Vrijdagmiddag direct na de maaltijd van de kinderen werd er begonnen met het schoonmaken van de eettafels en bankjes. Om twee uur zou er begonnen worden met het inrichten van de nieuwe eetzaal. Maar we zagen de Nederlandse dames al voor die tijd sjouwen met tafels en bankjes. Dus er werd begonnen met het inrichten van ‘Oma’s dining hall’
Het was een heel gesjouw en geschuif maar het meubilair gaat gemakkelijk in de flinke ruimte. Aan het eind van de zaal was het passende picknick tafereel van “Winnie de poeh’ geschilderd. Zodat de afbeeldingen een geheel zijn met het klaslokaal voor de jongste kinderen. Ook aan de zijkanten is een honing snoepende Winnie geschilderd. Door de dubbele deur kijk je op de afbeelding in dat klaslokaal. De rode deur links is de nooddeur die altijd van binnenuit geopend kan worden.
Toen moesten ook de meubeltjes uit het oude klaslokaal van de kleintjes worden schoongemaakt. Het schoonmaken ging wel maar de beslissingen die ik nam wat mee mocht gaf nogal wat sombere gezichten. Ondanks de dagelijkse schoonmaak hadden de drie dames die daar op de kinderen passen toch kans gezien om allerlei vieze stoffige spullen op te slaan. Aan drie kanten moesten er van mij stoeltjes komen, de dames wilden er twee aan elke kant, terwijl er voorheen soms vier zaten. De dames probeerden alle twaalf tafels mee te krijgen. Ik besliste acht tafels, twee van elke kleur, 8 x 9 = 72 liet ik ze weten, er zijn nog geen 60 kinderen dus er is nog mogelijkheid voor groei.
Dus het nieuwe klaslokaal werd ingericht zoals u op de volgende foto kunt zien. Al met al is het prachtig geworden en is alles klaar voor de opening. Lucy de manager van de dagopvang was intussen inkopen aan het doen, want de kinderen krijgen een iets uitgebreidere lunch tijdens de opening die Johan maandag hoopt te verrichten. Solo en Johan hebben een programma opgesteld.
En toen ging het erg hard waaien, er waren al enkele regendruppels gevallen die middag maar daar bleef het deze vrijdag bij. Wel was er korte zandstorm en was de lucht helemaal geel van het zand. Ik zag Nienke terug komen hollen met de huishoudelijke hulp Ruth met hun gezicht beschermend tegen het zand. Het was vrijdagmiddag dus zijn ze waarschijnlijk naar de markt geweest. De wind was niet het ergste maar om half vijf viel de elektriciteit uit. Er waren een of meerdere masten naar beneden gekomen. Zaterdagmiddag om half twee was er weer elektriciteit. Om negen uur vrijdagavond belde Johan dat hij gezond in Ghana was aangekomen, dus Tiny kon ook gaan slapen, ik lag al in bed want zonder elektriciteit is het maar saai. We hebben heerlijk geslapen want er waren wel begrafenisfeesten aan de gang maar geen harde muziek dankzij het uitvallen van de stroom.