom. Sorry maar daar heb ik geen boodschap aan de contractor kan morgen of overmorgen langskomen dan zal ik hem vertellen hoe het moet worden ik laat zo’n mooi gebouw niet door zulke dingen verknoeien. Later deze maandagmiddag kwam de mededeling dat de ploeg zaterdag weer komt, de bovenlaag van de rand af zal bikken en een lijn zal spannen waarlangs gewerkt zal worden en de helling zal verlengd worden.

Zondagavond voor het naar bed gaan wilde ik me nog opfrissen. Maar… geen water, ik Solo bellen: ‘de tank is niet bijgevuld, dus hetzelfde probleem dat we altijd meemaken, heb je in al die jaren nog geen kans gezien om er een systeem van te maken dat alle vijf de watertorens op vaste tijden worden bijgevuld. Dus dan zo maar naar bed, even later waren ze buiten aan het rommelen. Vanmorgen wilde ik gaan douchen maar nog geen water. Solo uit zijn slaap gebeld, hij vertelde dat de pomp lekte. Ja dat klopt maar dat zijn de aansluitingen en niet de pomp. ‘We hadden toch afgesproken dat je voordat we kwamen alles zou controleren? Heb ik gedaan er waren geen lekkages’. Om half elf komt Solo met een loodgieter, nieuwe pomp en een bundel pijpen. Dus er wordt een nieuwe pomp geplaatst. Waarom? Wanneer iets niet goed werkt plaatsen ze direct nieuw. Even later wordt er aan de achterkant gehakt in de muur. Wat is er aan de hand? Er was een lekkage in de muur bij de aansluiting naar de badkamer. Hey hoe kan dat alles was in orde er waren geen lekkages. We stoppen maar met vragen want je krijgt toch alleen maar vage ontwijkende antwoorden en dat is voor een directe Nederlander moeilijk. Om 15.00 uur kunnen we ons heerlijk douchen.

Om half elf zouden Solo, Lucy de Day Care manager, Georgina haar assistent, de kunstschilder en Tiny en ik bij elkaar komen om de muurschilderingen te bespreken. Solo was natuurlijk druk bezig. Dus hebben wij met Lucy en Georgina gesproken. Maar Solo kwam er snel even bijstaan want hij moet natuurlijk wel weten wat er wordt afgesproken. Toen we de muurschilderingen hadden besproken is de kunstschilder er bijgehaald en die zag geen problemen. Dus Solo, jij zorgt voor de verf die hij nodig heeft en ik betaal de rekening. Tegen de kunstschilder en jij komt met een goede prijs naar me toe voor elk schilderstuk, ik wil je ervoor goed betalen want  je bent goed en dat heeft zijn prijs je hoeft je niet met een fooi af te laten schepen. Dat is waarschijnlijk het grote probleem want hij wilde niet meer voor ons werken, waarschijnlijk heeft Solo hem met een fooitje afgescheept. Dat is wel een probleem met Solo, hij heeft een goed hart en heeft alles over voor de kinderen en vindt dat anderen maar voor niets moeten werken want het is voor een goed doel. Zo werkt het natuurlijk niet.

We spreken af dat eerst plafond en muren van het klaslokaal worden geschilderd, plafond wit en muren lichtblauw. De kunstschilder kan dan maandag beginnen. Want ik wil graag eerst het klaslokaal klaar hebben. Kom ik om vier uur eens kijken, staat Solo te midden van de schilders die druk bezig met… jawel, het plafond van de eetzaal. Ik geef het maar op.

Zaterdag hebben we een nieuw gasfornuis gekocht. Van de oude was de oven kapot. Solo zou hem vandaag aansluiten. Tiny wil graag haar speciale spelt brood bakken. Maar er is dus geen oven. Solo om 13.00 uur vanmiddag (Naomi en ik zijn maar alvast gaan eten), o ja ik zou dat vanmorgen doen ik zal even een tang halen. Er is helemaal geen tang nodig maar een schroevendraaier voor het klemmetje om de slang los en weer vast te draaien. Na een uurtje komt hij met de schroevendraaier en kan Tiny 5 minuten later de over aansteken. Het is overigens een pracht oven, helaas zonder een bakblik zodat de kip vanavond in de jus-pan moest worden gebraden.

Komt Solo naar me toe met een grote tube siliconenkit, althans dat dacht hij, want er moest bij het aanrecht een en ander gekit worden. Solo wil je dat zelf doen? Kitten is een vak het moet mooi glad zijn en dat valt tegen om dat zelf te doen. O, nu ja maar is dit wel siliconen kit vraagt Solo, laat mij maar eens lezen wat erop staat. Nu dit zou ik maar niet gebruiken hiermee kun je dingen vast lijmen. O, ik was al bang dat het iets anders was.

Willen de dames gaan koken zit er een te groot deksel omgekeerd op de pan geslagen, muurvast. Het kleine passende deksel zat bij een te grote pan. Wie doet nu zo iets en dat in ons huis. Ik kreeg het deksel er niet af ook niet door een scherp voorwerp tussen het deksel en de pan te slaan. Dus tegen Solo, luister wij vertrekken altijd voor de terugreis ’s morgens om half zes. Dan staan de pannen van de vorige dag afgewassen in de kast. Er komt niemand in ons huis zeg je, alleen Johan maar die kookt niet zelf maar eet mee in het kindertehuis. Hoe kan het dan zijn dat iemand met brute kracht een te groot deksel in een kleinere pan slaat. Jaaa…

Wat mij betreft mag het morgen iets rustiger!