BIDT en WERK

Dat was het thema van de preek vanmorgen op deze Biddag, woensdag 13 maart 2013, we zijn dus weer terug in Nederland. Het was een hele zit gisterenavond op het vliegveld in Accra. We gingen laat aan boord van het vliegtuig maar zouden toch op tijd kunnen vertrekken. De piloot kwam echter met de mededeling dat één passagier niet was op komen dagen en dat eerst zijn bagage er tussenuit gevist moet worden, want die moest natuurlijk achterblijven in Ghana, je weet maar nooit wat er in de bagage zit, en kwam er vrolijk achter deze mededeling aan: de linkermotor start niet automatisch op dus dat moet handmatig gebeuren, maar maakt u zich geen zorgen dat is een normale procedure wanneer het automatische elektronische systeem het af laat weten.

Uiteindelijk viel het oponthoud erg mee, zo zelfs, dat we al om half zes op Schiphol waren. Om half zeven hadden we ook onze koffers, die als laatste op de transportband tevoorschijn kwamen. Om kwart voor zeven zaten we al in de auto met Christine aan het stuur en om half acht waren we al thuis. Alles was dus zeer voorspoedig verlopen. Alleen van plus 36 graden naar min 3 viel tegen.

Het was dus eigenlijk voor ons Dankdag in plaats van Biddag. Dankdag omdat we veilig thuis waren en een voorspoedige reis hadden gehad, maar vooral Dankdag omdat er de afgelopen vijf weken zoveel was gebeurt in Nsoatre waar we heel blij van zijn geworden. Er mocht flinke progressie zijn in de dagopvang, we zijn heel blij met de wijze van omgang met elkaar van de weeskinderen, dankbaar dat Joseph het zo goed doet op de Senior High, de grote sprong in de gezondheid van Solo, het geweldig functioneren van de kliniek in Kwabenakuma en de verpleegkundige daar, de snelle aanpak van de verbeteringen in de kliniek in Nsoatre en dankbaar voor de inzet van de dames uit Nederland.

Minder gelukkig zijn we met de situatie in Ghana als land. Sinds ons laatste bezoek vorig jaar zien we een behoorlijke verslechtering van de leefsituatie in het land. De nieuwe president en zijn ministers laten het volledig afweten. Alles ligt stil maar wel benzine met 20 % omhoog, waardoor alles weer duurder wordt, want het heeft effect op de transportprijzen. Plotseling is er een tax van 1% over de totale hotelkosten die je moet betalen en zo gaat het maar door. Criminaliteit neemt nog sterker toe. Politie probeert zoveel mogelijk bekeuringen uit te delen, in de 100 km naar Accra vanuit Anomabo, vijf controles, ja en dan staat er niet één politieman maar hele teams. De bevolking is dan ook zeer ontevreden met als gevolg grote demonstraties.  De regering int zoveel mogelijk geld en doet er, althans in het land, niets mee. Volgens de bevolking gaat het geld naar China om daarmee de grote schulden af te lossen van de president. Nog voor de vorige president plotseling kwam te overlijden was de nieuwe president al kandidaat voor de komende verkiezingen voor dezelfde partij als de partij van de zittende president. Hij was echter zeer onpopulair bij de bevolking, door omkoperij en beloftes is hij toch president geworden. Bijvoorbeeld grote hoeveelheden laptops voor studenten aan de universiteiten en nog vele andere zaken en alles is door China geleverd of geregeld en nu moet de rekening betaald worden aan China en moet de bevolking van Ghana daarvoor opdraaien. Wat zullen de gevolgen hiervan zijn?

Bij onrust neemt fanatisme, fundamentalisme en criminaliteit toe en dat kan grote gevolgen hebben wanneer er niet wordt ingegrepen. De gevolgen van een slappe regering hebben tot de escalatie in Mali geleid. Helaas zijn overheden in Afrika dikwijls meer met zichzelf bezig dan met de belangen van de inwoners van het land. Dit zal wel inherent zijn aan de bewoners van Afrika.

Is er dan geen toekomst voor Afrika? Ik ben geneigd om nee te zeggen en velen die ik spreek zijn deze mening toegedaan. Maar wanneer ik naar onze weeskinderen kijk en de wijze waarop zij functioneren en met elkaar omgaan, ondanks de grote onderlinge verschillen, dan is er toch ook hoop voor Afrika. Daarom er moet nog veel werk verzet worden maar vooral zullen we veel voor ze moeten bidden. Dus BIDT en WERK.