Helpende handen, ja dat zijn de handen van Francien, Nienke en Joanne. Francien helpt op de dagopvang, Nienke bij de kinderen met een handicap en Joanne op de basisschool.
Francien en Nienke kunnen we druk bezig zien maar voor Joanne moeten we een stukje lopen en daar is het erg warm voor.
Ik begrijp niet waar Nienke de energie vandaan haalt om ’s morgens om 10 uur over het veld te rennen met Elizabeth en Felix achter een bal aan. Op de 1e foto komt Felix met de lek geschoten bal naar Nienke toe. Elizabeth zal hem wel lek geschoten hebben want die heeft toch een schot in haar benen en kan heel hard lopen.
Er zijn vier kinderen bij de opvang voor kinderen met een handicap. Sylvester is in groep 1 van de dagopvang. Afgelopen maandag kwam de vader zeggen dat zij al helemaal aan het veranderen is ze begint zelfs al een beetje te praten. Het is goed voor haar om tussen andere kinderen te zijn. Blessing is weer terug bij de dagopvang voor gehandicapten. Nienke had haar een keertje opgehaald zodat ze buiten kon spelen en vanaf dat moment dropten de leidsters van groep 1 haar weer bij Nienke. Het is meer van ‘zo daar zijn we weer van af’. Van de aanwezige Ghanese leidsters kunnen we echt niets verwachten met betrekking tot deze kinderen. Blessing hing maar een beetje tegen één van de leidsters aan, toen we haar vorig jaar in groep 1 onderbrachten dachten we er goed aan te doen. Overigens is Blessing goed af zolang Nienke er is. Blessing is erg bang en zodra de draaimolen of de schommel beweegt durft ze niet goed. Op de 2e foto tilt Nienke Blessing van de draaimolen.
Op dit moment is het probleem de ruimte, het is een mooie kamer maar erg donker. Maandagmiddag is het ruimte probleem opgelost en gaan de kinderen naar de ruimte van klas 1. Edna het meisje dat er vorig jaar al was is er bijna nooit. Bij navraag krijg je te horen haar moeder is ‘travelling’. Wanneer je hier iemand nodig hebt zijn ze altijd aan het reizen. We krijgen dat ook meestal van Solo te horen wanneer we iemand willen spreken. De Ghanezen zijn kennelijk een reizend volkje, in elk geval gaat dat de meesten beter af dan werken. Nadat we volgende week de kinderen in de nieuwe grote ruimte hebben ondergebracht kunnen we gaan bespreken hoe we verder gaan. Er zijn meer kinderen met een handicap die kunnen komen, maar eerst moeten we voor deze kinderen leidsters hebben.
Francien is doorlopend met verschillende taken bezig met de dagopvang: Helpen met het eten geven, afwassen en spelen met de kinderen zoals op de foto’s 3 en 4 is te zien en natuurlijk in de klassen helpen met de kinderen tijdens de lessen.
Joanne assisteert nu nog op de basisschool het was haar bedoeling om aandacht te geven aan kinderen die niet mee kunnen komen. Maar daar hebben ze hier nog nooit van gehoord om kinderen met een wat lager IQ extra aandacht te geven. We zouden graag zien dat ze bij de kinderen met een handicap zou gaan assisteren. We hebben Elizabeth het meisje met het downsyndroom en het meisje Sylvester dat al een paar woordjes begint te zeggen. Deze kinderen zouden bij extra aandacht gewoon kunnen gaan functioneren. Terecht merkte Joanne op: Maar wat gebeurt er wanneer we terug gaan naar Nederland? Ja, dat is een groot probleem we zullen daar met Johan en Solo over moeten praten om tot een oplossing te komen. De plannen zijn gereed voor het onderkomen van deze kinderen, we hebben de prijzen en de uitwerking maar het voorgaande zal eerst moeten worden opgelost. Op foto 5 zien we Joanne de schoenenveters van Felix vastmaken en op de laatste foto zien we Joanne en Nienke met Blessing, Felix en Elizabeth.
