Na twee vermoeiende reisdagen is het heerlijk om de zondag in een ontspannen sfeer door te brengen. Op zondag heeft onze hulp Lucy natuurlijk vrij, dus moeten we zelf ons ontbijt klaar maken en afwassen.
Wanneer de lezer denkt dat we heerlijk uit kunnen slapen op zondag dan is dat een misvatting. De kerk staat namelijk pal naast ons huis op 30 meter. Nu begint de kerk pas om 09.30 uur dus dat zou geen probleem zijn, maar men heeft de geweldige gewoonte om ’s morgens om 6.45 uur de geluidsinstallatie te testen. Geluid hier in Nsoatre betekent niet mooi afstemmen, maar alleen zo hard mogelijk. Dus je wordt met een geweldige schok
wakker zodat je voor de rest van de dag vaak hoofdpijn hebt en je duf voelt.
Het knoert hard afstemmen met 1,2,3 duurt 15 minuten en daarna gaat de organist
zijn elektronische orgel uittesten dat wil zeggen enkele tonen continue gedurende een half uur heel hard herhalen. Waarschijnlijk heeft de toetsenist iets ingesteld welke steeds herhaalt wordt. Op een gegeven moment voelt iemand zich ook geroepen om af en toe een riedel op een drumstel te geven, vervolgens zet zo vals mogelijk nog een zangeres in en tenslotte ook een zanger die niet om aan te horen is. Kortom je bent wakker en slaperig voor de rest van de dag.
Toch wordt het een fijne dag, na kerk en zondagsschool wordt gepraat en gespeeld met de weeskinderen. Eten doen we deze dag nauwelijks, er zijn nog restjes van de vorige avond en brood met een beker soep uit een pakje doet wonderen en natuurlijk zijn er bananen.
’s Avonds drinken we, samen met Gideon, Solo en Regina, gezellig koffie of chocolade melk met een stroopwafel buiten op het terras. We nemen afscheid van Gideon die zich heeft voorgenomen om de volgende morgen om 04.30 uur te vertrekken omdat hij weer naar het ziekenhuis moet voor controle.