Als thema voor deze dinsdag is denk ik dat “Kinderhulp!” wel toepasselijk is.
Om 09.15 deze morgen hadden, bij ons op de veranda, Tiny, Nienke, Lucy en ik eerst een gesprek met Richard Boadan, de vader van Prince Boahan
Prince is het zevende kind dat opgenomen is in de dagopvang van de kinderen met een handicap. Vandaag was het zijn eerste dag, en Ernestina was al even met hem bezig geweest met het stapelen van grote plastic blokken in vrolijke kleuren. Prince is geboren op 23 april 2014 en is een kind met het down syndroom. Het is een heerlijk vrolijk jong, hij kwam direct naar me toe en ging op mijn schoot zitten. We spraken even met zijn vader om wat informatie te krijgen. Het is opmerkelijk dat ze hier kennelijk niet toegeven dat het een kind is met het down syndroom, terwijl dat het geheel veel makkelijker zou maken. Deze kinderen kunnen natuurlijk heel veel leren en zouden goed kunnen functioneren ook in deze maatschappij. Ik was geschokt toen ik het gezicht zag van onze hulp Naomi, het was een blik vol afschuw. Helaas is dat de situatie in Ghana. Dus wat je dan te horen krijgt is het beeld van een kind dat t.o.v. andere kinderen overal laat mee is, ‘dull’ (dom, idioot) is en niet kan praten. Ik verwacht ook niet dat er enige moeite is gedaan om het kind praten te leren. Maar gelukkig, aldus de vader, hij kan lopen. Gelukkig heeft Prince dus de kans gehad om te leren lopen, ook dat kan anders hebben we ervaren. Prince is de jongste van vijf kinderen van moeder Felicia en vader Richard. De andere kinderen zijn gezond maar, geven ze aan, ze zijn bezorgd over Prince maar vertrouwen op de Heere.
We vernamen dat Prince zo moe was van alle nieuwe dingen deze morgen dat hij voor het middageten in slaap is gevallen. Na de warme maaltijd gaan de kinderen slapen, zoals ook de jongste kinderen van de gewone dagopvang.
Na Prince maakten we kennis met Christian Yeboah en zijn moeder Mary Takyiwaa, vader Martin Hinneh was er niet bij. Christian is de oudste van vier kinderen van het echtpaar. Hij is geboren op 16 mei 2007, dus al bijna tien jaar, maar dat zou je niet zeggen. Het is een tenger ventje en hij kan niet praten. De indruk van de ouders was dat het een gezonde jongen was. Maar toen hij vier maanden was realiseerden zij zich dat hij niet huilde, wat suffig was en niet groeide zoals verwacht mocht worden. Met anderhalf jaar kon hij pas zitten en met drie jaar lopen. Dus nu hij al bijna tien jaar is zit hij er maar een beetje lusteloos bij.
Terecht zijn de ouders bezorgd over hem, maar zij kunnen de situatie niet veranderen en moeten hem thuis houden. Hij kan niet alleen gelaten worden en daardoor zijn de ouders niet in de gelegenheid om te farmen en andere dingen te doen.
Helaas kan Christian niet direct opgenomen worden en moet hij tot volgend jaar wachten, totdat en meer hulpen kunnen worden aangesteld en betaald. Overigens doet Ernestina het heel goed en is ze ook bereid om te leren van Nienke en Joanne . Maar ook Zinabu werkt met enthousiasme. Christian zou dus het achtste kind zijn dat kan worden opgenomen.
Met de Nederlandse kolonie naar het ‘Consultatiebureau’. Om tien uur gingen we met zijn allen naar de kliniek. Het is dinsdag, dus de moeders komen weer voor controle met de baby’s. Kinderen worden gewogen, gevaccineerd enz. alles wordt keurig genoteerd in een boekje dat er van ieder kind is. De dames gingen gebreide baby kleertjes en dekentjes uitdelen. Maar er waren twee zakken achtergehouden voor baby’s in de dorpjes. We hadden gevraagd of Lucy mee wilde gaan om te vertellen wat we kwamen doen, anders zou het op een overval lijken. Met vier paar handen was het uitdelen snel voorbij, dus nog even rond kijken. Ook was vooraf even de ruimte bezocht voor de dames die spoedig zouden bevallen en ook werd de kamer voor de bevallingen bekeken. Het is heel wat verbeterd sinds het begin van onze bezoeken toen de dames in hun blootje op een stalen plaat lagen te bevallen. Nu zijn er bedden en een nagenoeg steriele bevallingsruimte.
Vervolgens nog even naar de kliniek zelf, waar zieken en gewonden worden behandeld. Er zaten zoals altijd weer behoorlijk wat wachtenden. De apotheek en het laboratorium werden bezocht. In een apart kamertje bij het laboratorium werden de tests voor Malaria gedaan.
