Jurken in Ghana moeten strak zitten, alles moet uitpuilen dat vinden ze mooi. Het gevolg is dat Tiny de jurken voor de meiden kan gaan zitten vermaken of repareren. Eerst heeft ze al de nieuwe jurken voor Ria en haarzelf vermaakt. Wanneer je ziet hoe de kleding hier er na het maken uitziet dan begin je te huilen. Op een afstand lijkt het nog iets maar dichtbij is het een puinhoop. Er wordt niet op patroon geknipt en de linkermouw is meestal ook niet gelijk aan de rechtermouw. Naden hebben soms aan de binnenkant nog een flap van 5 cm. maar niet overal zodat wijder maken niet altijd lukt. In elk geval is Tiny de hele dag bezig met het vermaken van jurken voor de grote meiden uit het ‘Childrens Home’. Over ‘Childrens Home’ zie toelichting verder in deze blog. Bente wil ook een jurkje maar die gaat Tiny zelf maken want het opknappen vraagt meer tijd dan het nieuw maken.
Het trainen voor de parade van 6 maart door een selectie uit de dagopvang vind elke dag plaats. Het begint iets beter te gaan maar er moet nog wel flink geoefend worden.
Ria en Herbert zijn met Solo naar Sunyani geweest en dus waren de kinderen bij ons. Er is weer een flinke voorraad ingeslagen voor eten en drinken maar de reden was verf kopen voor het opknappen van de dagopvang van gehandicapten kinderen. Het gaat allemaal goed komen, er moeten nog wel wat kleurtjes door mengen gemaakt worden want de keuze is beperkt. Ook buiten de poorten is een schilder bezig want daar worden op een vandaag wit geverfd stuk muur straks de namen ‘Heart for Children Ghana Day Care’ en ‘Heart for Children Ghana Childrens Home’ aangebracht. De naam Orphanage hebben we gewijzigd in Childrens Home in overleg met Solo. We vroegen ons af waarom de kinderen er telkens aan moesten worden herinnerd dat ze weeskinderen zijn, terwijl het gewoon een groot gezin is geworden.
Solo was nog even naar het maken van de twee grote tafels en vier banken van teakhout voor het gastenverblijf wezen kijken. Het ziet er naar uit dat het woensdag a.s. al klaar zal zijn. De tafels en banken en het opknappen van het tijdelijk onderkomen van de dagopvang voor gehandicapte kinderen, is onze gezamenlijke bijdrage aan ‘Heart for Children Ghana Foundation’.
Vandaag is Krister steeds bezig met het verzorgen van Max de geit, of beter bok, van Bente. Wanneer Max honger of dorst heeft dan meld hij zich wel, maar wanneer je er dan met water of groene takken aankomt begint hij al te kwispelen met zijn staart. Max voelt zich nu echt op zijn gemak en ook enkele kinderen van het ‘Childrens Home’ vertroetelen hem.
De kinderen van de dagopvang hebben vandaag voor de lunch rijst met een hete pepersaus. We zijn een tijdje wezen kijken bij de dagopvang terwijl de kinderen buiten aan het spelen waren. Het valt niet mee om een beetje ruimte te krijgen voor het maken van actiefoto’s en om te filmen. De kinderen proberen om je heen te gaan staan onder het roepen van opa, opa, opa, maar we hebben toch wel weer foto’s kunnen maken.
Ook wij gaan lunchen en dat doen we vandaag samen met Eskil, Krister, Bente, Naomi en Juliet. Tijdens de lunch gingen we met onze hadden klappen want Tiny ontving het bericht dat Marthe in éénmaal geslaagd was voor haar rijbewijs en dat was wel een applausje waard. Onze lunch ziet er toch wel anders uit als bij de dagopvang, maar vanavond eten ook wij rijst. Rijstballen met groundnutsoup waarin voor allemaal een flink stuk kip. Het is elke dag weer nadenken over de maaltijd want we willen toch wat afwisseling. Gisteren aten we gebakken makreel met witte kool en yam. De witte kool maken ze nu klaar op dezelfde wijze als de kotomle en dat is heerlijk en we eten dan ook een grote pan vol. Groenten is belangrijk maar daar denken ze hier anders over. Hier ligt de nadruk op de yam of rijst, maar dat doen we toch anders. We eten veel groenten en hebben ook meestal sla met tomaat, paprika en komkommer. Kotomle zijn de jonge bladeren van de cocaoyam en die is er bijna niet in deze hete droge periode. Ria en Herbert kwamen terug uit Sunyani met een grote vuilniszak vol groente dus we kunnen weer vooruit.