Dat is de leeftijd van Ghana als een onafhankelijk land. Gisteren 6 maart werd dat gevierd. Weken was er geoefend door een selectie van kinderen van elk van de deelnemende scholen. Men heeft de scholen in twee groepen gesplitst die om het jaar deelnemen anders gaat de parade veel te lang duren. Het duurde nu ook al weer twee uur.
Om zes uur deze zondagochtend was er al de kerkdienst, met een ingekorte dienst van twee uur. Het was de bedoeling dat om half negen de parade zou beginnen, maar zoals gebruikelijk waren de belangrijke personen er nog niet. Het viel nog mee dat er een uurtje later kon worden begonnen. Er kwamen ook enkele Chiefs maar die kwamen nog later, waarmee zij te kennen gaven nog belangrijker te zijn dan de politieke figuren die de parade af moesten nemen. Het is vermakelijk om deze ‘strijd’ waar te nemen. In elk geval was de bevolking in grote aantallen rondom het veld achter ons huis verzameld.
Ook was er een grote tent gespannen waaronder de genodigden. Wij zaten vooraan naast de ouderling van de Presbyterianen die het openinggebed deed en naast Herbert zaten twee nonnen van het katholieke diocees, die een groot terrein bezitten even buiten Nsoatre, en daarnaast zat de dominee van de Presbyteriaanse kerk.
Een groepje kinderen van de dagopvang liep voor het eerst mee. Ook Ria en Eskil liepen als begeleiders mee samen met Joseph en verder Lucy als hoofd en de stagiaire. Bij het passeren van de autoriteiten moet het doek worden gestreken.
Ook de Presby-Dutch Primary en de Presby-Dutch Junior High liepen mee in de parade.
De blauwwitte poort rechts in de achtergrond is de toegangspoort naar ons privé terrein.
Op de achtergrond ziet u achter het doel onze woning.
Na de parade hebben we met elkaar de koffie gedronken en daarna de lunch.
Om half zes konden we luisteren naar ouderling Kroon in Woerden die een preek las van ds. C. Harinck.
Vandaag is het een vrije dag voor de scholieren en vanmiddag om drie uur is het voor Joseph en Clement weer tijd om terug te reizen naar hun kostschool.