Na ons eerste bezoek aan een gehandicapt kind, begon het rond te zoemen. Gisterenavond al kwam Seth met een tip over een kind en ook Solo had al tips gekregen over meer kinderen. Het ziet er dus naar uit dat het niet bij de drie kinderen zal blijven die we op het oog hadden. Er zijn dus meer weggestopte kinderen. Solo is in zijn element, dit is wat hem op het lijf is geschreven. Hij krijgt het er druk mee want hij heeft het grote werk te doen. Vooraf gaat hij de locatie bezoeken waar een kind is en probeert dan de verzorgster voorzichtig te benaderen en vraagt dan of we langs mogen komen. Soms moet hij een paar uur wachten voordat hij verzorgster en kind treft wanneer ze bijvoorbeeld zijn “farmen”.
Vanmorgen gaan we twee kinderen bezoeken en gaan al voor negen uur op pad. We zullen onze blog daarom vandaag in tweeën splitsen anders wordt hij te lang en te veel foto’s zodat we hem niet kunnen uploaden. Terwijl we dit schrijven is Solo naar Sunyani om de afspraken te maken voor het uitstapje met de weeskinderen, die we a.s. donderdag hopen te houden.
We bezochten een meisje Blessing Nyarko, ze is 4 jaar en wordt eind dit jaar 5. Zij wordt verzorgd door haar oma Margaret Kyeraa.
Blessing is gezond geboren, haar moeder stierf voordat ze 1 jaar werd. Na 1 jaar kreeg ze stuiptrekkingen, Blessing kan lopen maar niet praten. We denken dat dit kind bij een goede verzorging een vrijwel normaal leven zou kunnen hebben. Nu is ze erg opstandig en wild, maar dit komt door de omstandigheden. Oma loopt maar te schreeuwen, we zagen dat ze rustig wordt wanneer een buurmeisje haar bij zich neemt. Toen we kwamen was ze bij een buurvrouw, het bleek dat die voor haar eten zorgt.
Het buurtje waar ze woont is een heel arm gedeelte van Nsoatre in de richting van Aduonya (voor degenen die bekend zijn met de omgeving hier). Blessing wordt rustig wanneer ze met Solo’s mobieltje speelt en ze weet goed waar die voor dient want ze houdt hem direct tegen haar oor. Solo wijst ons op een zwarte kookpot waarin boombladeren met water zit, dat doen ze hier allerlei drankjes maken en andere verwerpelijke dingen. Het is een slechte omgeving. Wat moet er van zo’n kind terechtkomen?
Oma laat weten heel blij te zijn wanneer er een opvang voor Blessing zou komen en ze wil haar dan graag brengen. Het is ook goed te belopen naar ons terrein.
Vorige week zijn er hier 5 mannen gestorven, tussen de 42 en 50 jaar. Solo vertelde dat ze een maand of 3 ziek waren geweest. We vroegen wat ze hadden en Solo vertelde dat de artsen dat niet wisten. Is het geen aids, Solo? Nee, nee dat is het niet, was het antwoordt. Maar wat is het dan wel? Bij elk bezoek worden we geconfronteerd met veel sterfgevallen waaronder ook dikwijls nog jongere mannen.